.................

Bir gun sahabenle otururken şoyle buyurdun: Kardeşlerim olacak benim! Kimdir onlar bilir misiniz?…

Ashab her zaman olduğu gibi;

- Allah ve Rasulu daha iyi bilir, dedikten sonra, hafif burukluk icinde; “Biz kardeşin değil miyiz Ya Rasulallah?” diye sordular… Hayır dedin, hayır. Siz sahabemsiniz! Sonra mujdeledin:

- Kardeşlerim, sizlerden cok sonra, yıllar sonra gelecekler! Beni gormedikleri halde cok sevecekler! Beni gormeden cok sevenlerdir; kardeşlerim !..

Seni cok seviyoruz Ya Rasulallah!.. Kardeşlerim dediğin bahtiyar zumreye bizi de alır mısın? Seni cok seviyoruz Ya Rasulallah!.. Sana salat-u selam olsun sevenler adedince!… Sana salat- u selam olsun yağmurlar katresince!

Ummetim, hitabının hakkını verememişken; Kardeşin olmayı nasıl kaldırırız diye duşunurken, senin hakikatini bu cağa acıklayan bir guzel insandan geldi ışık:

RASÛLULLAH(AS)`I SEVMEKTEN AMAC; O`NUN HÂLİYLE HALLENİP, O`NUN İLMİ İLE İLİMLENİP, O`NUN ŞUURU İLE ŞUURLANIP, O`NDA YOK OLMAKTIR!.. (A.H.)


Risaletini idrak ve yaşamak icin Şefaat buyur bizlere!

Selam olsun, sevginden nasiplenen ummete!..

Mehmet Doğramacı

Not : Bu yazı Sn.Mehmet Doğramacı'nın BİRİCİK EFENDİME başlıklı makalesinden alıntılanmıştır.
__________________