Peter aniden oncekinden daha beter bir bicimde titremeye başladı.”Bu işe yaramıyor.Havasızlıktan olmeden buradan cıkmamız gerekiyor.Neden birileri bizi kurtarmaya calışmıyor?” Asansorun kapısını yumrukluyor bağırarak yardım istiyordu.
Lucy onu kollarından tutup ,kendine cekti.”Peter..Peter..Yeter artık!Beni dinle!”Sonra onun yuzunu ellerinin arasına aldı.Gozleri karanlığa biraz olsun alıştığı icin,genc adamın yuz hatlarını biraz daha iyi secebiliyordu.”İyisin,bir şeyin yok.Buna inan,her şey duzelecek.”