Verildiyse affola , rep icin yapmıyoruz neticede...

İlim İlim Bilmektir


İlim ilim bilmektir
İlim kendin bilmektir
Sen kendini bilmez isen
Ya nice okumaktır

Okumaktan mÂn ne
Kişi Hakk'ı bilmektir
Cun okudun bilmez isen
Ha bir kuru emektir

Okudum bildim deme
Cok tÂat kıldım deme
Eri Hak bilmez isen
Abes yere yelmektir

Dort kitabın manası
Bellidir bir elifde
Sen elifi bilmez isen
Bu nice okumaktır

Yunus Emre der hoca
Gerekse var bin hacca
Hepisinden eyice
Bir gonule girmektir

Yunus Emre







Bana Seni Gerek Seni


Aşkın aldı benden beni
Bana seni gerek seni
Ben yanarım dun u gunu
Bana seni gerek seni



Ne varlığa sevinirim
Ne yokluğa yerinirim
Aşkın ile avunurum
Bana seni gerek seni

Aşkın Âşıklar oldurur
Aşk denizine daldırır
Teselli ile doldurur
Bana seni gerek seni

Aşkın şarabından icem
Mecnun olup dağa duşem
Sensin dun u gun endişem
Bana seni gerek seni

Sufilere sohbet gerek
Ahilere ahret gerek
Mecnunlara Leyla gerek
Bana seni gerek seni

Cennet cennet dedikleri
Birkac koşkle birkac huri
Sen istiyene ver gil anı

Bana seni gerek seni


Eğer beni oldureler
Kulum goğe savuralar
Toprağım orda cağıra
Bana seni gerek seni

Yunus'durur benim adım
Gun gectikce artar odum
İki cihanda maksûdum
Bana seni gerek seni

Yunus Emre



Gel Gor Beni Aşk Neyledi

Ben yururum yana yana
Aşk boyadı beni kana
Ne Âkilem ne divane
Gel gor beni aşk neyledi

Gah eserim yeller gibi
Gah tozarım yollar gibi
Gah akarım seller gibi
Gel gor beni aşk neyledi

Ya elim al kaldır beni
Ya vaslına erdir beni
Cok ağlattın guldur beni
Gel gor beni aşk neyledi

Ben yururum ilden ile
Şeyh anarım dilden dile
Gurbette hÂlim kim bile
Gel gor beni aşk neyledi

Mecnun oluban yururum
Ol yÂri duşte gorurum
Uyanıp melûl olurum
Gel gor beni aşk neyledi

Miskin Yunus bicareyim
Baştan ayağa yÂreyim
Dost ilinden ÂvÂreyim
Gel gor beni aşk neyledi

Yunus Emre















Hak Cihana Doludur

Hak cihana doludur
Kimseler Hakk'ı bilmez
Onu sen senden iste
Ol senden ayrı olmaz



Dunyaya inanırsın
Rızka benimdir dersin
Nicin yalan soylersin
Cun sen dedigin olmaz


Ahret yavlak ırakdır
Doğruluk key yarakdır
Ayrılık sarp firakdır
Hic giden geri gelmez



Dunyaya gelen gocer
Bir bir şerbetin icer
Bu bir koprudur gecer
Cahiller onu bilmez

Gelin tanış olalım
İşi kolay kılalım
Sevelim sevilelim
Dunya kimseye kalmaz

Yunus sozun anlarsan
MÂnÂsını dinlersen
Sana iy(i) dirlik gerek
Bur da kimsen kalmaz.

Yunus Emre













Aşkın ile Aşıklar

Aşkın ile aşıklar
Yansın ya Resulullah
İcip aşkın şarabın
Kansın ya Resulullah

Şol seni seven kişi
Verir yoluna başı
İki cihan guneşi
Sensin ya Resulullah

Şol seni sevdi Subhan
Oldun kamuya sultan
Canım yoluna kurban
Olsun ya Resulullah

Aşık Yunus'un canı
Hilm-u şefaatkanı
Alemlerin sultanı
Sensin ya Resulullah

Yunus Emre















Taşdın Yine Deli Gonul

Taşdın Yine Deli Gonul
Sular gibi cağlar mısın
Aktın yine kanlı yaşım
Yollarımı bağlar mısın

Nidem elim ermez yare
Bulunmaz, derdime care
Oldum ilimden avare
Beni bunda eğler misin

Yavi kıldım ben yoldaşı
Onulmaz bağrımın başı
Gozlerimin kanlı yaşı
Irmak olup cağlar misin

Ben toprak oldum yoluna
Sen aşırı gozedirsin
Su karşıma goğus gerip
Taş bağırlı dağlar mısın

Harami gibi yoluma
Arkuru inen karlı dağ
Ben yarimden ayrı duştum
Sen yolumu bağlar mısın

Karlı dağların başında
Salkım salkım olan bulut
Sacın cozup benim icun
Yaşın yaşın ağlar mısın

Esridi YUNUS'un canı
Yoldayım, illerim hani
YUNUS duşte gordu seni
Sayru musun, sağlar mısın

Yunus Emre





Ben Dert ile Ah Ederdim

Ben dert ile ah ederdim
Derdim bana derman imiş
İster idim hasret ile
Dost yanımda pinhan imiş

Nerde deyi fikrederdim
Goğe bakıp şukrederdim
Dost benim gonlum evinde
Tenim icinde can imiş

Sanırdım kendim ayrıyım
Dost ayrıdır, ben gayriyim
Beni bu hayale salan
Bu sıfat-i hayvan imiş

İnsan sıfatı, kendi Hak
İnsan durur Hak, doğru bak
Bu insanin suretine
Cumle alem hayran imiş

Her kim o insani bile
Hayvan ise insan ola
Cumle yaratılmış kula
İnsan dahi sultan imiş

Tevhit imiş cumle alem
Tevhidi bilendir adem
Bu tevhidi inkar eden
Oz canına duşman imiş

İnsan olan buldu Hak’i
Meclis onun, odur saki
Hemen bu bicare YUNUS
Aşk ile bil ayan imiş

Yunus Emre















Bir Ben Vardır Bende
Severim ben seni candan iceri
Yolum vardır bu erkÂndan iceri.

Beni bende demen bende değilim
Bir ben vardır bende benden iceri.

Nereye bakar isem dopdolusun
Seni nere koyam benden iceri.

O bir dilberdurur yoktur nisÂni
Nisan olur mu nisandan iceri.

Beni sorma bana bende değilim
Sûretim hoş yurur don'dan iceri.

Beni benden alana ermez elim
Kadem kimbasa sultandan iceri.

Tecelliden nÂsib erdi kimine
Kiminin maksudu bundan iceri.

Kime dîdar gununden sûle deyse
Onun sû'lesi var gunden iceri.

Senin aşkın beni benden aliptir
Ne sirin dert bu dermandan iceri.

Seriat, tarikat yoldur varana
Hakikat mÂrifet andan iceri..

Suleyman kuş dilin bilir dediler
Suleyman var Suleyman'dan iceri..

Unuttum din diyÂnet kaldı benden
Bu ne mezhepdurur dinden iceri..

Dinin terkedenin kufurdur işi
Bu ne kufurdur îmandan iceri..

Gecer iken Yunus sas oldu dosta
Ki kaldi kapida andan iceri....
Yunus Emre

Dolap

Dolap nicin inilersin
Derdim vardir inilerim
Ben MevlÂya Âsik oldum
Anin icin inilerim.

Benim adim dertli dolap
Suyum akar yalap yalap
Boyle emreylemis Calap
Derdim vardir inilerim.

Beni bir dağda buldular
Kolum kanadım yoldular
Dolap'a lÂyık gorduler
Derdim vardır inilerim.

Ben bir dağın ağacıyım
Ne tatliyim ne acıyım
Ben MevlÂya duacıyım
Derdim vardır inilerim.

Dağdan kestiler hezenim
Bozuldu turlu duzenim
Ben bir usanmaz ozanım
Derdim vardir inilerim.

Dulgerler beni yondu
Her Âzam yerine kondu
Bu iniltim Hak'tan geldi
Derdim vardır inilerim.

Suyum alcaktan cekerim
Donup yukseğe dokerim
Gorun su ben ne cekerim
Derdim vardir inilerim.

Yunus bunda gelen gulmez
Kişi muradina ermez
Bu FÂnide kimse kalmaz
Derdim vardir inilerim...
Yunus Emre

Şoyle Garib Bencileyin

Acep su yerde varm'ola
Şoyle garip bencileyin
Bağrı başlı gozu yaslı
Şoyle garip bencileyin

Gezdim Urum ile Sami
Yukarı İlleri kamu
Cok istedim bulamadım
Şoyle garip bencileyin

Kimseler garip olmasın
Hasret oduna yanmasın
Hocam kimseler duymasın
Şoyle garip bencileyin

Soyler dilim ağlar gozum
Gariplere goynur ozum
Meğer ki gokte yıldızım
Şoyle garip bencileyin

Nice bu dert ile yanam
Ecel ere bir gun olem
Meğer ki sinimde bulam
Şoyle garip bencileyin

Bir garip olmuş diyeler
Uc gunden sonra duyalar
Soğuk su ile yuyalar
Şoyle garip bencileyin

Hey Emre'm Yunus bicare
Bulunmaz derdine care
Var imdi gez sardan sara
Şoyle garip bencileyin

Yunus Emre








Geldi Gecti Omrum Benim

Geldi Gecti Omrum Benim
Şol Yel Esip Gecmiş Gibi
Hele Bana Şoyle Geldi
Şol Goz Yumup Acmış Gibi

İşbu Soze Hak Tanıktır
Bu Can Govdeye Konuktur
Bir Gun Ola Cıka Gide
Kafesten Kuş Ucmuş Gibi

Miskin Âdem Oğlanını
Benzetmişler Ekinciye
Kimi Biter Kimi Yiter
Yere Tohum Sacmış Gibi

Bir Hastaya Vardın İse
Bir İcim Su Verdin İse
Yarın Orda Karşı Gele
Hak Şarabın İcmiş Gibi

Yunus Emre



























Dost

Ben dost ile dost olmuşsam
Kimseler dost olmaz bana
Munkirler bakar guluşur
Selam dahi vermez bana

Ben dost ile dost olayım
Olmez evvel oleyim
Canimi kurban vereyim
Dunya baki kalmaz bana

Ben aşıkı bicareyim
Baştan aşağı yareyim
Ben bir deli divaneyim
Aklim da yar olmaz bana

Kimseler bilmez halimi
Aşk odu yaktı canimi
Secmezem soldan sağımı
Namusu" ar olmaz bana

Sanurlar ki ben deliyim
Ben dost bağı bulbuluyem
Mevla'nin kemter kuluyem
Kimse baha saymaz bana

Bulbul olu ben oterim
Dost bahcesinde biterim
Gul alırım satarım
Bağu ban olmaz bana

Dervis Yunus nice diyem
Ben bu cani terk idem
Yan yana DOSTA GIDEM
Perde hicap olmaz bana

Yunus Emre







Erenler Bir Denizdur

Erenler bir denizdur
Âşık gerek dalası
Bahri gerek denizden
Girup gevher alası

Gine biz bahri olduk
Denizden gevher alduk
Sarraf gerek gevherun
Kıymetini bilesi

Muhammed Hakk'ı bildi
Hakk'ı kendude gordi
Cumle yerde Hak hÂzır
Goz gerekdur goresi

Âlimler kitab duzer
Karayı aka yazar
Gonullerde yazılur
Bu kitabun sûresi

Yunus Emre







Bir Nazarda Kalmayalım

Bir nazarda kalmayalım
Gel dosta gidelim gonul
Hasret ile olmeyelim
Gel dosta gidelim gonul

Terk edelim il u şarı
Dost icin kılalım zÂrı
Ele getirelim yÂri
Gel dosta gidelim gonul

Bu dunyaya kalmayalım
FÂnidir aldanmayalım
Bir iken ayrılmayalım
Gel dosta gidelim gonul

Kılavuz olgıl sen bana
Gonulelim dosttan yana
Bakmayalım onden sona
Gel dosta gidelim gonul

Olum haberi gelmeden
Ecel yakamız almadan
AzrÂil hamle kılmadan
Gel dosta gidelim gonul

Gercek erene varalım
Hakk'ın haberin soralım
Yunus Emre'yi alalım
Gel dosta gidelim gonul

Yunus Emre

















Bir Kez Gonul Yıkdın İse

Bir kez gonul yıkdın ise
Bu kıldığın namaz değil
Yetmiş iki millet dahi
Elin yuzun yumaz değil

Hani erenler geldi gecdi
Bunlar yardu kaldı gocdu
Pervaz urup Hakk'a ucdu
Hum kuşudur kaz değil

Yol oldur ki doğru vara
Er oldur alcakda dura
Goz oldur ki Hakk'ı gore
Yuceden bakan goz değil

Doğru yola gittin ise
Er eteğin tuttun ise
Bir hayır da ettin ise
Birine bindir az değil

Yunus bu sozleri catar
Sanki balı yağa katar
Halka metÂların satar
Yuku cevrherdir tuz değil

Yunus Emre





Aşk

İşidin ey yÂrenler
Kıymetli nesnedir aşk
Değmelere bitinmez
Hurmetli nesnedir aşk

Dağa duşer kul eyler
Gonullere yol eyler
Sultanları kul eyler
Hikmetli nesnedir aşk

Kime kim vurdu ok
Gussa ile kaygu yok
Feryad ile Âhı cok
Firkatli nesnedir aşk

Denizleri kaynatır
Mevce gelir oynatır
Kayaları soyletir
Kuvvetli nesnedir aşk

Miskin Yunus neylesin
Derdin kime soylesin
Varsın dostu toylasın
Lezzetli nesnedir aşk

Yunus Emre







Benim Bunda Kararım Yok

Benim bunda kararım yok
Ben gine gitmeğe geldim
BezirgÂnım metÂım cok
Alana satmağa geldim

Ben gelmedim dÂv'i icin
Benim işim sevi icin
Dostun evi gonullerdir
Gonuller yapmağa geldim

Dost esruğu deliliğim
Âşıklar bilir neliğim
Değşuruben ikiliğim
Birliğe yetmeğe geldim

Yunus Emre



Ol Dost Bize Gelmez İse

Ol dost bize gelmez ise
Ben dosta giru varayın
Cekeyin cevr u cefÂyı
Dost yuzin goruvireyin

Sermaye bir avuc toprak
Anı dahı aldı bu aşk
Ne sermaye var ne dukkÂn
Bazara neye varayın

Kurılmışdur dost dukkanı
Dost icine girmiş gezer
Gunahum cok gonlum sizer
Ben dosta cok yalvarayın

Gonlum eydur dost benumdur
Gozum eydur dost benumdur
Gonlum eydur goze sabr it
Bir dem haberin sorayın

Hak nazar kılduğı cana
Bir goz ile bakmak gerek
Ana kim ol nazar kıla
Ben anı nice yireyin

Yunus Emre





Gozum Seni Gormek İcin

Gozum seni gormek icin
Elim sana ermek icin
Bugun canım yolda kodum
Yarın seni bulmak icin

Bugun canım yolda koyam
Yarın ivÂzın veresin
Arz eyleme ucmağını
Hic arzum yok ucmağ icin

Bana ucmak ne gerekmez
Hergiz gonlum ona bakmaz
İşbu benim zÂrılığım
Değuldurur bir bağ icin

Ucmağ ucmağım dediğin
Muminleri yeltediğin
Vardır ola birkac hûri
Hevesim yok ucmağ icin

Sûfilere ver sen onu
Bana seni gerek seni
HÂşÃ‚ ben terk edem seni
şol bir ala cardağ icin

Yunus Emre



Hak Bir Gonul Verdi Bana

Hak bir gonul verdi bana
Ha demeden hayran olur
Bir dem gelir şÃ‚dî olur
Bir dem gelir giryan olur

Bir dem sanasın kuş gibi
şol zemherî olmuş gibi
Bir dem beşÃ‚retten doğar
Hoş bağ ile bostan olur

Bir dem gelir soyleyemez
Bir sozu şerh eyleyemez
Bir dem dilinden dur doker
Dertlilere derman olur

Bir dem cıkar arş uzere
Bir dem iner taht-es-serÂ
Bir dem sanasın katredir
Bir dem taşar umman olur

Yunus Emre





Miskinlikte Buldular

Miskinlikte buldular
Kimde erlik var ise
Merdivenden ittiler
Yuksekten bakar ise

Ak sakallu pir hoca
Bilinmez hÂli nice
Emek yimesun hacca
Bir gonul yıkar ise

Sağır işitmez sozu
Gece sanır gunduzu
Kordur munkirin gozu
Âlem munevver ise

Gonul Calab'ın tahtı
Gonule Calab baktı
İki cihan bedbahtı
Kim gonul yıkar ise

Sen sana ne sanırsan
Ayruğa da onu san
Dort kitabın mÂnÂsı
Budur eğer var ise

Bildik gelenler gecmiş
Konanlar geri gocmuş
Aşk şarabından icmiş
Kim mÂn duyar ise

Yunus Emre



İy Dost Aşkun Denizine

İy dost aşkun denizine
Girem gark olam yuriyem
İki cihan meydan ola
Devranum surem yuriyem

Bulbul olubanı otem
Gonul olam canlar utam
Başumı elume alıp
Yolına varam yuriyem

şukur gordum didarını
Aşdum visÂlun yÂrını
Bu benlik senlik şarını
Terkini uram yuriyem

Yunus'dur aşk ÂvÂresi
Bicareler bicaresi
Sendedur derdum caresi
Dermanum soram yuriyem

Yunus Emre





Yok yere gecirdim gunu

Yok yere gecirdim gunu
Ah nideyim omrum seni
Seninle olmadım gani
Ah nideyim omrum seni

Geldim ve gectim bilmedim
Ağlayıp gussa yemedim
Senden ayrilam demedim
Ah nideyim omrum seni

Hayrım serim yazılacak
Omrum ipi uzulecek
Suret benden bozulacak
Ah nideyim omrum seni

Gidip geri gelmiyesin
Gelip beni bulmayasın
Bu benliği sermayesin
Ah nideyim omrum seni

Hani sana guvendiğim
Guveni ben yuvandığım
Kaldı kulli kazandığım
Ah nideyim omrum seni

Miskin YUNUS gideceksin
Acep sefer edeceksin
Hasret ile kalacaksın
Ah nideyim omrum seni

Yunus Emre

Nice Bir Besleyesin

Nice bir besleyesin
Bu kaddile kameti
Duştun dunya zevkine
Unuttun kıyameti

Duriş kazan ye yedir
Bir gonul ele getir
Yuz KÂbe'den yeğrektir
Bir gonul ziyareti

Uslu değil delidir
Halka sÂlûsluk satan
Nefsin musluman etsin
Var ise kerameti

Yunus Emre



Bir SÂkiden İcduk Şarab

Bir sÂkiden icduk şarab
Arşdan yuce meyhanesi
Bir kadehden esrimişuz
Canlar anun peymÂnesi

Ol meclis kim bizde vardur
Anda ciğer kebab olur
Ol şem'a kim bizde yanar
Ay u guneş pervanesi

Yunus bu cezbe sozlerin
Cahillere soylemegil
Akıl kÂmil olan kişi
Bu mÂ'niye inanası

Yunus Emre





Mulk-u Bekadan Gelmişem

Mulk-u bekadan gelmişem
FÂni cihanı neylerem
Ben dost cemalin gormuşem
Hûr-i cinanı neylerem

Vahdet meyinin cur'asın
MÂşuk elinden icmişem
Ben dost kokusun almışam
Misk i reyhanı neylerem

İsa gibi yeri koyup
Gokleri seyran eylerem
Musayı didar olmuşam
Ben "len terani" neylerem

İsmail'in Hak yoluna
Canımı kurban eylerem
Cunki bu can kurban sana
Koc kurbanı ben neylerem

Aşık Yunus mÂşuk ile
Vuslat bulunca mest olur
Ben şişeyi vurdum taşa
Namus u Ârı neylerem



Yunus Emre





Duşdi Onume Hubbu'l Vatan

Duşdi Onume Hubbu'l Vatan
Gidem Hey Dost Diyu Diyu
Anda Varan Kalur Heman
Kalam Hey Dost Diyu Diyu

Halvetlerde Meşgul Olam
DÂim Acılam Gul Olam
Dost Bağında Bulbul Olam
Otem Hey Dost Diyu Diyu

Şol Bir Beş On Arşun Bizi
Kefen İdeler Eğnume
Dokem Şol Dunya Tonların
Geyem Hey Dost Diyu Diyu

Mecnun Oluban Yuriyem
Yuce Dağları Buriyem
Mum Olubanı Eriyem
Yanam Hey Dost Diyu Diyu

Gunler Gece Yıl Cevrile
Ustume Sinlem Obrıla
Ten Curiye Toprak Ola
Tozam Hey Dost Diyu Diyu

Yunus Emre Var Yolına
Munkirler Girmez Yolına
Bahri Olup Dost Goline
Dalam Hey Dost Diyu Diyu

Yunus Emre












Cumle Vucudda Bulduk

MÂ'nî evine dalduk
Vucud seyrini kılduk
İki cihan seyrini
Cumle vucudda bulduk

Bu cizginen gokleri
Taht-es-ser yirleri
Yetmiş bin hicabları
Cumle vucudda bulduk

Yedi yir yedi goği
Dağları denizleri
Ucmağıla tamuyı
Cumle vucudda bulduk

Gice ile gunduzi
Gokte yidi yılduzı
Levhde yazılı sozi
Cumle vucudda bulduk

Musi ağduğı Tûr'ı
Yohsa Beytu'l-ma'mûrı
İsrÂfil calan sûrı
Cumle vucudda bulduk

Tevrat ile İncil'i
Furkan ile Zebur'ı
Bunlardağı beyanı
Cumle vucudda bulduk

Yunus Emre



Bu Dem Yuzum Sureduram

Bu dem yuzum sureduram
Her dem ayum yeni toğar
Her dem bayramdurur bana
Yayum kışum yenibahar

Benum ayum ışığına
Bulutlar golge kılmaya
Hic gedilmez toluluğı
Nûrı yirden goğe ağar

Anun nûrı karanuyı
Surer gonul hucresinden
Pes karanulık nûrıla
Bir hucreye nite sığar

Ben ayumı yirde gordum
Ne isterem gokyuzinde
Benum yuzum yirde gerek
Bana rahmet yirden yağar

N'ola Yunus sevdiyise
Coktur Hakk'ı seviciler
Sevenleri koyer didi
Anunıcun boyun eğer

Yunus Emre



Can Bir Ulu Kimsedur
Can bir ulu kimsedur
Beden anun atıdur
Her ne lokma yirisen
Bedenin kuvvetidur

Ne denlu yirisen cok
Ol denlu yurisen tok
Cana hic ıssı yok
Hey suret maslahatıdur

İnayetdur anun işi
Anlamaz değme bir kişi
Bilgil ki bu hum kuşı
Âşıklarun devletidur
Yunus Emre



Divaneler, Divaneler

Divaneler, divaneler
Durun durun aşka sela
Aşk esriği mestaneler
Durun durun aşka sela
Mest-i elestler kandaksız
Mestane mestler kanatsız
Saki duruptur canaksiz
Durun durun aşka sela
Merdaneler merdaneler
Erlik demi bu gundurur
Bas veruben can terkini
Vurun vurun aşka sela
Ey nice hamle idelim
İşbu fenadan gidelim
Binin binin sevk atalım
Surun surun aşka sela
Muhabbet yoluna girip
Aşktan dava kılan kişi
Tan eylemiş asıklara
Gorun gorun aşka sela
Akıl ne bilir aşkı kim
Mağrur oluptur aklına
Aşkı bu gun bu YUNUS'a
Sorun sorun aşka sela
Yunus Emre

Dosttan Yuzum Donmez Benim

Deniz oldu birkac kadeh,
Susaslıgım kanmaz benim
İniltilerim kesilmez,
Gozum yaşı dinmez benim

Gel varalım bizim ile,
Ki giresin bahcelere
Daim oter bulbulleri,
Gulistanım solmaz benim

Bizim ilin bahceleri,
Daim tazedir gulleri
Ma'muredurur bostanım,
Ağyar gulum uzmez benim

Mansur kadehin nice kez
Ma'suka sundu elime
Dort yanımda od vurdular,
Kimse halim bilmez benim

Yana yana kul oluban
Sen ma'sukanin yolunda
Gunde bin kez yanar isem
Dosttan yuzum donmez benim

Canım askın kulunğune
Ferhat olup tuttum başım
Daim dağları keserim,
Şirin’im hic sormaz benim

Yunus eydur, ey sultanim,
Aşkın ile yandı canım
Gel kılar isen dermanım,
Artık canım olmez benim

Yunus Emre


Gonuller Yapmaya Geldim

Benim burda kararım yok
Ben burdan gitmeye geldim
Bezirganim, metaim cok
Alana satmaya geldim
Ben gelmedim davi icin
Benim isim sevi icin
Gonuller dost evi icin
Gonuller yapmaya geldim
Dost esriği deliliğim
Asıklar bilir neliğim
Devsiriben ikiliğim
Birliğe yetmeye geldim
O hocamdır, ben kuluyum
Dost bahcesi bulbuluyum
O hocamın bahcesine
Şad olup otmeye geldim
Burda bilis olan canlar
Orda bilisirler imiş
Bilisiben hocam ile
Halim arz etmeye geldim
Siz YUNUS'tan sorun haber
Dost kanda ise anda var
Haberi gel gor benden al
Ben onu gormeye geldim

Yunus Emre

Cıkdum Erik Dalına

Cıkdum erik dalına
Anda yidum uzumi
Bostan ıssı kakıyup
Dir ne yirsin kozumı

Agrılık yaptı bana
Buhtan eyledim ana
Cerci de geldi eydur
Kanı aldın kızumı

Kerpic koydum kazana
Poyrazıla kaynatdum
Nedur diyu sorana
Bandum virdum ozini

İplik virdum culhaya
Sarup yumak itmemiş
Becid becid ısmarlar
Gelsun alsun bezini

Bir sercenin kanadın
Kırk katıra yukledum
Cift dahı cekemedi
şoyle kaldı kazanı

Bir sinek bir kartalı
Salladı urdı yire
Yalan değul gercekdur
Ben de gordum tozını

Bir kut ile gureşdum
Elsuz ayağum aldı
Gureşip basamadum
Koyundurdu ozumi

Kaf dağından bir taşı
şoyle atdılar bana
Oğlelik yola duşdi
Bozayazdı yuzumi


Balık kavağa cıkmış
Zift turşusın yimeğe
Leylek koduk toğurmış
Baka şunun sozini

Gozsuze fisıldadum
Sağır sozum işitmiş
Dilsuz cağırup soyler
Dilumdeki sozumi

Bir okuz boğazladum
Kakıldum sere kodum
Okuz ıssı geldi eydur
Boğazladun kazumı

Bundan da kurtulmadum
N'idesini bilmedum
Bir cerci geldi eydur
Kanı aldun gozgumi

Tospağaya sataşdum
Gozsuz sepek yoldaşı
Sordum sefer kancaru
Kayseri'ye azimi

Yunus bir soz soyledun
Hicbir soze benzemez
MunÂfiklar elinden
Orter mÂ'nı yuzini

Yunus Emre





Yar Yureğum Yar

Yar yureğum yar
Gor ki neler var
Bu halk icinde
Bize guler var

Bu yol uzakdur
Menzili cokdur
Gecidi yokdur
Derin sular var

Girduk bu yola
Işkıla bile
Gurbetlik ile
Bizi salar var

Her kim merdÂne
Gelsun meydana
Kalmasun cana
Kimde huner var

Yunus sen bunda
Meydan isteme
Meydan icinde
MerdÂneler var

Yunus Emre





Anma mısın Şol Gunu Sen

Anma(z) mısın şol gunu sen
Gozun nesne gormez ola
Duşe suretin toprağa
Dilin haber vermez ola

Cun AzrÂil ine tuta
Issı kılmaz ana ata
Kimse doymez o heybete
Halktan meded ermez ola

Oğlan gider danışmana
SalÂdır dosta duşmana
Sonra gelmek peşîmÂna
Sana ıssı kılmaz ola

Evvel gele şol yuyucu
Ardınca şol su koyucu
İletip kefen sarıcı
Bunlar hÂlin bilmez ola

Ağac ata bindireler
Sinden yana gondereler
Yer altına indireler
Kimse ayruk gormez ola

Uc gune dek oturalar
Hep işini bitireler
Ol dem dile getireler
Ayruk kimse anmaz ola

Yunus miskin bu oğudu
Sen sana versen yeğ idi
Bu şimdiki mahlukata
Oğut ıssı kılmaz ola

Yunus Emre



Yer Yuzunde Gezer İdim

Yer yuzunde gezer idim
Uğradım milketler yatur
Kimi ulu kimi kici
Key kuşağı berkler yatur

Kimi yiğit kimi koca
Kimi vezir kimi hoca
Gunduzleri olmuş gece
Bunculayın coklar yatur

Doğru varırdı yolları
Kalem tutardı elleri
Bulbule benzer dilleri
Danışman yiğitler yatur

Ulu kici ağlaşmışlar
Server yiğitler duşmuşler
Baş ucunda yay sımışlar
Kırıluban oklar yatur

Atlar izi tozulu
Onleri tabıl-bazulu
İle gune hukmu yaz(ı)lı
şu muhteşem beğler yatur

Yunus Emre



Ah N'ideyim Omrum Seni

Omrum beni sen aldadın
Ah n'ideyim omrum seni
Beni deprenimez kodun
Ah n'ideyim omrum seni

Benim derdim hey sen idin
Canım icinde can idin
Hem sen bana sultan idin
Ah n'ideyim omrum seni

Gonlum sana eğler idim
Gul deyuben yiyler idim
Garipseyip ağlar idim
Ah n'ideyim omrum seni

Gider imiş bunda gelen
Dunya işi cumle yalan
Ağlar omrum yavı kılan
Ah n'ideyim omrum seni

Hayrım şerrim yazılısar
Omrum ipi uzuliser
Gidip suret bozulısar
Ah n'ideyim omrum seni

Bari koyuban kacmasan
Gocguncu gibi gecmesen
Olum şarabın icmesen
Ah n'ideyim omrum seni

Bir gun ola sensiz kalam
Kurda kuşa oyun olam
Curuyuben toprak olam
Ah n'ideyim omrum seni

Miskin Yunus bilmez misin
Yoksa nazar kılmaz mısın
Olenleri anmaz mısın
Ah n'ideyim omrum seni

Yunus Emre



Ey yarenler, Ey Kardaşlar

Ey yarenler, ey kardaşlar
Ecel ere olum bir gun
İslerime pişman olup
Kendi ozume gelem bir gun

Yanlarıma kona elim
Soz soylemez ola dilim
Karşıma gele amelim
Nettim ise gorem bir gun

Oğlan diğer danişmana
Seladır dosta duşmana
Sol dort tekbir namaz ile
Dahi tamam kılam bir gun

Beş karış bezdurur donum
Yılan cıyan yiye etim
Yıl gece obrula sinim
Unutulup kalam bir gun

Basıma dikeler hece
Ne erte bilem ne gece
Alemler umudu hoca
Sana ferman olam bir gun

Yunus Emre sen bu sozu
Dahi tamam etmemişin
Tek yuruyeyim neyleyim
Ustadıma gelem bir gun

Yunus Emre

Ben Bunda Seyr Eder İken

Ben bunda seyr eder iken
Aceb sırra erdim ahî
Bir siz dahı sizde gorun
Dostu bende gordum ahî

Bende baktım bende gordum
Benim ile ben olanı
Suretime can vereni
Kimdiğini bildim ahî

İsteyuben bulımazam
Ol ben isem ya ben hani
Secemedim ondan beni
Bir kezden ol oldum ahî

Değme bir yol kandan bana
Dağılmayam değme yana
Kutlu oldu seferim
Hoş menzile erdim ahî

Munkir kişi duymaz bunu
Dertlilerin sezer canı
Ben aşk bağı bulbuluyem
Ol bahceden geldim ahî

Mansur idim ben ezelde
Onun icin geldim bunda
Yak kulumu savur goğe
Ben "Ene'l-Hak" oldum ahî

Mun'im oldum yoksul iken
Benum oldu kevn u mekan
Yirden goğe mağrıp maşrık
Yire goğe doldum ahî

Nitekim ben beni buldum
Bu oldu kim Hakkı buldum
Korkum anı buluncadı
Korkudan kurtuldum ahî
Yunus Emre

İsteridum Allah'ı

İsteridum Allah'ı
Buldumısa ne oldı
Ağlarıdum dun u gun
Guldumise ne oldı

Erenler meydanında
Yuvarlanur tup idum
Padişah cevgÂnında
Kaldumısa ne oldı

Erenler sohbetinde
Deste kızıl gul idum
Acıldum ele geldum
Soldumısa ne oldı

Alimler ulemalar
Medresede buldıysa
Ben harÂbat icinde
Buldumısa ne oldı

Yunus Emre





Yandı Yureğum Dutuşdı

Yandı yureğum dutuşdı
Bağrum ciğerum kebabdurur
Aşıklarun şerbetleri
Bu derdume sebebdurur

Bir niceleri aşk duzer
Bir niceleri aşk bozar
Bir niceler esruk gezer
Eyle kim var harabdurur

Aşkıla calındı kalem
Aşka yesirdurur Âlem
Âşıklar arasında
Cebreil dahı hicabdurur

Medreseler muderrisi
Okumadılar bu dersi
şoyle kaldılar Âciz
Bilmediler ne babdurur


AzÂzil dÂ'vi kıldı
DÂ'visi yalan oldı
Yalan dÂ'vi kılanun
Pes cezası azabdurur

Olmez aşk bilişleri
Esruk meclis hoşları
DÂim bunlarun işi
Ceng u şeşte rebabdurur

Yunus imdi miskin ol
Hem miskinlere kul ol
Zîre miskin olanları
Arzulayan Calabdurur

Yunus Emre







Herkime Kim Dervişlik Bağışlana

Herkime kim dervişlik bağışlana
Kalpı gide pÂk ola gumuşlene

Nefesinden miskile anber dute
Budağından il u şar yimişlene

Yaprağı hem dertluye derman ola
Golgesinde cok hayırlar işlene

Âşıkun gozi yaşı hem gol ova
Ayağından saz bitup kamışlana

Cumle şair dost bağcesi bulbuli
Yunus Emre orada durraclana
Yunus Emre



Gelin Ey Kardeşler Gelin

Gelin ey kardeşler gelin
Bu menzil uzağa benzer
Nazar kıldım şu dunyaya
Kurulmuş tuzağa benzer

Bir Pir'in eteğin tuttum
"Ana beni" deyip gittim
Nice yuz bin gunah ettim
Her biri de bir dağa benzer

Cağla Derviş Yunus cağla
Sen ozunu Hakk'a bağla
Ağlar isen haline ağla
Erdem vefa yoğa benzer

Yunus Emre






Haber Eylen Âşıklara

Haber Eylen Âşıklara
Aşka Gonul Veren Benem
Aşk Bahrisi Olubanı
Denizlere Dalan Benem

Deniz Yuzunden Su Alıp
Sunuverirem Goklere
Bulutlayın Seyran Edip
Arşa Yakın Varan Benem

Gordum Diyen Değil Goren
Bildim Diyen Değil Bilen
Bilen Oldur Gosteren Ol
Aşka Yesir Olan Benem

Sekiz Ucmak Âşıklara
Koşk U Saraydır Bilene
Musileyin Hayran Olup
Tur Dağında Kalan Benem

Deli Oldum Adım Yunus
Aşk Oldu Bana Kılavuz
Hazrete Değin Yalınız
Yuz Suruyu Varan Benem

Yunus Emre







Evvel Benem Ahir Benem

Evvel benem ahir benem
Canlara can olan benem
Azup yolda kalmışlara
HÂzır meded iren benem

Duş doşedum bu yerleri
Coksu urdum bu dağları
SayvÂn eyledum gokleri
Giru dutup duran benem

Dahı aceb Âşıkları
IkrÂr u din iman oldum
Halkun gonlinde kufrile
İslÂmıla iman benem

Halk icinde dirlik duzen
Bu ustine kara dizen
Dort kitabı toğru yazan
Ol yazılan Kur'an benem

Yunus değul bunı diyen
Kenduliğidir soyleyen
KÂfir olur inanmayan
Evrel Âhir heman benem

Yunus Emre



Hic Bilmezem Kezek Kimun

Hic bilmezem kezek kimun
Aramuzda gezer olum
Halkı bostan idinmişdur
Dileduğin uzer olum

Bir nicenun belin buker
Bir nicenun yaşın doker
Bir nicenun mulkin yıkar
Var gucini uzer olum

Yiğidi koca olınca
Komaz kenduyi bilince
Birini koyup gulince
Gozlerini suzer olum

Yunus Emre


Gelin Gidelim

Gelin gidelim,
Allah yoluna
Feryat edelim,
Allah yoluna

Bir yılı bir gun
Gelecek o gun
Suregel yuzun,
Allah yoluna

Derdine duşme,
Yolundan şaşma
Hic Şerlik koşma,
Allah yoluna

Yunus'un sozu,
Kul olmuş ozu
Kanalar gozu,
Allah yoluna
Yunus Emre



Ben Soylerem, Ben Dinlerem

Ben bir acep ile geldim
Kimse halim bilmez benim
Ben soylerem, ben dinlerem
Kimse dilim bilmez benim

Benim dilim kus dilidir
Benim ilim dost ilidir
Ben bulbulum, dost gulumdur
Bilin, gulum solmaz benim

O dost, bana gelsin demiş
Sundum kadeh, alsın demiş
Aldım kadeh, ictim şerap
Artık gonlum olmez benim

Ne durum var, ne durağım
Bir yerde yoktur kararım
Hakk'a munacat etmeğe
Belli yerim yoktur benim

Sor durduğum yeri bana
Gelirsen gosterem sana
Bir zerrece Hak'tan ayri
Gozum nesne gormez benim

Tur dağında bir tecelli
Gor Musa'ya neler kildi
YUNUS eydur Hak katında
Sozum geri kalmaz benim

Yunus Emre



İşbu Gonul Bir Kaledir

İşbu gonul bir kaledir
Akıl icinde sultan
Bu gonul bir hazinedir
Aşkı tutmuş bekler anı
Akıl bastan başa urur
Nazar gozden baka durur
Akıl gonul icre durur
Ol uc haslet bekler ani
Akıl taht eyledi başı
Soyle bilir her bir isi
Dunya icre akıl kişi
Kimseye değmez ziyanı

Yunus Emre

Nicin Ağlarsın Bulbul Hey

Sen burda garip mi geldin
Nicin ağlarsın bulbul hey
Yorulup iz mi yanıldın
Nicin ağlarsın bulbul hey

Karlı dağlardan mı aştın
Derin irmekler mı gectin
Yarinden ayrı mı duştun
Nicin ağlarsın bulbul hey

Hey, ne yavuz inilersin
Benim derdim yenilersin
Dostu gormek mi dilersin
Nicin ağlarsın bulbul hey

Kal'ali şehir mi yıkıldı
Ya nam-u arin mi kaldı
Gurbette yarin mi kaldı
Nicin ağlarsın bulbul hey

Gulistanlarda yaylarsın
Taze gulleri yiylarsın
Yavlak zarilik eylersin
Nicin ağlarsın bulbul hey

Uykudan gozum uyandı
Uyandı kana boyandı
Yandı sol yureğim yandı
Nicin ağlarsın bulbul hey

Ne oldu şu Yunus'a noldu
Askın deryasına daldı
Yine baharistan oldu
Nicin ağlarsın bulbul hey

Yunus Emre



Bu Dunyaya İnanma

Gelin bir nazar eylen
Noldu cihan icinde
Niceler toprak oldu
Bu az zaman icinde

O taze guller soldu
Bulbuller otmez oldu
Ata, ana zar oldu
Kaldı zindan icinde

Canları oda yandı
Kuzuların kurt aldı
Ardınca baka kaldı
Zar-u figan icinde

Ey nice yarenleri
Hasret kaldı canları
Meğer ki buluşalar
Yarın cinan icinde

O ipek don geyenler
Hic toz kondurmayanlar
Curuyup toprak olmuş
Tenler kefen icinde

O gozler ve o kaslar
O inci gibi dişler
O tenler ve o saclar
Yılan, cıyan icinde

Kamu curumuş eller
O dudak ve o diller
O sevgili oğullar
Kalmış toprak icinde

Bu dunyaya inanma
Vefasın bulam sanma
Omrun veren ziyana
Coğu pişman icinde


Dunyayı bi-vefa bil
Ac gozunu yarağ kil
Sen dahi olursun bil
Kalma guman icinde

Yunus soyle sozunu
Yavi kil kendozunu
Ağardı-gor yuzunu
Koma firak icinde

Yunus Emre


Gel Gidelim Dosta Gonul

Bir karardan durmayalım
Gel gidelim dosta gonul
Hasretinden yanmayalım
Gel gidelim dosta gonul

Kılavuz ol gonul bana
Gel gidelim yardan yana
Canım kurbandır canana
Gel gidelim dosta gonul

Kara haberin almadan
Can bedenden ayrılmadan
Azrail bizi bulmadan
Gel gidelim dosta gonul

Gercek murada varalım
Yarin hatırın soralım
Yunus Emre'yi alalım
Gel gidelim dosta gonul

Yunus Emre


Ben Bu Cani Canana

Ben bu cani canana
Kurban etsem gerektir
Dost aşkını sineme
Mihman etsem gerektir.
Mest ede askı beni
Bırakıp akli cani
Gecip kevn u mekÂnı
Seyran etsem gerektir.
Yuruyem an'dan yana
Zerre'yem kÂndan yana
YÂni cÂnandan yana
CevlÂn etsem gerektir.
Bulunca ben ol cani
Nideyim adı sanı
Aşk dÂrında ben beni
BerdÂr etsem gerektir.
Sen ey Yunus'un cani
Olsun Dost'un kurbÂnı
Bilip sırrı nihÂni
Âyan etsem gerektir...

Yunus Emre

Soylenilen Bir Kelamı

Soylenilen bir kelamı
İşittiğinde pek dinle
Sozu doğru anlamayıp
Birkac laf ta sen katmagil

Yunus Emre





O Can Hacan Oluser

O can hacan oluser
Sen ona can olasın
Olmuş gonul dirile
Orda ki sen olasın

Olmeklik dirlik ola
Olumsuz dirlik bula
Olmuş gonul dirile
Dermanı sen olasın

Sen olduğun gonuller
Her dem canin yeniler
Bunlardır olmeyenler
Hekimi sen olasın

Sen olduğun makamda
Adil, dad olur anda
Guc olmaz o divanda
Sultani sen olasın

Can bedenden ucacak
Menzilinden gocucek
O cihana gecicek
Goze ayan olasın

Tozunu yel almaya
Bir zerre irilmaya
Aşık cani olmeye
Meşuku sen olasın

YUNUS sen aşık isen
Aşka muvafık isen
Korkma ulaşık isen
Ne olursan olasın

Yunus Emre



Kerem İt Bir Beri Bak Rikab Yuzunden Bırak

Kerem it bir beri bak rikab yuzunden bırak
Ayun ondordi misin balkurur yuz u yanak

Sıratın arılığı bulgur u nohud gibi
İki kaşun ay alnun genc aya virur sabak

Kangı bir nesneni ki dil nice şerh eylesun
İlÂhî sen beklegil yavuz gozlerden ırak

Boyun yuvuk boyından hic fark eyleyemedum
GumÂna viren beni kupeli iki kulak

Yunus Hak tecellisin senun yuzunde gordi
Care yok ayrılmağa cun sende gorundi Hak
Yunus Emre



Soylememek Harcısı Soylemegin Hasıdır

Soylememek harcısı soylemegin hasıdır
Soylemegin harcısı gonullerin pasıdır

Gonullerin pasını ger sileyim der isen
şol sozu soylegil kim sozun hulÂsasıdır

Cumle yaradılmışa bir goz ile bakmayan
Halka muderris ise hakikatte Âsidir

şer' ile hakikatin şerhini eydem işit
şeriat bir gemidir hakikat deryasıdır

Ol geminin tahtası her nice muhkem ise
Deniz mevc urucağız onu uşadasıdır

Bundan iceri haber işit eydeyim ey yÂr
Hakikatin kÂfiri şer'in evliyasıdır

Biz tÂlib-i ilmleriz aşk kitabın okuruz
Calap muderris bize aşk hod medresesidir

Yunus Emre


Ne Soylerler Ne Bir Haber Verirler

Yalancı dunyaya konup gocenler
Ne soylerler ne bir haber verirler
Uzerinde turlu otlar bitenler
Ne soylerler ne bir haber verirler

Kiminin başında biter ağaclar
Kiminin başında sararır otlar
Kimi masum kimi guzel yiğitler
Ne soylerler ne bir haber verirler

Toprağa gark olmuş nazik tenleri
Soylemeden kalmış tatlı dilleri
Gelin duadan unutman bunları
Ne soylerler ne bir haber verirler

Kimisi dordunde kimi beşinde
Kimisinin tÂcı yoktur başında
Kimi altı kimi yedi yaşında
Ne soylerler ne bir haber verirler

Kimisi bezirgÂn kimisi hoca
Ecel şerbetini icmek de guc a
Kimi ak sakallı kimi pir koca
Ne soylerler ne bir haber verirler

Yunus der ki gor takdirin işleri
Dokulmuşler kirpikleri kaşları
Başları ucunda hece taşları
Ne soylerler ne bir haber verirler

Yunus Emre



Ey Dervişler, Ey Kardaşlar

Ey dervişler, ey kardaşlar
Ne acep derdim var benim
Mecnun olmuş der gorenler
Ne acep derdim var benim

Derviş olan ar eylemez
Aşık olan zar eylemez
Hekimler tımar eylemez
Ne acep derdim var benim

Deryanın mevci cağladı
Hasret yureğimi dağladı
Halim gorenler ağladı
Ne acep derdim var benim

Derdine duştum Mevla’nın
Avarasiyim sevdanın
Mevci yenilmez deryanın
Ne acep derdim var benim

Aşık Yunus duştun gine
Duştun hemen aşk derdine
Girdin hakikat yurduna
Ne acep derdim var benim

Yunus Emre Gururlanma oleceksin,
Dar kabire gireceksin,
Hakka cevap vereceksin,
Dilin donmez olur bir gun!

Derviş Yunus der bu işi,
Hak yolun' koyalım başı,
Kunfe yekun dağı taşı,
Birbirine katar bir gun!

Yunus Emre



Biz Kime Aşıksavuz Alemler Ana Aşık

Biz kime Âşıksavuz Âlemler ana Âşık
Kime değul diyelum bir kapudur bir tarik

Biz neyi seversevuz maşûka anı sever
Dostumuzun dostına yad endişe ne lÂyık

Sen gercek Âşıkısan dostun dostına dost ol
Bu halde kalurısan dosta değul yaraşık

Yetmiş iki millete kurban ol Âşıkısan
TÂ Âşıklar safında tamam olasın sadık

Sen Hakk'a Âşıkısan Hak sana kapu acar
Ko seni beğenmeği varlık evini bir yık

HÂs u Âm mutî asi dost kulıdur cumlesi
Kime eydibilesin gel evunden taşra cık

Yunus'un bu dÂnişi genc-i nihan sozidur
Dosta Âşık olanlar iki cihandan fÂrik

Yunus Emre



İşidin Ey Yarenler



İşitin ey yarenler aşk bir guneşe benzer
Askı olmayan kişi misali tasa benzer

Taş gonulde ne biter dilinde Ağu tuter
Nice yumsak soylese sozu savaşa benzer

Aşkı var gonlu yanar yumsanir muma doner
Taş gonuller kararmış sarp katı kışa benzer

Ol sultan kapısında hazreti tapisinda
Asıkların yıldızı her dem cavuşa benzer

Gec Yunus endişeden gerekse bu piseden
Ere aşk gerek evvel ondan dervişe benzer
Yunus Emre



Adı Guzel Kendi Guzel Muhammed
Canım feda olsun senin yoluna
Adı guzel kendi guzel Muhammed
Şefaat eyle bu kemter kuluna
Adı guzel kendi guzel Muhammed

Mumin olanları coktur cefası
Ahirette cıkar zevk-u safası
Onsekiz bin alemin Mustafa'si
Adı guzel kendi guzel Muhammed
AşıkYunus n'eyler cihanı sensiz
Sen hak peygambersin şuphesiz Şeksiz
Sana uymayanlar gider imansiz
Adı guzel kendi guzel Muhammed (SAV)

Yunus Emre





Eşkere Kıldum Bugun PinhÂnumı

Eşkere kıldum bugun pinhÂnumı
Can viruben buldum ol cÂnÂnumı

Can gonul hayran kalupdur mÂşuka
MÂşukıla surerem devranumı

KÂnı buldum n'iderem ben ayruğı
Yağmaya virdum bugun dukkÂnumı

Yir benumdur gok benumdur arş benum
Gor nicesi germişem sayvÂnumı

Yunus oldıysa adum pes ne aceb
Okuyalar defter u divanumı

Yunus Emre





Niceler Bu Dunyada GunÂhını Yuyamaz

Niceler bu dunyada gunÂhını yuyamaz
Omru gecer yok yire iy dirîg tuyamaz

Bir nice kişilerun gaflet gozin bağlamış
Hak yolına dirisen bir yufkaya kıyamaz

Bu dunya bir gelindur yeşil kızıl donanmış
Kişi yeni geline bakubanı toyamaz

Var imdi miskin Yunus uryan olup gir yola
Yuz cukallu gelurse yalıncağı soyamaz

Yunus Emre

MÂn Eri Bu Yolda Melûl Olası Değil

MÂn eri bu yolda melûl olası değil
MÂn duyan gonuller hergiz olesi değil

Ten fÂnidir can oImez gidenler geri gelmez
Olur ise ten olur canlar olesi değil

Cevher seven gonuller yuz bin yol eder ise
Hak'dan nasib olmasa nasib olası değil

Sakıngıl yÂrin gonlun sırcadır sımayasın
Sırca sındıktan geri butun olası değil

Yaratdı Hak dunyayı Muhammed dostluğuna
Dunyaya gelen gider bÂki kalası değil

Yunus Emre





YÂrab Bu Ne Derddur Derman Bulınmaz

YÂrab bu ne derddur derman bulınmaz
Ya bu ne yaradur zahmi belurmez

Benum garib gonlum aşkdan usanmaz
Varur aşka duşer hic bana donmez

Doner gonlum bana oğut virur hoş
Âşık olan gonul aşkdan usanmaz

Âşık ki cana kaldı Âşık olmaz
Canın terk itmeyen mÂşukı bulmaz

Âşık bir kişidur bu dunya malın
Âhıret korkusın bir pula saymaz

Âşık oldi diyu sal virurler
Olen hayvan durur Âşıklar olmez

Bu dunya ol Âhıretden iceru
Âşıkun yiri var kimesne bilmez

Erenler meydanı arşdan yucedur
Salarlar cevgÂnı tup belurmez

Yunus bu tevhide gark oldı gitti
Giru gelmekliğe aklı dirilmez.

Yunus Emre



Aşk İmamdur Bize Gonul Cemaat

Aşk imamdur bize gonul cemaat
Kıblemuz dost yuzi dÂimdur salÂt

Dost yuzni goricek şirk yağmalandı
Anuncun kapuda kaldı şeriat

Gonul secde kılur dost mihrabında
Yuzin yire urup kılur munÂcat

Biz kimse dinine hilÂf dimezuz
Din tamam olıcak toğar mahabbet

Toğrulık bekleyen dost kapusında
Gumansız ol bulur ilÂhı devlet

Yunus Emre



YÂ İlÂhî Ger Sual Etsen Bana

YÂ İlÂhî ger sual etsen bana
Bu durur anda cevabım uş sana

Ben bana zulm eyledim ettim gunah
N'eyledim n'ettim sana ey padişah

Ben mi duzdum beni sen duzdun beni
Pur ayıp nişe getirdin ey Ganî

Gozum acıp gorduğum zindan ici
Nefs u hev pur dolu şeytan ici

Haps icinde olmeyeyim deyu ac
Mismil u murdar yedim bir iki kac

Nesne eksildi mi mulkunden senin
Gecti mi hukmum ya hukmunden senin

Rızkını yiyip seni ac mı kodum
Ya yiyip oynunu muhtac mı kodum

Gecmedi mi intikamın oldurup
Curutup gozumu toprak doldurup

Kıl gibi kopru yaparsın gec deyu
Sen seni gel dûzahımdan sec deyu

Kıl gibi kopruden Âdem mi gecer
Ya duşer ya dayanır yahud ucar

Kulların kopru yaparlar hayr icun
Hayrı budur kim geceler seyr icun

TÂ gerek bunyÂdı muhkem ola ol
Ol gecenler eydeler uş doğru yol

Terzi kurarsın hevÂset dartmağa
Kasd idersin beni oda atmağa

Terezî ana gerek bakkal ola
YÂ bezirgÂn tÂcir u attar ola

Cun gunah murdarlarun murdarıdur
Hazretinden yaramazlar kÂrıdur

Sen basirsin hod bilursun hÂlimi
Pes ne hÂcet dartasın ÂmÂlimi

Değmedi hic Yunus'dan sana ziyan
Sen bilursun ÂşikÂre vu nihan

Bir avuc toprağa bunca kıyl u kal
Neye gerek iy kerim-i zul-celÂl

Yunus Emre





Hakikatun MÂ'nîsin Şerhile Bilmediler

Hakikatun mÂ'nîsin şerhile bilmediler
Erenler by dirliği riya dirilmediler

Hakikat bir denizdur şeriat anun gemisi
Coklar gemiden cıkup denize dalmadılar

Bunlar geldi kapuya şeriat tutdı turur
İceru girubeni ne varın bilmediler

Dort kitabı şerh iden Âsidur hakikatde
Zîre tefsir okuyup mÂ'nîsin bilmediler

Yunus Emre







Arayı Arayı Bulsam

Arayı arayı, bulsam izini
izinin tozuna, sursem yuzumu
Hak nasip eylese, gorsem yuzunu
Ey sevdiğim gonul arzular seni

Yitirdim o dostu, bilmem ne yanda
Sevgisi gonulde, muhabbet canda
Yarin mahşer gunu, ulu divanda
Ey sevdiğim gonul arzular seni

Yunus senin methin eder dillerde
Sevilirsin butun bu gonullerde
Ağlayı aglayı gurbet ellerde
Ey sevdiğim gonul arzular seni

Yunus Emre

Dunya Umruna Meyleni Verme

Dunya umruna meyleni verme
Sen de kurtulmazsın ecel elinden
Ben filanım diye goğsunu germe
Sen de kurtulmazsın ecel elinden

İskender de geldi alemi gezdi
Zaloğlu Rustem'in tahtını bozdu
Yunus balığıyla deryayı yuzdu
O da kurtulmadı ecel elinden

Soyler derviş Yunus serveti saman
Tacı tahtı aldı gitti Suleyman
Lokmanlar derdine olmadı derman
O da kurtulmadı ecel elinden

Yunus Emre

Ağla Gozum Ağla Gayri

Ağla gozum ağla gayri
Gonul dost gider gelmez gayri
Ne gam bunda bana bin kez olsem
Orda olum olmaz olmezem gayri
Yansın canım yansın akin oduna
Aksin kanlı yasım silmezem gayri
Beni irsad eden murşid-i kamil
Yeter bei el daha almazam gayri
Varlığım yokluğa değişmişim ben
Bu gun cana basa kalmazam gayri
Fenadan bakiye goc eder olduk
Yoneldim sol yola donmezem gayri
Muhabbet bahrinin gavvasi oldum
Gerekmez ceyhun'a dalmazam gayri
Dilerim fazlından ayrılmıyasın
Tanrı’m senden ozge sevmezem gayri
Şoyle aşık dilinden bunu YUNUS
Eğer aşık isem olmezem gayri

Yunus Emre



Bir Gun Maksadın Bulur Gerceklik ile Gelen

Ey bana iyi deyen adımı sufi koyan
Acep sufi mi olur hırka ile tac giyen

Başıma tac urundum halka sufi gorundum
Dışıma hırka giydim icim bir kuru kova

Bu dilim zikir soyler gonlum fesat fikreyler
Git boyle mi zikreyler Hakk'i aşk ile seven

Gozum yolun gozetmez kulak işidir tutmaz
Dilim yerinde yatmaz da'viler kılar yalan

Yunus gumansız bilir yalancı yolda kalır
Bir gun maksadın bulur gerceklik ile gelen

Yunus Emre



Anun Keremi Cokdur Sen Etduğun Ol Etmez

Sufiyem halk icinde tesbih elimden gitmez
Dilim ma'rifet soyler gonlum hic kabul etmez

Hoş dervisem sabrum yok dilumde inkarum Cok
Kulağumdan gireni hergiz ozum işitmez

Gorenler elim oper tac u hırkama bakar
Şoyle sanurlar beni zerrece gunah etmez

Dışım dervi icum boş tatlu gozum hoş
İlla ben etduğumi dinen densuren etmez

Yunus eksukluğuni Allah'una arz eyle
Anun keremi cokdur sen etduğun ol etmez

Yunus Emre

Aşkın Odu Ciğerimi Yaka Geldi, Yaka Gider

Aşkın odu ciğerimi yaka geldi, yaka gider
Garip başım bu sevdayı ceke geldi, ceke gider

Kar etti firak canıma, Âşık oldum sultanıma
Aşk zincirin dost boynuma taka geldi, taka gider

Sadıklar durur sozune, gayri gorunmez gozune
Bu gozlerim dost yuzune baka geldi, baka gider

Bulbul eder Âh u figan, hasret ile yandı bu can
Benim gonulcuğum, ey can, cıka geldi, cıka gider

Âşık Yunus der sozleri, efgan eder bulbulleri
Dost bağcesinde gulleri, koka geldi, koka gider

Yunus Emre



Selam Olsun

Bu dunyadan gider olduk
Kalanlara selam olsun
Bizim icin hayır dua
Kılanlara, selam olsun

Ecel buke belimizi
Soyletmeye dilimizi
Hasta iken halimizi
Soranlara, selam olsun

Tenim ortaya acıla
Yakasız gomlek bicile
Bizi bir asan vech-ile
Yunanlara, selam olsun

Azrail alır canimizi
Kurur damarda kanımız
Yuyacağın, kefenimiz
Saranlara, selam olsun

Sala verile kasdımıza
Gider olduk dostumuza
Namaz icin ustumuze
Duranlara, selam olsun

Dunyaya gelenler gider
Hergiz gelmez yola gider
Bizim halimizden haber
Soranlara, selam olsun

Miskin Yunus soyler sozun
Yas doldurmuş iki gozun
Bizi bilmeyen ne bilsin
Bilenlere, selam olsun

Yunus Emre



Ali Almış Sancağını Eline

Ali almış sancağını eline

Cekilip giderler mahşer yerine

Hasan'ı Huseyn'i almış yanına

Ah ummetim deyu ağlar Muhammed



Kıyamet kopıcak canlar uyanır

Kamil derviş murşidine dayanır

Yuzun yere koymuş Hak'ka yalvarır

Ah ummetim deyu ağlar Muhammed



Uryan olmuş yatar o zayıf tenler

Sararmış benizler soylemez diller

Mahşer yerine cem olmuş erenler

Ah ummetim deyu ağlar Muhammed



Yunus eder gelin kadrin bilelim

Fırsat elde iken tevhid edelim

Ruhu icin salavat getirelim

Ah ummetim deyu ağlar Muhammed

Yunus Emre



Şol Cennetin Irmakları

Şol Cennetin ırmakları
Akar Allah deyu deyu
Cıkmış İslam bulbulleri
Oter Allah deyu deyu

Salınır Tuba dalları
Kur'an okur hem dilleri
Cennet bağının gulleri
Kokar Allah deyu deyu

Kimi yiyip kimi icer
Hep melekler rahmet sacar
İdris nebi hulle bicer
Diker Allah deyu deyu

Altındandır direkleri
Gumuştendir yaprakları
Uzandıkca budakları
Biter Allah deyu deyu

Aydan arıdır yuzleri
Misk-u amberdir sozleri
Cennet'te huri kızları
Gezer Allah deyu deyu

Hakka aşık olan kişi
Akar gozlerinin yaşı
Pur nur olur ici dışı
Soyler Allah deyu deyu

Ne dilersen Hak'tan dile
Kılavuzla gir bu yola
Bulbul aşık olmuş gule
Oter Allah deyu deyu

Acıldı gokler kapısı
Rahmetle dolu hepisi
Sekiz Cennet'in kapısı
Acar Allah deyu deyu

Rıdvan-durur kapı acan
İdris-durur hulle bicen
Kevser şarabını icen
Kanar Allah deyu deyu

Miskin Yunus var dostuna
Koma bu gunu yarına
Yarın Hakk'ın divanına
Varam Allah deyu deyu

Yunus Emre
__________________