akşamın acı su karanlığı icinden
soğuk kadife teması yalnızlığın
şuh bir kahkaha balkonun birinden
gizli işareti midir bir başlangıcın

sevmek icin gec olmek icin erken

başbaşa cay elele yurumek derken
boğaz vapurları mı iskele sancak
telefonda kaybolmak sesini beklerken
insan insanı yeniler doğrudur ancak

sevmek icin gec olmek icin erken

icimdeki gokkuşağı besbelli neden
bulutların icinden kuşlar yağıyor
bir şiire başlarsın birini bitirmeden
hic kimse gozlerine inanamıyor

sevmek icin gec olmek icin erken

sevmek sevildiğini bile farketmeden
yaklaştıkca olum soğuk bir yağmur gibi
sevmek zehir zemberek ve yurekten
gecikerek de olsa vuruşur gibi

sevmek icin gec olmek icin erken

Attila İlhan
__________________