MANEVİ BUNALIMIN KOKENİ:

1960’da vefat eden bir buyuk İslam alimi ve mutefekkirinin gozunden, Avrupa’yı (Batı Medeniyetini) ve icinde bulunduğumuz durumu değerlendirelim. Dikkatle okuduğumuzda, manevi bunalımımızın kokenlerine ulaşmak mumkun olacaktır, diye duşunuyoruz. Bu manevi bunalımdan yegane cıkış yolunun ise iman ve maneviyata sarılmak olduğu gorulecektir.



Bediuzzaman Said-i Nursi Hazretleri, Mesnevi-i Nuriye adlı eserinin Zuhre Risalesi’nde Avrupa’nın; bilim, fen ve teknolojiden ibaret olan birinci yuzunu bir tarafa ayırdıktan sonra, ikinci yuzu olan felsefe, kultur, sanat ve sosyal hayatını muhatap alarak şoyle diyor:
“Bil ey ikinci Avrupa! Sen sağ elinle sakîm (aşağılık) ve dalaletli bir felsefeyi ve sol elinle sefih ve muzır (zararlı) bir medeniyeti tutup dava (iddia) edersin ki, beşerin saadeti bu ikisi iledir. Senin bu iki elin kırılsın ve şu iki pis hediyen senin başını yesin.”

“Ey sefahat ve dalalette bozulmuş ve İsevî dininden uzaklaşmış Avrupa! Deccal gibi bir tek gozu taşıyan kor dehan ile ruh-u beşere (insanlığın ruhuna) bu cehennemî haleti (hal, duygu) hediye ettin! Sonra anladın ki: Bu oyle ilÂcsız bir illettir ki, insanı a'lÂ-yı illiyyînden (yukseklerin yukseğinden), esfel-i safilîne (aşağıların aşağısına) atar. Hayvanatın en bedbaht (kotu-rezil) derecesine indirir. Bu illete karşı bulduğun ilÂc, muvakkaten (gecici) ibtal-i his (şuur kaybı) hizmeti goren cazibedar oyuncakların ve uyutucu hevesat (zevkler) ve fantaziyelerindir. Senin bu ilÂcın, senin başını yesin ve yiyecek!”

“Senden tam ders alan şakirdin (oğrencin), bir firavun olur. Fakat en hasis (basit) şeye ibadet eden ve menfaat gorduğu her şeyi, kendine rab telakki eden bir firavun-u zelildir (alcaktır).”

“Dunya buyuk bir manevi buhran geciriyor. Manevi temelleri sarsılan garp cemiyeti (Batılı milletler) icinde doğan bir hastalık, bir veba, bir taun felaketi, gittikce yeryuzune dağılıyor.

“Bu mudhiş sÂrî (bulaşıcı) illete karşı, İslÂm cemiyeti ne gibi carelerle karşı koyacak? Garbın curumuş, kokmuş, tefessuh etmiş, bÂtıl formulleriyle mi? Yoksa İslÂm cemiyetinin ter u taze îman esaslariyle mi?...”



BEDİUZZAMAN SAİD-İ NURSİ HZ.
__________________