Âyet-i kerîmede buyrulur:
“İşte Âhiret yurdu! Biz onu yeryuzunde boburlenmeyi ve bozgunculuğu arzulamayan kimselere veririz. (En guzel) Âkıbet, takv sahiplerinindir.” (el-Kasas, 83)

TEVÂZU NEDİR VE MUTEVÂZI KİMDİR?

TevÂzu sahibi insana mutevÂzı denir. TevÂzû; alcak gonullu olmak, Hak karşısında hicliğinin idrÂkine erebilmektir. İnsan kendisinde bulunan ilim, mevkî ve mal gibi her hangi bir nîmet sebebiyle, bunlardan mahrum olanlara karşı ustunluk iddi ederek maddî-mÂnevî haksızlık yapmamaktır.



MUTEVÂZI İNSANIN OZLLİKLERİ

TevÂzû, bircok guzel hasletin kendisine bağlı bulunduğu mustesn bir fazilettir:

[*] MutevÂzı muʼmin affedicidir.Affede affede, ilÂhî affa lÂyık olmanın gayreti icinde bulunur.

[*] MutevÂzı muʼmin, kotuluğe dahî iyilikle mukÂbele eder.

[*] MutevÂzı muʼmin, başına gelen ez ve cefÂları, kendisi icin bir tezkiye ve ecir vesîlesi addeder. Sabır, rız ve hamd hÂline burunur.

[*] MutevÂzı muʼmin, Comert olur. Cunku kendinde bir varlık gormez, elindeki varlığı kendine izÂfe etmez. Kendini bir emÂnetci gorur. Bu yuzden, Hakʼtan geleni yine Oʼnun yolunda sarf etmek, mutevÂzı kula zor gelmez. BilÂkis infÂk edebilmek, ona tÂrifsiz bir lezzet verir.

[*] MutevÂzı muʼmin, hizmet ehli olur. Yuksek bir mesʼûliyet duygusu icinde, kendisini hizmetle mukellef gorur.

[*] MutevÂzı muʼmin, fedakÂrdır, zariftir, ince ruhludur…



Kaynak; osmannuritopbas.com
__________________