Felsefe tarihi acısından Akılcılık, 17. yuzyılın buyuk Akılcı filozoflarının, Descartes, Spinoza ve Leibniz'in ortak felsefi eğilimlerine verilen addır. Aklın deneyden bağımsız, a priori, zorunlu bilgiler ortaya koyabileceği savını temellendiren felsefi goruştur. Bilginin temellendirilebilir, doğrulanabilir, sınanabilir bilginin diğer bilme turlerinden, inanctan, imandan ayrılarak kendi başına bir şey olmasında, ya da dunyanın "bilgi icinde" bir şey olmasında, dayanağın Akıl olması da bu gelenekle başlatılabilir. Gerci teknik anlamda Akılcılığın Akla verdiği yeri diğer felsefi yaklaşımlar, orneğin deneycilik ve olguculuk paylaşmasa da bunların ortak Akılsallık paydasında, "bilgi icinde" dunyanın acıklanmasındaki Akılsallık olcutlerinde birleştikleri one surulebilir.
Son donemde ise Akılsallığın ve onun dayanağı Aklın evrensel bir başvuru yeri olamayacağı, evrensel olcutlerin soz konusu olmadığı yada bunların Akılla temellendirilemeyeceği, hatta Peter Winch' in ifadesiyle mantıksal olcutlerin bile toplumsal yaşam bicimleri bağlamından cıktıkları ve ancak onun icinde anlaşılabileceği, yani "Akla Veda" nın zamanının geldiği savlanan ve goreceliğin egemen olduğu bir donem yaşanıyor.
İşte John Cottingham' ın kitabı, bu "veda" edildiği soylenen Aklı kendine dayanak alan Akılcılığın Eski Yunan'dan gunumuze kadar, yalın ve acık bir dille tarihsel bir sunuşunu yapıyor.
Tıpkıcekim PDF, Clearscan
8.5 Mb
175 Tek Sayfa
Sarmal Yayınları, 1995
Ceviren Bulent Gozkan
Bu kitap ilk kez forumumuzda paylaşılmaktadır.
Lutfen forumun linklerine sahip cıkın.
Forumun adresini verin ailemize katılsınlar.
Forum paylaşım-katılım kulturudur.
Harcanan emek bu forumun gelişmesi icindir, sahip cıkalım.
