Hazret-i Âişe -radıyallahu anha-dan rivÂyete gore Nebiyy-i Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem- kendilerine bir hasta getirildiğinde şoyle du ederlerdi;


"Bu hastalığı gider ey insanların Rabbi! Şif ver, cunku şif verici sensin. Senin vereceğin şifÂdan başka şif yoktur. Oyle şif ver ki hic bir hastalık bırakmasın." (8)
Yine Âişe -radıyallahu anhÂ-dan rivÂyete gore Nebiyy-i Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz, kendisine bir hasta icin şif bulmasına du taleb edildiği zaman:

Allah'ın adiyle duÂya başlarım. Bizim yerimizin toprağı, birimizin tukruğu ile hastamıza Allah'ın izniyle şif verir. " (9)
İbn Abbas -radıyallahu anhumÂ-dan rivÂyete gore Nebiyy-i Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz'e bir hÂtûn muracaat edip:
-Ya Resûlellah, ben sar'a illetine dûcar oluyorum. Hem de sar'a hÂlinde cılıyorum. Allah TeÂlÂya du ediniz ki, bu illeti benden izÂle eylesin, dedi.
Resûl-i Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz kadına hitaben:
-Dilersen sabret, bu illet mukabilinde sana cennet verilsin. Dilersen sıhhat ve afiyetin icin Allah TeÂlÂya du edeyim, buyurdu.
Sonra o hÂtûn:
-Y Resûlallah, boylece sabrederim. Yalnız sar'a hÂlinde acılmamam icin Allah teÂl Hazretlerine du ediniz, dedi.
Resûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz de, o halinde acılmaması icin du buyurdular. (10)
Nebiyy-i Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem- şoyle buyururlardı:


"Ağrıyan dişinin uzerine şehÂdet parmağını koyup YÂsin-i şerîfin son tarafını nihayete kadar oku, biiznillah teÂl şif bulur." (11)


"Sağ elini vucudunda rahatsız olduğun mahalle koyup yedi defa mesh eyle ve her meshde: "Hissettiğim bu hastalığın şerrinden Allah'ın izzetine ve kudretine sığınırım!" de. Biiznillah TeÂl şif bulursun." (12)
Nebiyy-i Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz rahatsızlandıkları zaman onu Cibril tedavi eder ve: "Bismillah. Allah her hastalıkdan seni kurtarır, ve şif verir, hased etdiği zaman hasedcinin şerrinden muhafaza eder, her nazarı değenin nazarından seni korur." derdi.
Peygamberimiz bir rahatsızlıkları olduğu zaman Muavvizeteyn sûrelerini okur, kendi uzerine ufler ve onu eliyle uzerinden silerdi. Ve şoyle buyururlardı:
"Ey Rabbim! Beni kendi devan ile tedavi et, bana kendi şifÂn ile şif ver ve beni kendi fazlınla Senden başkalarından mustağni kıl ve beni ezalarından uzak tut." (13)
"Henuz eceli gelmemiş bir hastayı ziyaret eden bir mu'min yedi defa:


"Buyuk Allah'dan, buyuk Arş'ın rabbi Allah'dan sana şif vermesini istiyorum!" derse muhakkak afiyet bulur." (14)
(8) BuhÂrî, MerdÂ,20; Muslim, SelÂm,46.Ebû DÂvud, Tıbb, 18,19
(9) Buharî, Tıbb, 38; Muslim, SelÂm, 54 Ebû DÂvud, Tıbb, 19.
(10)Tecrîd-i Sarîh Terc, 12/64.
(11) el-CÂmi'u's-Sağîr.
(12) RÂmuzû'l-EhÂdîs, 311 (İbn Hanbel, Musned'den).
(13) RÂmuzû'l-ehÂdîs, 311 (TaberÂnî'den).
(14) Ebû DÂvud, CenÂiz, 8; Tirmizî, Tıbb, 32; İbn Hanbel, Musned 1/239.
__________________