Ahmed ZiyĂ‚eddîn GumuşhĂ‚nevî hazretleri Beykoz taraflarındayken bir gun elinde kemanla serseri serseri dolaşan birini gordu. Fısk ve gunah icindeydi. Başını o kişiden yana cevirdiler ve hizmetcisine;

- Git o zavallıyı cağır buraya gelsin, buyurdular.

Bundan sonrasını hizmetci şoyle anlatır:

“O calgıcı kişinin yanına vardım ve ona;

- Gel seni hocamız ZiyĂ‚eddîn GumuşhĂ‚nevî hazretleri istiyor, dedim.

Calgıcı gulmeye başladı ve bana;

- Hocanız beni ne yapacakmış? dedi.

Ben de;

- Bilmiyorum. Seni cağırmamı soyledi, dedim.

BerĂ‚berce geldik. ZiyĂ‚eddîn hazretleri ona; “Yaklaş!” buyurup kulağına gizlice bir şeyler fısıldadı. Bunun uzerine kemancı titreyip ağlamaya başladı. Tovbeler etti. Sonra hocama talebe oldu. DergĂ‚hta yıllarca sadĂ‚katla hizmet etti. Guzel hallere kavuştu. LĂ‚kin ZiyĂ‚eddîn hazretlerinin ona gizlice ne soylediğini kimse anlayamamıştı.”

DergĂ‚htaki talebeler bir gun tovbekĂ‚r kemancıya;

- Kardeşim! Hayli zamandır gizler durursun. Acıkla bu sırrı! dediler.

Bunun uzerine o şoyle anlattı: “Onceleri bir zĂ‚tın talebesiydim. LĂ‚kin o zĂ‚tın etrĂ‚fındakiler bozuk inanışlı kimselerdi. Hocamsa îtikĂ‚dı duzgun temiz birisiydi. Bid'atı sevmez, Allahu teĂ‚lĂ‚dan korkardı. VefĂ‚t edeceğinde bana;

- Oğlum! Seni Allahu teĂ‚lĂ‚nın sĂ‚lih kullarına ısmarlıyorum. Âkıbetin iyi olacak. Sakın evliyĂ‚yı inkĂ‚r etme! buyurdu.

Sonra vefĂ‚t etti. Bunun uzerine ben bozuk inanışlı kimselerden ayrıldım. Bircok yerler dolaştım. LĂ‚kin nefsime uyup serseri bir hĂ‚le duştum. Calgıcı oldum. CenĂ‚b-ı Hak karşıma Ahmed ZiyĂ‚eddîn GumuşhĂ‚nevî hazretlerini cıkardı. Beni de ona yaklaştırdı. GumuşhĂ‚nevî hazretleri o gun gizlice kulağıma;

- Oğlum! Hocan seni bize ısmarladı. Artık hak yolu bizden oğrenirsin, buyurdu.

Bu sozu işitince hemen hocamın yıllar once bana soylediklerini hatırladım ve talebesi oldum. Allahu teĂ‚lĂ‚ya şukurler olsun ki kalb gozum acıldı. Gonlum Rabbimin sevgisiyle doldu. Yaptıklarıma candan pişmanlık duydum. Şimdi hak yolu buldum. Rabbim bana hidĂ‚yet etti. ZîrĂ‚ nefsim beni aldatmıştı. Ahmed ZiyĂ‚eddîn GumuşhĂ‚nevî hazretleri merhamet edip beni bu zilletten kurtardı.”

Hikaye Kaynağı
__________________