1. Allahu teÂlÂnın, Âdem aleyhisselÂma ve butun zurriyetine (ondan gelecek insanlara); "Ben sizin Rabbiniz değil miyim?" diye hitÂb buyurması, onların da; "Evet, sen Rabbimizsin" diye cevab vermeleri. (Bkz. Ahd)
Hadîs-i şerîfte buyruldu ki: "Kur'Ân-ı kerîm huzun ile inmiştir. Onu okurken kusurlarınıza ve ilerdeki tehlikelere karşı uzuntunuzu gosteriniz." Uzuntusunu acıklamanın yolu, oradaki korkutucu, azÂb verici, mîsÂk ve muÂhede Âyetlerini duşunmekle, sonra da nehy (yasaklarına) ve emirlerine karşı kusurlarını hatırlamakla olur. Şuphesiz bunları gereği gibi duşunen insan hem mahzûn olur, hem de ağlar. ŞÃ‚yet ağlıyamıyorsa, ağlıyamadığına uzulmelidir. Cunku Kur'Ân'ın bu gibi Âyetlerinden uzuntu duymamak buyuk musîbettir. (İmÂm-ı GazÂlî
2.Yemîn ile kuvvetlendirilen soz verme.
Allahu teÂl icin yemîn ediyorum demek, yemîn olur. Allah'a ahd ediyorum (soz veriyorum), Allah'a mîsÂk ediyorum demek, yemîn olur... (AlÂuddîn-i Haskefî, Halebî
__________________