İnsanoğlunu kendi eliyle yaptığı putlara tapmak gibi son derece akıldışı bir yola iten sebep sizce ne olabilir?


İbadet etme ve yardım dileme insanın yaratılışında var. Cunku insan sonsuz Âciz ve muhtac olarak yaratılmış.

Gozune gormeyi kim lutfetmiş ise guneşe de onun ışık vermiş olacağını, midesini yaratanın butun rızıkların da yaratıcısı olması gerektiğini, kulakta işitmeyi yaratanın hava Âleminde de sesleri halk ettiğini idrak etmiş.

Ote yandan, surekli olarak sıkıntılar icinde cırpınan ve hastalıklarla, musibetlerle, felÂketlerle boğuşan beşer, butun dertleri ve ihtiyacları icin muracaat edecek bir kapıyı daima aramış. İşte bu arayış insanoğlunu bazen doğruya goturmuş, bazen da busbutun yoldan cıkarmış.

Bir Hak elcisine kavuşan ve onun emrine giren bahtiyarlar, Allah’a iman etmenin sefasını surmuşler; her ihtiyaclarını ona arz ederek, her musibetten yalnız ona sığınmışlar.

Ama esefle goruyoruz ki, insanlık Âleminin buyuk coğunluğu, bu vadide hatalı tercihler yapmış ve kendi yaptıkları putlara tapmaktan geri durmamışlar. Bunlar da iki gruba ayrılıyorlar. Bir kısmı kendilerini putların yaptıklarına inanacak kadar basitleşmiş, adileşmiş, bayağılaşmışlar. Putperest denilince hemen akla gelen de bu grup olmuş.

Bir kısmı ise doğrudan Allah’a ibadet etme ve yine ancak ondan yardım dilemeyi akıllarına sığıştıramamışlar. Dunyevî işlerinde nice aracılara muhtac oldukları icin, Allah’a da doğrudan ibadet edemeyecekleri vehmine kapılmışlar ve putları bu vadide yardımcı ve şefaatci edinmişler.

“Biz bunlara, sırf bizi Allah’a yaklaştırsınlar diye tapıyoruz.” (Zumer Sûresi, 3)

Huzuruna doğrudan cıkılamayan, kendisine vasıtasız yalvarılamayan, dua edilemeyen bir Allah inancı, muntesiplerini putperest olmaya kadar goturmuş. Demek ki, Allah inancının doğru olması gerek.

“Eğer onlara, yer ve gokleri kim yarattı diye sorsanız, elbette Allah derler.” (Lokman Sûresi, 25)

Bu Âyet-i kerimede muhatap, işte bu ikinci grup muşriklerdir. Allah’a inanmaları onları muşrik olmaktan kurtaramamış ve bu yanlış iman, onları Allah elcileriyle harp etmekten alıkoyamamıştır.

Bir Hıristiyan da gunahları icin doğrudan doğruya Allah’ın affına sığınmayıp, Hz.İsa’nın (as.) temsilcileri yahut vekilleri kabul ettiği papazlara muracaat etme ihtiyacı duyuyorsa, Cahiliye devri Araplarını bir başka şekliyle taklit ediyor demektir.

Selam ve dua ile...
alıntı

__________________