Abdestsiz Sut Vermedim

Ahmed-i BîcÂn bir gun, Gelibolu'nun en buyuk cÂmisinde vÂz veriyordu. Herkes huşû icinde soylenenleri dinliyordu.

"Kardeşlerim! İnsanı Rabbinden uzaklaştıran perdelerin en buyuğu, kalbi oldurmek, karartmaktır. Kalbin olmesine kararmasına sebep de dunyayı sevmektir. Bir hadîs-i kutsîde buyruldu ki:"Ey Âdemoğlu! KanÂat et zengin ol. Hasedi terket, rÂhat ol! DunyÂyı terket, dînin halis olsun."

Kim gıybeti terkederse, Allahu teÂlÂya karşı olan sevgisi coğalır. Kim az ve doğru konuşursa, aklı tam olur. Kim aza kanÂat ederse, gercekten Allahu teÂlÂnın ahdine inanmış olur. Kim duny icin kaygılanırsa Allahu teÂlÂdan uzaklaşır."

Ahmed-i BîcÂn hazretleri vÂz ettiği kursuden bir ara başını kaldırdı. CÂminin giriş kapısında ağabeyini gordu. Ayakta bekliyor ve kendisine tebessum ediyordu. İceri girip bir yere oturmamasına hayret etmişti. Sonra mÂnevî bir huzurla vÂzına devÂm etti. Ağabeyinin bu şekilde beklemesi bir turlu aklından cıkmıyordu.

Akşam annesi ile sohbet ederken bu aklından cıkmayan şeyin sebebini oğrenmek istedi ve; "Anneciğim! Bugun dikkatimi ceken bir şey oldu. VÂz ederken ağabeyim cÂmi kapısında durmuş, bana bakıyor ve tebessum ediyordu. Ama iceri girip oturmadı. Sebebini ondan bir suÂl eylesen." dedi. EvlÂdını kıramayan anne ertesi gun buyuk oğlu Muhammed BîcÂn'a giderek sohbet arasında kardeşinin vÂzı arasında nicin cÂmiye girmediğini sordu. O da; "Kardeşim Âlim, Ârif biridir. HÂcı Bayram-ı Velî hazretlerini gorunce bir başka Ahmed oldu. Sozleri hikmet dolu. Gonulleri alan, ruhları cezbeden bir uslûbu var. İlminden, irfÂnından istifÂde edenlerin sayısı belli değil. Ben de mubÂrek sozlerini dinlemek icin gitmiştim. Meleklerin kanatlarını sererek vÂzını dinlediklerini gordum. Basmamak icin iceriye girmedim." dedi.

Bu duruma cok sevinen annesi, eve donerek durumu kucuk oğlu Ahmed-i BîcÂn'a anlattı. Ahmed BîcÂn sevineceği yerde durgunlaştı. Bunu fark eden annesi sebebini sorunca; "Ağabeyim melekleri gorduğu hÂlde ben nicin goremiyorum, acab sebebi nedir?" dedi. Annesi hic beklemediği bu soru karşısında şaşırdı. Ahmed-i BîcÂn hazretleri sonra ilÂve etti; "Anneciğim bunun sebebini senin bilmen lÂzım. Biraz duşun bulacaksın." dedi.

Annesi bir sure duşundukten sonra yaşlı gozlerle oğluna; "Sen henuz sut emme cağında idin. Namaza durmuştum. O esnada komşularımdan bir hanım geldi. Sen ağlamaya başladın. SelÂm vermeme de az kalmıştı. Kadıncağız ağlamayasın diye seni emzirmeye başladı. SelÂmı vermemle birlikte mÂni oldumsa da sen bir kac yudum almıştın. Sonra sordum hanım abdestsiz imiş. Ben seni hic abdestsiz emzirmedim. Her halde sebebi odur." dedi. Ahmed BîcÂn; "Doğru soyledin." dedi.
__________________