Toprağın Havalanması ve Kok Buyumesi
Coğu bitkilerde olduğu gibi meyve ağaclarının kokleri de iyi havalanabilen topraklarda cok daha iyi gelişir. Kok sistemlerinin gelişmesi uzerine, toprak atmosferinin kompozisyonunu, diğer bir deyimle, oksijen-karbondioksit iceriği ve toprakta anaerobik parcalanma sonucu oluşan kukurtlu hidrojen miktarları etkili olmaktadır. Coğu kokler, karbondioksit oranının yuksek olduğu ortamlarda yaşayamazlar. Meyve ağaclarında koklerin buyuk bir kısmı ancak kısa bir sure icin topraktaki % 9-10 oranındaki karbondioksit miktarına dayanabilir, Bununla beraber, koklerinoptimal gelişmeleri icin topraktaki karbondioksit miktarının ancak; % l'in altında olması gerekmektedir. Koklerin cok iyi gelişebilmeleri icin topraktaki oksijen oranı ise % 12'nin uzerinde bulunmalıdır. Oksijen "kapsamının % 8'dcn aşağıya duşmesi koklerin gelişmelerini geriletir ve % 2'nin altına duşmesi halinde gelişme durur (Kacar, 1989).
Geisler de (1965), araştırmasında koklerin gelişmesinin, toprakta bulunan faydalanılabilir oksijen miktarına bağlı olduğunu ortaya koymuştur. Gercekten, Girton, toprakta oksijen oranının % 5-8 arasında bulunması halinde portakal ağacının koklerinde buyumenin yavaşladığı ve bu oranın % 1-1,5'a duşmesi halinde buyumenin tamamen durduğunu bulmuştur. Ote yandan, anaerobik parcalanma sonucu toprak havasına karışan kukurtlu hidrojenin (H2S) cok az miktarlarının bile koklerin "gelişmeleri uzerine olumsuz etki yaptığı gorulmuştur (Boynton ve Reuter,
Kaynak: Prof. Dr. Muhsin Yılmaz Meyve Ağaclarında Budama
__________________