Temel adımlar
Atlama ve Zıplama Once kask, eldiven, mumkunse bacaklarda ve kollarda korumalar olmalı. Sele borusu mumkun olduğunca iceri itilmeli. İmkÂn varsa bu calışmalar icin SPD turu pedallar yerine civili platform pedalları kullanılmalı. Kısa kadro boylu/tekerlek mesÂfeli ve dik oturmaya imkÂn tanıyan bisikletler bu tarz hareketler icin daha uygunlar haliyle. Adım adım ilk ucuş Once yapılması gereken bir “table” bulmak, yani ufak bir tepecik, yukselti ya da rampa. Rampaya doğru yavaş bir şekilde yaklaşıyor ve cıkış kısmında bir ivme vererek zıplama hareketine geciyoruz. Temel pozisyonda rampaya gelirken ust vucut ve dizler ile bisiklet uzerinde comelip rampaya girildiği esnada guclu bir şekilde kendimizi one-yukarı doğru geriyoruz. Bu hareket icin ihtiyac duyulan hız ne kadar duşukse zamanlama o kadar iyi ve hızı arttırabiliriz demek. İniş esnasında guvenli bir şekilde „konmanın” yollarından biri bu harekette rampadan kaynaklanan darbeyi arka tekerlek ile karşılamak. Bu nokta onemli, cunku iniş esnasında ağırlığın on tekerlekte olması tehlikeli durumlar yaratabilir. Dolayısıyla aynı “bunny-hop” hareketinde olduğu gibi rampaya geldiğimizde fazlasıyla on tekerleğe ağırlık vermekten kacınmalıyız. Rampaya girişte darbeyi arka tekerlek uzerinde karşılamayı da başardıysak bundan sonraki nokta atlamayı butun rampa uzerinde gercekleştirmek. Bunun icin hızı biraz daha arttırmamız gerekiyor. Onemli nokta gene bisiklet uzerinde temel duruş konumunu almak. Ucuş aşaması Atlama sırasında oncelikle on tekerleğe konsantre olmak, inişi bacakları kullanarak mumkun olduğunca yumuşatmak ve bu sayede dengeli hÂle getirmek, iniş esnasında vucut ağırlık merkezini ortada tutmak dikkat edilecek hususlar. Orta bir hızda rampaya yaklaşıyoruz. Denge unsuruna dikkat! Yerden havalandıktan sonra dengeyi duzeltmek imkÂnsız cunku, dolayısıyla duzgun bir denge ile havalanmak cok onemli. Pedal cevirmeyi bırakıp temel pozisyona geciyoruz. Her iki ayak da butun vucut ağırlığı ile sağlam bir şekilde pedallardalar. Ust vucudu one doğru eğip dizleri bukuyoruz ki atlama sırasında ivme kazanabilelim. On tekerlek ile rampaya girildiği andan itibaren ust vucut gidonu cekerek geriliyor. Bu sırada kırık dizler de acılıyor ve bisikleti „rampaya bastırıyoruz“. Bu noktada vucudun ağırlık merkezi biraz one geliyor, On tekerlek rampanın sonunda yerden havalandığı zaman bisikleti vucudun gerginliği ile kontrolde tutmak şart. Ust vucudu nispeten onde tutarak ağırlık merkezinin cok arkaya kaymasını onluyoruz. Bu şekilde bisiklet on tekerleğin daha yukarıda durduğu bir konumla yay şeklinde bir ucuş hattına giriyor. Cıkışta on tekerlek yukarıda, rampanın ust noktasında on tekerlek ve arka tekerlek aynı seviyedeler, inişte arka tekerlek yukarıda. Ulaşılan yuksekliği arttırmak icin selenin arkasına kayılabilir. İniş sırasında kolları ve bacakları zamanında germek ve zamanında temel pozisyona gecebilmek onemli. Eğer şimdiye kadar her şey yolunda gittiyse rampanın iniş kısmına iki tekerlek ile aynı anda konduk. Bu şekilde bir iniş nispeten yumuşak ama gene de aktif olarak „vucut suspansiyonu“nu kullanmak gerek. Puf noktaları Yanlara doğru dengesizlik ya da yon sapması soz konusu olduğu zaman hemen bir ayağı pedaldan cekmek inişte destek bulmak icin gerekli. Bu aşamada iniş kısmında sağda ya da solda ne var ona da bakmak gerek, inişin 2-3m yanında duvar varsa dengeli inememenin sonucu duvarla butunleşmek olabilir. Pek cok bisikletci rampanın iniş kısmında on tekerleği aşağıda tutma konusunda zorluk ceker, yani doğrudan iki tekerlek uzerine inmek yerine sadece arka tekerlek uzerine inerler. On tekerleğin cok yukarıda olması durumunda kısa bir arka freni sıkmak on tekerleği tekrar aşağı alacaktır. Eğer ağırlık noktası cok arkaya kayarsa arkaya doğru devrilme tehlikesi soz konusu olur. Bu durumda da mumkunse arka fren tamamen sıkılı bir şekilde inmek dengeyi duzeltmek konusunda yardımcı olacaktır. Elbette kilitlenmiş bir arka tekerlek uzerine inince birden one gidecek bisikletin ağırlığı ama sırtustu rampaya yapışmaktan kesinlikle daha iyi bir sonuc. Eğer bunun tam tersi olur ve ağırlık fazla one kayar ya da cok ileri ucarsak ağırlığı arkaya aktarmak ve gidona sıkı sıkıya sarılmak iniş esnasında gidonun ustunden ucmayı engelleyecektir. Rampanın cıkış noktasında on ve arka tekerleği aynı anda yukarı cekmemeye dikkat etmeli, aksi takdirde ivme yeteri kadar hızlı olmuyor ve istenen ucuş hattı gercekleşmiyor, bu da atlanan uzaklığı kısaltıyor. Yandan ruzgÂr olduğu zaman atlamamak en iyisi, cunku –hele de bu tarz ilk denemelerde- ruzgÂr dengeyi bozucu bir etken olabilir. Yana doğru „bunny-hop“ Hepimizin başına gelen durumlardan biri daha: Patikada hızla iniyoruz, birden onumuzde derin bir su kanalı cıkıyor, son yağmurdan kalma. Eğer on tekerlek şimdi kanala girerse durum berbat. Ani fren yapmak bir cozum olabilir elbette boyle bir durumda. Ama bundan cok daha şık bir yontem yana doğru zıplamak. __________________