Yıllar varki utanma nedir bilmeyen nesiller haline geliverdik.Kendi elimizle soldurduğumuz guller karşısında; viraneye dondurduğumuz illerkarşısında hicab duymayan nesiller…

'Haya imandandır' diyor Hakk'ın Yuce Nebisi.Gelin oyleyse bir kez daha geriye donup bakalım; ellerimizi yuzumuze gerelimve tarihe kulak verelim.Ey mazisi nal sesleri; kısrak sesleri ile dolu tarih; senden ve maziyakasının derinliklerinden gelen kılıc şakırtılarından utanıyorum.Ve Utanıyorum Bedrin; UHUD'un; Yemame'nin; Malazgirt'in; KOSOVA'nın veBizans surlarının sinelerinden kopup gelen yiğitlerin Haykırışlarından utanıyorum.
Utanıyorum senin doksan yaşında ata bağlanıp Bizans onlerine gelişinkarşısında ey Mihmandar-ı Nebi; ne olur kalk surların dibinden haykır birkere daha 'kendi elinizle kendinizi tehlikeye atmayın' diye.Utanıyorum senin Uhud'ta kılıcı eline alıp; sağa sola saldırışın; oğlununyaralarını sarıp kaldırışın karşısında ve 'biz de erkek miyiz' sorusunu sorduruyor bana ve yine altmış yaşında Yemame'nin bağrında kolunu bırakıpgelişini anlayamıyor; beynim duruyor ve senin asaletinin karşısındaeğiliyorum; utanıyorum senden; fakat bir şey yapamıyorum ne care; ey analaranası Ummu Umare...Utanıyorum senin karşında ve anlayamıyorum. Sana hangi karasevdalılıkfarkettirmedi; kopup giden ayağını; bu ne coşkunluk bu ne heyecan ALLAH aşkına ve bu sana kalacak mı sana has yiğidim Hazreti Abbas.Utanıyorum senden ipek elbiseleri, gorkemli sofraları guzelliği karşısındapanjurları aralayanları bırakıp, mızrakların kılıcların golgesinde;yadellerde; 'hele bir dinleyin inanmazsanız yine giderim'; deyişini vebunlara katlanışını anlayamıyorum ve utanıyorum senden ve utanıyor sendenmehtap; ey guzeller guzeli Mus'ab;Utanıyorum senden dar ağacında paramparca olmaya razı olan ve fakatsevgilinin kakulunu sabah ruzgarının dağıtmasına razı olmayan; vefabahcesinde şakıyan; kanlı uveykim Hz. Hubeyb'im;Utanıyorum senden atını Atlas okyanusuna surup 'engin derya onume cıkmasaydıadını daha ileriye gotururdum ALLAH'ım dem bu dem' diyen Hz. Ukbe'm;Utanıyorum senden seksen kusur senelik dunya hayatımda dunya zevki namınabir şey tatmadım; omrum harb meydanlarında; memleket zindanlarında gectidiyen asil ruh;Ve utanıyorum senden ruyalarımızın gercek sevgilisi; Hakikatin gunumuzdekigur sesi; uveyk de sensin; kuheylan da sensin; sımsıcak goz yaşlarınlaasrımızı sele boğan da sensin; duvarları verasında sesiz feryatlarınla arşıferşi velveleye veren gozlerindeki mor halkalardan etrafında oluştu nurhalkalar, şimdi Anadolu baştanbaşa yaşıyor bir bahar; Kışta gelenlere demetdemet guller var; Her gul yaprağında senin goz yaşlarından bir jale var. Birney gibi inleyişini; 'seni anlayamadık yavru' deyişini her şeye rağmen hicunutmadık. Biz de seni anlayamadığımızı bir kez daha itiraf ediyor;hicabımızdan ellerimizi yuzumuze geriyor ve tekrar soruyoruz o ruyadakiyağız atlı; her gecen kervanda sorduğumuz Yusuf adlı; yıllarca beklenen uzunbir kış gecesindeki o ruyada mucrime gulen sen değil misin?Ey Mihmandar-ı Nebi! Ne olur kalk evlerinde cakılıp kalanlara, bir şeylerfısılda; at sırtında ve o yaşta colleri aştın baştan başa; anlat bizim gibitalihsizlere.Ey Ummu Umare merhametinden oğlunu sabah namazına kaldırmayan analara birşeyler fısılda; oğlunu sırtını sıvazlayıp nasıl kalk oğlum Resulullah'ınonunde savaş dedin; anlat ne olur Allah aşkına! ..Bilecik istasyonunda son yongası cepheye gonderen yaşlı anam yoksa sen deHazreti Nesibe'yi tanıyor muydun? Anlat bu işin sırrını.Ey kollarını ayaklarını; mal ve evlatlarını ALLAH YOLUNDA ibka edenlersizler ve malını canını dunya yolunda ifna eden bizlere ve ey Yuce Divanınsahibi ALLAH'ım! Yanyana getirildiğimiz o gunde kolları; ayakları vekulakları doğranmış gorunce onları; mahcup olup yerin dibine gecmektense;bize burada utanmak hissi ver biraz gaybı hazinenden…
__________________