opucuk Kutusu
Coğu zaman pek cok şeyi cocuklardan oğreniriz. Bir sure once, bir arkadaşım, 3 yaşındaki kızını, bir rulo altın renkli kaplama kağıdını ziyan ettiği icin cezalandırmıştı. Durumları iyi değildi ve kızının kağıtları, ağacın altına koyacağı bir kutuyu suslemeye harcaması onu cok sinirlendirmişti. Buna rağmen, kucuk kız, ertesi sabah hediyeyi babasına getirdi ve Bu senin icin babacığım" dedi. Arkadaşım, gosterdiği tepki icin kendini suclu hissetti, ama kutunun boş olduğunu gorunce icin icin sinirlenmekten de kendini alamadı. Kızına bağırdı:
“Birine bir hediye verdiğin zaman icinin dolu olması gerektiğini bilmiyor musun?"

Kucuk kız babasına yaşlı gozlerle baktı ve şoyle dedi:
“Ama babacığım, kutu boş değil ki. Ben kutunun icine opucuklerimi uflemiştim. Hepsi senin icin babacığım."
Babanın ici paramparca olmuştu. Kızını kucakladı ve onu affetmesi icin yalvardı.
Arkadaşım bu altın renkli kutuyu yatağının baş ucunda yıllarca sakladığını anlattı bana. Ne zaman cesaretini kaybetse, kutunun icinden hayali bir opucuk cıkarıyor ve onu oraya koyan cocuğunun sevgisini hatırlıyordu.

Gercek anlamda bakmak gerekirse, herbirimiz arkadaşlarımız ve ailelerimiz tarafından bize unulan karşılıksız sevgi ve opucuklerle dolu altın renkli kutulara sahibiz. Dunyada sahip olabileceğimiz daha değerli bir şey olamaz