sokağı gokyuzuyle ilişkilendiriyorum
izinli askerlerin şapkalarından
asker şapkalarından bir gokyuzu
nasılsa her gun yaşıyor icimde
acılardı yaban otlardı az az kanıyor
ayrılıklardı mektuplardı az az kanıyor
hazirandı o hepten kanıyor
bak, bir ormanı seciyoruz, işte
yerini bulmuş ağaclar icimizde
sarnıctan suluyoruz ağacları
ağaclar fısıltıyla yağmurdan konuşuyor
yağmuru senin yanına iliştirmeliyim
bir sinema gunu dinmesini bekledikti
bir sure kul rengi catılarda
yağmurdu az az kanayan icimde
coğu aşk sonu kederleriyle ilgilidir
kederleri guz başlangıcına iliştirmeliyim
ben ne zamandır yalnızım
herkes ne kadar yalnız
guz ne kadar buyutuyor yalnızlığı
ben kacar gibi yaşamalıyım
kırlangıcları, ağacları, telÂşlı sesleri
guz biriktiriyor yaşlılığı
bakışlarım bir noktaya coğalıyor
sağlıktı hastalıktı olumdu
belki de her şey eskisi gibi
biz hepimiz yeniden doğuyoruz
ağacın ağac olduğu bir yanılsama belki
suyun su, kuşun kuş
belki de her şey hic yaşanmadı
deniz kabukları, masamdaki yeşil surahi
sozcukler, sozcukler anlamını yitiriyor
bir kok biberiyle, tuzlu cakıl taşları
hepsi bir yanılsama belki
neye dokunsam cozuluyor cunku
şu kadarcık yeşilliğe yer kalmıyor dunyada
coğu hayatı bir aşk gibi yaşamakla ilgilidir
azar azar eksiliyor farkına varmıyorum
derken geceyi gunduzu bilmiyorum
ağaclar kapı aralıklarından gorunuyor
annemdi hayal oluyor icerlerde
odalardan odalara gectikce
sonra o erken vakitlerde
perdeleri aralardı gun girsin diye
komşunun balkonunda cicekler
cicekler ruzgÂrda kokuyor
kokuyor ya her bir o kadar guzel ki
belki de hepsi bir yanılsama
ciceklerdi ağaclardı az az kanıyor
guzel insanlar erken oluyor

mahzun sayılır cocuklar
seni cocukların yanına iliştirmeliyim
cocuklar seni daha guzelleştiriyor
icimize yağmur yağıyor
yağmur seni daha guzelleştiriyor
belki her guzellik bir yanılsama
belki de ayan beyan her şey
herkesin cocukluğu işaret fişeği
ben hepsini yaşıyorum azar azar
kim bilir aşk bitti de bu bendeki
derviş turkuleri

- AHMET ADA
__________________