Resûlullah “sallallahu teĂ‚lĂ‚ aleyhi vesellem” ile Ebû Bekr “radıyallahu anh” o magarada(sevr) uc gun ucgece kaldılar. Ebû Bekr “radıyallahu anh” o magaranın tavanında
bir kus gordu ki, yerinden hareket etmeyip, birsey yemez
ve su icmez. Ebû Bekr “radıyallahu anh” dedi ki, YĂ‚ Resûlallah!
Bu kusa ben hayrĂ‚nım. ZîrĂ‚, biz bu magaraya geleliden beri,
bu kus yerinden hareket etmedi. Bir nesne yemedi. Allahu
teĂ‚lĂ‚, kelĂ‚m-ı kadîminde [Kur’Ă‚n-ı kerîminde], (Allahu teĂ‚lĂ‚nın
rızk vermedigi, yeryuzunde bir mahlûk yokdur.) buyurmusdur.
Ebû Bekr-i Sıddîk, boyle dusunurken, o hĂ‚lde hazret-i
CebrĂ‚îl aleyhisselĂ‚m nĂ‚zil olup, havĂ‚da muallak durup, dedi
ki, y Muhammed! Hak subhÂnehu ve teÂl sana selÂm eder.
Ve buyurur ki, Ebû Bekrin hĂ‚tırına geleni bilirim. O kusa emr
eyledim ki, Ebû Bekr ile konussun. Ebû Bekre soyle ki, o kus
ile soylessin; dedi. Resûl-i ekrem hazretleri, Ebû Bekre, hazret-
i CebrĂ‚îlin sozunu acıkladıkda, Ebû Bekr “radıyallahu
anh” sevinip, ileri vardı. Dedi ki, Ey mubĂ‚rek kus! Allahu teĂ‚lĂ‚
hazretlerinin izni serîfiyle, bana soyle ki, yiyecegin ve icecegin
nedir. O kus aglayıp, bir zemĂ‚n kendinden gecip, yere dusdu.
Sonra ayılıp, kalkdı. Tebessum ederek dedi ki, yĂ‚ EbĂ‚
Bekr! Bana bundan suĂ‚l etme! Bu bir sırdır. Hak subhĂ‚nehu
ve teĂ‚lĂ‚ ile benim aramda olan sırrımı kimsenin bilmesini iste-
mem. Ebû Bekr “radıyallahu teĂ‚lĂ‚ anh” dedi: Ey mubĂ‚rek kus!
Eger bana soylemege me’mûr oldun ise, soyle. Kus dedi. Ma’lûmun
olsun ki, hazret-i Âdem aleyhisselĂ‚m yaratılmazdan iki bin
yıl evvel, Hak subhĂ‚nehu ve teĂ‚lĂ‚ beni halk etdi [yaratdı]. Yiyecegimi
ve icecegimi iki kelime eyledi. Ac oldugum zemÂn birisini
soylerim; tok olurum. Susuz oldugum zemÂn birini soylerim;
kanarım. Ebû Bekr “radıyallahu teĂ‚lĂ‚ anh” dedi ki: O kelime
nedir. Kus dedi, o kelimenin biri budur ki, ac oldugum zemÂn,
sana bugz edene la’net ederim; tok olurum. Susuz oldugum
zemĂ‚n, sana muhabbet edene, istigfĂ‚r ederim, kanarım.
Hazret-i Resûl-i ekrem “sallallahu teĂ‚lĂ‚ aleyhi ve sellem”, bunu
isitip, agladı. Ummetinden ba’zıları sakĂ‚vet edip, hazret-i
Ebû Bekre bugz edeceklerine mahzûn oldu..
__________________