İsmi, Muhammed bin İdrîs bin AbbĂ‚s bin Osman bin ŞĂ‚fiî bin Saîb'dir. Soyca Kureyş kabîlesine dayanıp, anne ve baba tarafından Peygamber efendimiz sallallahu aleyhi ve sellemin mubĂ‚rek soyu ile birleşmektedir. Kunyesi Ebû Abdullah'tır. EshĂ‚b-ı kirĂ‚mdan ve dorduncu gobekten dedesi olan ŞĂ‚fiî'nin ismine izĂ‚feten kendisine de ŞĂ‚fiî denildi ve bu isimle meşhûr oldu. 767 (H. 150)'de Gazze'de doğdu. 820 (H. 204)'de Mısır'da vefĂ‚t etti. Omrunu ilim oğrenmek ve oğretmekle gecirdi. Cok talebe yetiştirdi.
İmĂ‚m-ı ŞĂ‚fiî, İmĂ‚m-ı a'zam'ın kabrini ziyĂ‚ret ettiği zaman ona hurmeten sabah namazında kunut okumayı terk ederdi. (İbn-i Hacer-i Mekkî
İmĂ‚m-ı ŞĂ‚fiî'nin insanlar arasındaki yeri, gokteki guneş gibidir. O, rûhların şifĂ‚sıdır. (Ahmed bin Hanbel)
Nice Ă‚lim ve fazîletli kimselerle goruştum, İmĂ‚m-ı ŞĂ‚fiî hazretleri gibi Ă‚lim ve fĂ‚dıl bir kimse gormedim. (Ebû Ubeyd KĂ‚sım bin SelĂ‚m)
__________________