

Bir hayal gibi kacıp gideceğini sanıyordum once.Oyle ya bu kadar yabancıyken aşka,bir gecede teslim olabilir miydi yureğim? Oldu...Ustelik beynimden once teslim oldu yureğim.Ve sen hayal değildin,en gercekten daha gercektin.
Şimdi bir başka yaşıyorum hayatı.Boylesine keyif doluysam bu senin sayendedir.Yediğim yemeğin,ictiğim ickinin tadını daha iyi alabiliyorum artık.Her gune seninle başlıyorum,her geceyi seninle tamamlıyorum...
Penceremden guneş gibi evime giren sensin.Bir yıldız kaysa gokyuzunde,dilek tutmak yerine senin adını soyluyorum.Adını soylerken en guzel aşk şiirini okuyormuşum gibi hissediyorum...
Yanlızlığın uzerini kalın bir perdeyle orttum.Gitmezsen o perde hic acılmayacak.Gitmezsen o gece yanmaya başlayan ateş hic sonmeyecek.Kalacaksın biliyorum.Cunku sen de aynı ateşte yanıyorsun.Cunku sen de huzunu bir kenara bıraktın artık.Bu aşk bizi coşturuyor.Bu aşk bizi dunyaya meydan okutuyor.Oyleyse tut elimi yuruyelim bu sevdanın yolunda.Tutkuyla eriyelim birbirimize.
Umutsun,hayatsın,cansın,aşksın.Birgun biter hayatımız elbette.Ama oyle sevelim ki birbirimizi,aşkımız bu dunyaya yadigar kalsın...

