Gidisine bosuna agliyorum aslinda. Kim kaybetti ki bu hayatta. Gercekten ben miydim sevmeyi beceremeyen, mutluluga layik olamayan ve gozyasiyla gececek gecelere makhum olmasi gereken kisi ben miydim yani?

Beni hic sevmedigin gercegini soylerken hickirik seslerini ezip gecen dalgaci sesinle o an anladim: Ben seni , sen ise gercek sevgiyi kaybettin! Bizi ucurumun kenarina kadar getirip ve hic dusunmeden itmesini de basardin... Aslinda biz dememe bakma, yine de bu aski yasadin kabul ediyorum. Yoksa yok olan, olup olup dirilen ve ucurumdan itilen de sadece bendim!!!

Bu hayatta bazi insanlar var demistim sana, ne yasamayi bilirler ne de olmeyi... Olemiyorum ya, nefesim kesiliyor, aklimi kaybedecek gibi oluyorum ve bir an kendime geldigimde yuzumde tirnak izleri ve avucumda bir tutam sac buluyorum! Olemiyorum ama zorluyorum , kaniyorum ve bu halden kurtulmak icin hic birsey yapmiyorum! Oluler guler halime! Yasamayi, olmeyi , sevmeyi , mutlulugu hic bir seyi beceremedim... O zaman ben neden yasiyorum ki?

Bogazima dugumleniyor butun cumleler ne yaptin sen bana bole ya!!! Ne yaptin! Ne olur artik gelme ruyalarima!!! Ne olur gelme!!!

Bugun bayram degil mi? Bayramin mubarek olsun. Sen kutlamadin, kutlama da gerek kalmadi! ilk defa kutlamadin! 5 yil icinde bana verdigin ilklik buydu iste! Keske bugun kurban bayrami olsaydi cok daha anlamli olurdu bu yasattiklarin...

Yine de sevgiyle kal sen... Sevgi sana yakisirdi cunku.. Sevilmek sana yakisir... Bana da sevmek...


EN KOTU SESSiZLiK " SENSiZ OLAN" DERDiN BiR ZAMANLAR...