Yamac paraşutu, birkac yenilikci havacı tarafından 1980'li yılların başlarında serbest paraşutlerle yamaclardan koşarak kalkmalarıyla başlamış oldu.Zamanla paraşutlerin aerodinamik yapılarının gelişmesiyle birlikte performansları da arttı.Ve serbest paraşutlerden ayrılarak, planor,deltakanat gibi amacı ucuş olan bir alet haline geldi. Gunumuzde pilotların da tecrubesine bağlı olarak, yamac paraşutu ile kucuk tepelerden kalkılıp,yuzlerce metre yukarılara cıkılabilmekte ve saatlerce havada kalıp kilometrelerce uzaklara uculabilmektedir. Katlandığında bir sırt cantasına sığacak kadar kuculebilmesi ve ağırlığının da cok az olması bazı dağcıların ilgisini cekmiştir ve dağların zirvelerinden yamac paraşutuyle ucarak inenler vardır. Turkiye'de yamac paraşutculuğu hızla gelişmektedir.Ve ulkemiz ucuşa cok elverişli noktalara sahiptir.Hemen her şehrimiz civarında ucuşa uygun bolgeler bulunabilir.Burada ozellikle, Turkiye’nin ve dunyanın en iyi ucuş noktası sayılabilecek Oludeniz e sahip olduğumuzu belirtmek lazım.Ayrıca Antalya-Kaş,Denizli,Isparta,Erzincan,Eskişehir,Erzurum,İ zm ir,Bolu ucuşa elverişli diğer şehirlerimizden bazılarıdır. Yamac paraşutunu diğer hava araclarıyla kıyaslarsak oğrenmesi en kolay olanıdır.Belli sağlık koşulları icerisinde hemen herkes yapabilir.Bunun icin ulkemizde başvurabileceğiniz bircok kulup,dernek,kurs,şahıs,şirket, vs. vardır.Ulkemizde bu sporun eğitimini veren ve yapan yaklaşık 40 civarı universite kulubu vardır.Tabi universite kuluplerinin bir coğunun kendi universite oğrencisi haricinde oğrenci kabul etmediği bilinmektedir.Yamac paraşutunun pahalı bir spor olduğu bilinen bir gercektir. Kullanılan malzemeler Turkiye de uretilmemektedir ve maliyeti oldukca fazladır.Bu yuzden universite kuluplerinde eğitim alan oğrencilerin maddi acıdan buyuk avantajları vardır. Fakat bu noktada secim yapmadan once oldukca hassas davranmak gerekir.Pilotaj hatalarında ve bunun doğurduğu sonuclarda alınan eğitimin buyuk paya sahip olduğu asla unutulmamalıdır.Eğitimin guvenilir eğitmenler tarafından ve guvenli malzemelerle yapılması gerektiği unutulmamalıdır.Yamac paraşutu medya tarafından ne kadarda tehlikeli olarak gosterilse bile aslında kurallarına uyulduğu ve ciddi bir eğitim alındığında sanıldığı gibi tehlikeli olmadığı gorulmektedir. Birazda bu sporda kullanılan malzemelerden bahsedelim. Bu sporu yaparken kullanacağımız alete yamac paraşutu,parapente(Fransızca),paraglider(İngilizce ) gibi isimler verilir.Yamac paraşutunun bez kısmına kanopi , kanat veya kubbe adı verilir.Yamac paraşutunde kullanılan malzemeler teknolojinin gelişmesiyle artık yuksek kaliteli ve guvenilir malzemeler haline gelmiştir.Yeni kanopiler dacron polyesterden dikilirler ve yırtılması cok zordur.Yırtılsa bile ozel dikişi ile yırtığın buyumesi engellenmektedir.Oturulan kısmına ise harness denir ve uzun ucuşlarda kullanılan harnesslerde birde yedek paraşut mevcuttur.Bahsettiğimiz pilot harnesslerde sırt ve yan korumalar bulunmaktadır.Eğitimlerde ise basic harness denilen harnessler tercih edilmektedir.Yuksek irtifa ucuşları mutlaka pilot harnessler ile yaptırılır. Yamac paraşutunde kullanılan iplerin bir tanesi 130 kg cekere sahip iplerdir ve yamac paraşutunde onlarca ip vardır.Su gecirmez ve cok hafiftirler.İplerin bağlı olduğu vidaların cekeri ise 410 kg dır.Kolonların bağlandığı kolonların cekeri ise cok daha fazladır. Diğer bir temel malzeme ise kask tır ve bunun yanında variometre,ruzgar olcer,ucuş tulumu,ucuş botu ise kullanılan diğer malzemeler arasında yer alır. Yamac paraşutunde sağ ve sol olmak uzere iki fren bulunmaktadır ve bu sayede istediğimiz yere cok yumuşak iniş yapma imkanımız bulunmaktadır.Yani coğu insanın duşunduğu gibi yamac paraşutu ruzgar nereye eserse oraya değil,siz nereye isterseniz oraya gider. Yamac paraşutu eğitimi once teorik eğitimle başlar.Teorik eğitimde; malzeme bilgisi,aerodinamik,ucuş tekniği,makro ve mikro meteoroloji anlatılan bazı konulardır. Teorik eğitim sonrası oğrenciler yer eğitimine gecerler.Yer eğitiminin maksadı oğrencilere yerde paraşutle olan reflekslerinin gelişmesini sağlamak ve temel hareketleri oğrenmektir.Oğrencinin durumuna gore 1-3 gun arası surer.Yer eğitimini bitiren oğrenci once 30-40 metre yukseklikteki tepelerden 20-30 civarı başlangıc ucuşu gercekleştirir.Bu ucuşlar cok kısa sureli olup oğrencinin tecrubesinin arttırılması ve hareketlerin(donuşler,kalkış ve iniş vb.) oğretilmesi amaclanır.Daha sonra gitgide yukselerek eğitim surdurulur.Başlangıc eğitimi biten oğrenci artık yuksek irtifa eğitimine hazır hale gelir.Bu eğitim sureci oğrencinin becerisi ve hava koşullarına da bağlı olarak surer.Başlangıc eğitimi tum koşullar uygunsa ortalama 5-10 gun arası surer.Yer eğitimi ve başlangıc eğitimi genelde biraz yorucu gecer.Fakat ayağınız yerden kesildiği ilk andan itibaren her şeyi unutur gokyuzunun ve ucmanın keyfini, ozgurluğun tadını cıkarırsınız. Nede olsa ozgurluk ruzgarda saklı... __________________