KanaatkÂr olmak, Allah TeÂl ’nın verdikleriyle yetinmek guzel bir huydur. Acgozluluk insanı dunyada huzursuz ettiği gibi onu haksızlığa yonelteceği icin ahretini de perişan eder.CenÂb-ı Hak buyuruyor:

“De ki, Rabbimin rahmet hazineleri sizin elinizde olsaydı, onu harcayıp tuketmekten korkar, cimrilik ederdiniz. Zaten insan da pek cimridir.” (İsrÂ, 100)

Rasûlullah (sav) buyurdular:

“İnsan ihtiyarlasa bile, onun iki duygusu hep genc kalır: Biri cok kazanma hırsı, oteki cok yaşama arzusu” (BuhÂrî, Rikak 5; Muslim, ZekÂt, 115)

Cok kazanma duygusu olculu olduğu, insanı yaratılış gayesinden uzaklaştırmadığı surece faydalı olabilir. Zira cok kazanan bir Muslumanın, elde ettiği servetle daha cok hayır ve iyilik yapması arzu edilir. İslÂmiyet ’in verilmesini emrettiği zekÂt ve sadakayı verebilmek, Allah yolunda sarfedilmesini istediği harcamaları yapabilmek icin zengin olmak lÂzımdır. Zengin olabilmek icin de, insanda cok kazanma arzusu bulunmalıdır. Ama gonuldeki bu cok kazanma duygusu ona Âhiret hayatını unutturuyorsa, dunya sevgisi onu esir alarak butun gonlune el koyuyorsa, o takdirde bu duygu son derecede tehlikeli bir hÂle gelmiş demektir.

Şukurler olsun ki, Allah TeÂl insana zararlı duyguları ve aşırı istekleri frenleme gucu vermiştir. İradesine hÂkim olan kimsenin bu nevi zaaflarını kontrol altına alması her zaman mumkundur.

Kaynak: Riyazus Salihin, Hadis-i Şerif Tercumesi, Erkam Yayınları
İslam ve İhsan