İsmi, Ali bin Muhammed Muzeyyen, kunyesi Ebu’l-Hasan’dır. BağdÂt’ta doğdu. Sonra Mekke-i mukerremede yerleşti ve 939 (H.328)de orada vefÂt etti. Kabri Mekke’dedir. Zamanında yaşayan evliyÂnın buyuklerinden Cuneyd-i BağdÂdî, Sehl bin Abdullah ve diğer tasavvuf ehli buyuk Âlimlerle goruşup sohbet etti. Tasavvufta yuksek haller sÂhibi idi. Haramlardan ve şupheli şeylerden son derece sakınır, dunyÂya hic gonul vermezdi. Başından gecen bir hÂdiseyi kendisi şoyle anlatmıştır: “Tebuk Colunde idim. Su almak icin bir kuyunun başına gittim. Kuyunun başında iken ayağım kayıp birdenbire kuyuya duştum. Kuyunun icinde geniş bir yer gordum. Orada bir yeri duzeltip oturdum. Kendi kendime dedim ki: “Eğer Allah indinde makbûl bir kul isem, bende bir şey varsa, burada, olup kalmam. Suyun bozulup, insanlar icin faydasız hÂle gelmesine sebeb olmam. Boyle dedikten sonra heyecÂnım gitti, sÂkinleştim, kalbim rahatladı. Bu halde otururken birdenbire bir hışırtı işittim. Merak edip etrafıma bakınırken kocaman bir yılanın yukardan aşağıya doğru kuyuya indiğini gordum. HÂlime bakıp, kendimi kontrol ettim sÂkindim, telÂşım yoktu. Yılan kuyuya indi, etrafımda dolaşmaya başladı. Ben son derece sÂkindim. Hic urpermiyor, rahatsız olmuyordum. Yılan etrÂfımda dolaştıktan sonra kuyruğunu sıkıca vucûduma sardı. Sonra beni cekerek kuyudan cıkardı. Dışarı cıkınca vucûduma doladığı kuyruğunu cozup beni bıraktı ve gozden kayboldu. Nereye gittiğini goremedim. Sanki yer yarıldı yere girdi veya gokyuzune ucup kayboldu!
Ali Muzeyyen hazretleri buyurdu ki:
“Bir kalpte, Âhiret arzusu coğaldıkca, duny duşuncesi o kalpten kaybolur.”
“Tasavvuf, her şeyin sÂhibi olan Allahu telÂnın emirlerine buyuk bir teslimiyetle boyun eğmektir.”
“Allah yolunda nefsi ile yurumek isteyen, daha ilk adımında hat etmiş demektir. Nefsini terkedip de ihlÂs ile her şeyde Allahu teÂlÂnın rızÂsını duşunerek yola cıkarsa, Allahu teÂl ona, kendisine kavuşturacak rehberi tanıtır.”
“Ucub sÂhibi, iyi amellerini beğenip guzel ve kusursuz goren kimse, yavaş yavaş helÂke gider. Yaptığı kotulukleri iyi zanneden ise zÂten felÂkettedir.”
“Ucub, Allahu teÂlÂnın ebedî hoşnutsuzluğuna sebeb olur.”
“Yemin ederim ki helÂk olanlar kalplerinde zenginlik sevgisi taşıdıkları icin helÂk olurlar.”
“Bir kimse, gorunuş îtibariyle sıddîklar mertebesinde de olsa, bir goz acıp kapayacak kadar zaman, kalbi, insanı Allahu teÂlÂdan uzaklaştıran şeylere meylederse, o kimse ilerleyemez.”
“Allahu teÂlÂnın, kendisine kÂfi olduğunu bilmeyen kimseyi, Allahu teÂl mahlûklara muhtÂc eder.”
“Bir kimsenin bir gunÂh işledikten sonra tekrar gunah işlemesi, ilk gunÂhın cezÂsıdır. Bir sevap işledikten sonra tekrar sevab işlemek de, birinci sevabın karşılığı, mukÂfÂtıdır.”
“MÂrifet; Allahu teÂlÂnın Rubûbiyyetinin yÂni kemÂl sıfatlarla muttasıf ve noksan sıfatlardan uzaklığının kemÂlde olduğunu, kendi nefsinin O’nun kolesi bulunduğunu idrÂk etmek, O’nun her şeyin sÂhibi olduğunu, her şeyin O’nunla var ve kÂim olduğunu, her şeyin O’na doneceğini ve butun mahlûkların rızkının O’na Âid olduğunu bilmek demektir.”
www.ismailaga.info
__________________