Ebû Hureyye (radıyallahu anh) anlatıyor: Resûlullah (sallalahu aleyhi vesellem) buyurdular ki:

“Bir adam, ‘Bu gece mutlaka bir sadaka vereceğim’ deyip sadakasıyla cıktı. Fakat (farkına varmadan) onu bir hırsızın avucuna sıkıştırdı. Sabah olunca herkes,

‘Bu gece bir hırsıza sadaka vermiş’ diye dedikodu yaptı. Adam,

‘YÂ Rabbi, bir hırsıza sadaka verdiğim icin sana hamd ediyorum’ dedi ve ilave etti:

‘Ancak mutlaka bir sadaka daha vereceğim.’

Yine sadakasıyla cıktı. Gece karanlığında bu sefer de bir zÂniyenin avucuna sadakayı sıkıştırdı. Sabahleyin herkes,

‘Bu gece bir zÂniyeye sadaka vermiş’ diye dedikodu yaptı. Adam,

‘Allahım, bir hısız ve zÂniyeye sadaka verdiğim icin sana hamdolsun. Yine de bir sadakada bulunacağım dedi. Sadakasıyla birlikte sokağa cıktı. Karanlıkta bu sefer de bir zenginin eline sadakasını sıkıştırdı. Sabahleyin herkes,

‘Bu gece bir zengine sadaka vermiş’ diye dedikodu yaptı. Adam,

‘Allahım, bir hırsız, bir zÂniye ve bir zengine sadaka verdiğim icin sana hamd ediyorum” dedi. Bilahare ruyasında ona şoyle denildi:

‘Senin sadakaların kabul edildi: Şoyle ki: (İhlasla yani Allah rızası icin vermen sebebiyle) hırsızın hırsızlıktan vazgecip iffete gelmesi, zÂniyenin zinadan vazgecmesi, zenginin ibret alıp Allah’ın (celle celÂluh&#251 kendine verdiklerinden tasadduk etmesi umulur.”’Alıntı#
__________________