EvliyĂ‚nın buyuklerinden. İsmi AbdulkĂ‚dir bin Muhammed bin AbdulkĂ‚dir bin Muhammed bin YahyĂ‚ bin Muhammed bin Nasr'dır. Seyyid AbdulkĂ‚dir-i GeylĂ‚nî hazretlerinin torunlarından olup, soyu Peygamber efendimize ulaşır, seyyiddir. 1475 (H.880) senesi Mısır'da doğdu. 1569 (H.977) senesinde Hama'da vefĂ‚t etti.
Cezîrî, ilim ve edeb uzere yetişti. Bir zaman KĂ‚hire'ye gelmişti. Orada bir ihtiyĂ‚cı sebebiyle velî bir zĂ‚tın torunu olan İbn-ul-EnbĂ‚bî'ye uğradı. İbn-ul-EnbĂ‚bî onu bir takım uygunsuz sozlerle uzdu. Bunun uzerine Cezîrî kırık bir kalp ile evine dondu. O gece duĂ‚ edip kendisine yapılan muĂ‚meleyi dedesi AbdulkĂ‚dir-i GeylĂ‚nî hazretlerine arzetti. O gece yarısı kapısı calındı. Kalkıp baktığında İbn-ul-EnbĂ‚bî'yi kapıda gordu. İbn-ul-EnbĂ‚bî ozur dileyip ellerine sarıldı. İhtiyĂ‚cı olan şeyi yerine getireceğini soyledi. Cezîrî buna hayret edip, gece yarısı gelmesinin sebebini sordu. İbn-ul-EnbĂ‚bî yaşlı gozlerle şoyle anlattı:
"RuyĂ‚mda hem AbdulkĂ‚dir GeylĂ‚nî hazretlerini hem de ceddim EnbĂ‚bî'yi gordum. AbdulkĂ‚dir GeylĂ‚nî hazretleri bana; "Eğer deden İsmĂ‚il EnbĂ‚bî bu hususta sana şefĂ‚at etmeseydi, yaptığın işten dolayı cezĂ‚ gorecektin." dedi. Dedem de dedi ki: "Şimdi, kalk, yastığının altındaki yılanı oldur." Bu korkuyla kalktım, yastığımı kaldırdığımda bir yılan gordum ve onu oldurdum. HatĂ‚mı anladım ve bu vakitte sana geldim." İbn-ul-EnbĂ‚bî, tovbe etti, tekrar tekrar ozur diledi ve hemen Cezîrî'nin ihtiyĂ‚cını karşıladı.
__________________