Gozlerin delip gecerken beni,gecenin ıssızlığında.Yine izin verdim beni buyulemene,hic kıpırdamadan oylece durup dinledim sakince.Gideceği yere kadar gitmesine izin verdim.Sonra herşey silindi birtek sen kaldın .Gercekti,gercektin diyemeyeceğim,ben de bilmiyorum gerceğin tanımını,hic yaşamadım.Tek bildiğim birtek sen kaldın...Ben mi ,ben yoktum.Sana donuşmuştum cunku.
Bir an damarlarında akan kanın debisini hissettim,parmak uclarıma iğneler battı.Senin gozlerinle sana baktım.Hangimiz hangimizin duşuncesindeydi anlamadım.
Sonra golgeler gecti gozlerinden,gozlerimizden.Bağlantı koptu aniden,tam hatırlamak uzere idim,tam dilimin ucundaydı ismin,cismin tanışlığın,yoldaşlığın.....Yine ikiye bolunduk,sen orda ben burada,yine hayal oldun uzaklarda,ruylarımın bile seninle ilgili kısımları muhurlu...Yasaklıydın madem duşuncelerime girmeye,neden gerceğin kor cukuruna benzeyen bu bir cift goze gorundun.
Yaratıcılığım ve başıma her zaman bela olan hayal gucum konu sen olunca tukeniyor.Dedim ya yasaklısın yedi dağ ardına surgun edildik.
Hani burası benim oyun bahcemdi hani ben yazacaktım piyesi ...Yok yalan valla ...Anladım artık bir golge oyunu bu...Biz sadece golgeyiz..Olu mektuplar yazıyoruz en fazlası....Umut mu,umut her zaman var ..Olmak zorunda , gonulsuz oyuncuları bu oyunda tutmak icin ....