Sehî Bey’in Heşt Behiş’te naklettiğine gore, devrin meşhur mutefekkir ve muderrislerin den Molla Lutfi Efendi ile Sultan FÂtih hazretleri arasında şoyle bir hÂdise cereyan eder:FÂtih Sultan Mehmed HÂn’ın hÂfız-ı kutub’u, yani kutuphÂnecisi olan Molla Lutfi, pÂdişahla sohbetlerde bulunur, hatta işi şakalaşmaya kadar vardırırmış. Bir gun Sultan Mehmed HÂn kutuphÂneden bir kitap istemiş. İstediği kitap yuksekte olduğu icin Molla Lutfi’nin eli yetişmemiş. O sırada yerde duran bir mermer parcasının ustune basarak kitaba uzanmak isteyen Molla Lutfi’ye Hz. FÂtih, — Hele neyledin? Ol taş, Îs aleyhisselÂmın uzerinde doğduğu taştır! diyerek mÂni olmuş. Neyse bir şekilde kitabına kavuşan Sultan, tetebbua dalmışken, Molla Lutfi’nin aklına muzipce bir mukabelede bulunmak fikri gelmiş. Kitapların ustune ortulmuş ve guvelerin delik-deşik ettiği bir bez parcasını, buyuk bir edep ve saygı ile eğilerek alıp, SultÂn’ın dizinin uzerine, i‘zaz ve ikrÂm uslûbunda koymuş... Tabiî pÂdişÃ‚hın aksulameli (reaksiyonu) gecikmemiş. Bu kirli necis bezi neden uzerine koyduğunu sormuş hiddetle. Molla Lutfi’nin cevabı şoyle olmuş: — Devletlu pÂdişahım, neye bî-huzur (huzursuz) olursuz? Bu bez, İs Peygamber’in beşiğinin bezidir.Sehî Bey sozlerine, Molla Lutfi’nin pÂdişÃ‚hın huzurunda yaptığı bu nevi latîfe ve nuktelerin sayılamayacak kadar cok olduğunu da ilÂve eder. Gayet tabii ki, tarihe mÂl olmuş şahsiyetler de bizim gibi yer-icer, bizim gibi guler-ağlar, yaptıkları hatalardan dolayı pişman olup geceler boyu kendilerini muhasebe ve murÂkabeye cekerler. Yerinde ve zamanında latîfeler de yapar, yapılanlara mukabele de ederler. Cunku onlar da etten-kemikten muteşekkil, aynı hislere sahip birer insan.Demek ki Hz. FÂtih’in de, o otoriter yuzunun gerisinde bu ceşit şaka ve nukteleri kaldıran, zek pırıltılarına musÂmaha ile bakan bir başka yuzu vardı.
__________________