Hangi yuzum geceye donse, sabahı veremez oldu koynuma, susmaktı en ağlamaklısı. Bir kac sarhoş sokak lambasının altında, titrek bir nidayla, seni hıckıralı cok oldu. Şimdi oralardasın, ufak bir tebessum yoksunu bu gunler ne kadar uzasa o kadar kısalırdın, bilirim…
Susalı cok oldu, aklımın iplerini saldım oralara, bir ateşin kor olma hevesine aday cığlıkları, bir tutam nefesi cok gordu bana, şimdi soluksuzdum.
Sen gittikten sonra, umutlar ulkesinden kacışım hic kolay olmadı, her defasında prangalar, her olumumde uzun soluklu dualar, tek tesellimdi. Kayboluşlarım belirirken, seni gercekten ozledim. Yaşamak arası bir yerdeyim şimdilerde, gulmek yaraşır mı buralarda sen oralardayken, bilmem, artık yanlış biriyim…
Ak duşerken gecelere, dudaklarımdan akan sen, gozlerimin goremediği ben, ve seni bu iki arada kaybetmek…
Buralarda duşurdum seni ellerimden, duştuğunde bin parca, gozlerim şaşkın ve bir o kadarda uzgundu ic cekişlerim, aradığımı kaybetmek, bulamamaktan daha kotuydu, usluydum artık, cocuktum, ucurtması hayallerden ote gecemeyen, asgari bir mahkumdum.
Şiir oldum sonra, duydum ki mısralarıma gelmişsin, cok gecti artık,
Omrumun kalanından onume duşen bir kac artık,
Buralardan gideli cok oldu, bari oralardan gitme,
Gel artık…