İnsanlar yuzyıllar yılı evler yaptılar.
İrili ufaklı, birbirinden farklı,
Ahşap evler, kagir evler yaptılar.
Doğup olenleri oldu, gelip gidenleri oldu,
Evlerin ici devir devir değişti
Evlerin dışı pencere, duvar.

Vurulmuş vurgunların yucelttiği evlerde
Kalbi kara insanlar oturdu.
Gundelik korkuların cokerttiği evlerde
O fıkara insanlar oturdu.

Evlerin coğu eskidi gitti, tamir edilemedi,
Evlerin coğu gereği gibi tasvir edilemedi.
Kimi hayata doymuş gorundu,
Bazılara zamana uydular.
Evlerin ici oda oda uzuntu,
Evlerin dışı pencere, duvar.

Evlerde saadetler sabunlar gibi kopurdu:
Eve geldi bir tane, nar gibi,
Arttı, eksilmedi.
Evleri felaketler taunlar gibi supurdu.
Kaderden eski fırtınalar gibi,
Ardı kesilmedi.

Evlerin coğunda dirlik duzen
Kalan bir hatıra oldu gecmişte.
Gonul almak, hatır saymak arama.
Evlatlar aileye asi işte,
Bir cığ ki kopmuş gider, uzuntuden.
Evlerde nice nice cinayetler işlendi,
Ruhu bile duymadı insanların.
Dort duvar arasında aile sırları,
Bunca cocuk, bunca erkek, bunca kadın,
Gozyaşlarıyla beslendi.

Cocuklar, buyuk adam yerine evlerin kiminde:
Cocukları işe koştu kalabalık aileler.
Okul cağının kadersiz yavruları,
Ufacık avuclardan akşamları akan ter,
Tuz yerine gecti evlerin yemeğinde.

İnananların kaderi besbelli evlere bağlı,
Zengin evler fakirlere cok yuksekten baktılar,
Kendi seviyesinde evler kız verdi, kız aldı.
Bazıları ozlediler daha yuksek hayatı,
Cırpındılar daha uste cıkmaya
Evler bırakmadı.

Yeni yeni tuterken ocakların dumanı
Kadın en buyuk kuvvet erkeğin işinde
Erkekleri kactı, kadınları kactı
Evler dilsiz şikayet kacmışların peşinde.

Şu dunyada oturacak o kadar yer yapıldı,
Kulubeler, evler, hanlar, apartmanlar
Boluşuldu oda oda, boluşuldu kapı kapı
Ama size hicbir hisse ayrılmadı
Duvar dipleri, yangın yerleri halkı,
Kulhanlarda, sarnıclarda yatanlar.

- BEHCET NECATİGİL
__________________