Seyyid Emir KulĂ‚l Hazretlerinin hikmetli sozlerinden bazıları…
1- “Geceleri ibadetle gecirseniz ve aclıktan beliniz keman teli gibi incelse bile, lokma ve hırkanız helĂ‚l olmadığı muddetce maksada ulaşamazsınız!”[1]
2- “Nefsin isteklerini terk ediniz ki Ă‚hirette utanıp mahcûb olmayasınız. Eğer şukrederseniz Allah TeĂ‚lĂ‚ size her istediğinizi ihsĂ‚n eder. Bu dunyada ne yaparsak, Ă‚hirette onun karşılığını bulacağız.
Ey dostlar! Dikkat ediniz ve uyanık olunuz! Bir kişi hevĂ‚ ve heveslerinden vazgecmedikce, tuzağına av duşmeyen ve eli boş donen avcı gibidir. Eğer insan Allah TeĂ‚lĂ‚’yı unutur, gaflete dalarsa, belĂ‚ ve musîbete dûcĂ‚r olur.
Ne yazık ki omur bitmek uzere olduğu hĂ‚lde insan dunyalıklara dalmış, nefsinin esîri olmuş ve Ă‚hiret yolculuğunu unutup ihmĂ‚l etmiştir.”[2]
3- “Ey dostlar! İhlĂ‚slı olunuz! Her işinizi Allah rızĂ‚sı icin yaparsanız kurtulursunuz. İhlĂ‚ssız işlenen amel, uzerinde pĂ‚dişahın muhru olmayan para gibidir. Uzerinde pĂ‚dişahın muhru bulunmayan parayı kimse almaz. Uzerine muhur vurulanı ise herkes alır.
İhlĂ‚sla yapılan az amel, CenĂ‚b-ı Hak katında cok amel gibidir. İhlĂ‚ssız yapılan cok amelin ise Hak katında kıymeti yoktur. Yaptığınız her ibadeti ve işi ihlĂ‚s ile yapınız! Boylece Allah TeĂ‚lĂ‚’ya yakın ve rızĂ‚sını kazananlardan olursunuz…
Mert o kişidir ki once iyice duşunur sonra amel etmeye başlar. Boylece sonunda, yaptığı işten utananlardan olmaz.”[3]
4- “Dunya sevgisi ve bağlarının neminden kurtulmadığı muddetce, vucut comleği bir işe yaramaz. Comleği pişirmek icin sağlam olarak fırına surerler. MĂ‚nevî tasarruf fırınına giren comleklerden bĂ‚zıları sağlam, bĂ‚zıları da kırık cıkar. (Yani eksikliğini gideremez, nefsĂ‚nî arzularından kurtulamaz.) Biz, kırık cıkan comlekler hakkında da umitvĂ‚r oluruz. Cunku onları hemen toz hĂ‚line getirir, başka bir camurla karıştırıp comlek yapar ve tekrar fırına veririz. Sağlam cıkana dek boyle yaparız. Yani bıkıp usanmadan terbiyelerine devam ederiz.”[4]
5- “Gonul almaya bak; gucsuzlere hizmet et! Zayıfları, gonlu kırıkları koru! Onlar oyle kimselerdir ki halktan hicbir gelirleri yoktur. Bununla beraber, onların bircoğu tam bir kalp huzuru, tevĂ‚zû ve kırgınlık icinde yaşayıp giderler. Boyle kimseleri ara bul ve onlara hizmet et!”
[1] MevlĂ‚nĂ‚ ŞihĂ‚beddîn, a.g.e, s. 27.
[2] Heyet, EvliyÂlar Ansiklopedisi, X, 334.
[3] Heyet, EvliyÂlar Ansiklopedisi, X, 338.
[4] Muhammed PĂ‚rsĂ‚, Muhammed BahĂ‚uddîn Hazretleri’nin Sohbetleri, s. 36.
Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Altın Silsile, Erkam Yayınları
__________________