Remzi Yayınları, 1. Basım, 1988
ISBN 975-14-0033-3
Bircok felsefe tahicisi Petrus Abelardus'u (1079-1142) skolastiğin kurucusu olarak gosterir. Asıl ilgisi diyalektik ve tanrıbilimde yoğunlaşan Abelardus1130'larda kaleme aldığı 'Felaketler Tarihi'nde (Historia Calamitatum) sadece kendi yaşamını dile getirmekle kalmaz cağına da ışık tutar. Bu nedenle yapıt bircok ozelliği icinde taşır; hem bir ozyaşam oykusudur, hem bir felsefe tarihidir, hem de Antikcağdan XII. yuzyıla kadar olan donemi icine alan bir duşunce tarihidir.
1140-1142 yılları arasında yazıldığı ve Abelardus'un olumuyle de yarım kaldığı sanılan 'Filozof, Yahudi ve Hıristiyan Arasında Diyalog' (Dialogus inter Philosophum, Iudaeum et Christianum) ise, inanctan yola cıkan tektanrıcı iki din ile, akıldan yola cıkan felsefenin; insan, Tanrı, erdem, mutluluk, en yuce iyi kavramlarını nasıl değerlendirdiğini gostermektedir. XII. yuzyıl Renaissance'ının en etkin filozoflarından biri olan Abelardus (kultur dunyamıza ilk kez giren) bu iki yapıtıyla cağının duşunsel oğelerini genellikle benimsediğini gostermekle birlikte, eleştirel bakış acısını sergilemekten de geri durmuyor. İşte bu yanı onu 'Modern' kılıyor ve daha sonraki donemlere bile seslenebiliyor. (Arka kapak)
