Yumuldular uğultular arasında
İncir yapraklarını artık kim duşunurdu
Sallanırken iki dalga arasında bir martı
Bu yatağa, koltuğa, bu kara tahtalara
Duşmeden once
Eksiydi eksi şimdi iki artı.

Gomulduler dalgalar arasına
Ellerinde uzatılan iki elma
Yuzlerinde alı al bir kızartı
Bekleyen yan yana ayrılıklardı
Perdeler inerse az daha surerdi
Yumuldular, gozlerini yumdular.

Eksikti tamken bile hepsi bu kadardı
Dumandı, dağılır, cicekti solardı
Ucuşurken uflenmiş şeytan arabaları
Anladılar, duruldular, doğruldular
Az onceki incir yapraklarını
Aradılar, buldular, tutundular.

- BEHCET NECATİGİL
__________________