Kur'Ă‚n-ı kerîmin kırk beşinci sûresi. HĂ‚-mîm de denir.
CĂ‚siye sûresi, Mekke'de nĂ‚zil olmuştur (inmiştir). Otuz yedi Ă‚yet-i kerîmedir. "Korku ve endişe yuzunden ayakta duramayıp diz ustu cokmek" anlamına gelen ve yirmi sekizinci Ă‚yette gecen CĂ‚siye kelimesi, sûreye isim olmuştur. Sûrede, Allahu teĂ‚lĂ‚nın v arlığını, kudret ve azametini, buyukluğunu gosteren eserlere dikkatler cekilmekte, kĂ‚firlerin inkarcı tutumlarına işĂ‚ret edilmekte, İsrĂ‚iloğullarının Allahu teĂ‚lĂ‚nın lutuf ve ihsĂ‚nlarına kavuştukları halde nîmete nankorluk ettikleri haber verilmekte, kıyĂ‚met gununun dehşetli durumu ve o gun insanlar hakkında amel defterlerinin şĂ‚hitlik edeceği, mu'minlerin, inananların Ă‚hirette buyuk nîmetlere kavuşacakları mujdelenmekte, inkarcıların inanmıyanların, inancları bozuk olanların ise, şiddetli azĂ‚ba uğrayacakları, Allahu teĂ‚lĂ‚nın buyukluğu, butun kĂ‚inĂ‚t (evren) uzerindeki hĂ‚kimiyeti ve daha başka hususlar bildirilmektedir. (Fahreddîn RĂ‚z&#238

CĂ‚siye sûresinde meĂ‚len buyruldu ki:
Kim sĂ‚lih (guzel, iyi) bir amel işlerse, (bunun sevĂ‚bı) kendi lehine; kim de kotuluk ederse (bunun cezĂ‚sı) kendi aleyhinedir. Sonra (hepiniz) Rabbinize donduruleceksiniz. (Âyet: 15)
Kim, HĂ‚-mîm (el-CĂ‚siye) sûresini okursa, hesab gunu Allahu teĂ‚lĂ‚ onun avretini (utanılacak şeylerini) orter ve korkusunu giderir. (Hadîs-i şerîf-EnvĂ‚r-ut-Tenzîl ve EsrĂ‚r-ut-Te'vîl)
__________________