Gittim gitmesine. Ama bir koy, bu kadar soğuk olsun? Yok artık dedim, bu kadarı da fazla!.. Guneşin bile ortaya cıkmakta tereddut ettiği bir vakitti bunu dile getirdiğimde. Ve kendimi derhal bahcedeki evin icine attım. Babam sobayı yaktı sağolsun, benim icin (kalp). Takribi yarım saat sonra cozulen ayak parmaklarım sayesinde tekrar normal duşunmeye başlayabilmiştim nihayet. Bu ev!! Melek’in anneanne ve dedesinden kalma bir hatıra.. Sayısız cocukluk anımızla dolu. Sanki mutfakta o enfes Boşnak boreğini pişiriyor Zahide teyze! Kazım amca da dışarıda kecilere yem veriyor..
Soğuk ortamlar falan
Soba yanıyor; fakat bence sadece kendisini ısıtıyordu. Kac zamandır kimse kalmamıştı koca evde. Yerler taş, pencereler eski usul, ev ultra korunaksız, hava da anasının nikahı kadar soğuk. Hal boyleyken, şimdi duşununce, o sobanın kendisini bile ısıtması mucize gibi geldi gerci. ahah!
Kendine hayrı olmayan sobanın dumanı (bkz.isim tamlaması olayının bokunu cıkarmak)
Sobayla butunleşik halde kac saat gecirdiğimi anımsamıyorum. Guya hava almaya gelmiştim, aldım bir guzel havamı. Pencereden dışarı bakıyorum, zeytin ağaclarının altındaki cimenler bile buz tutmuş ! Dışarı adım attığım an, bir soğuk hava kutlesi geri iceri puskurtuyor beni. Yapacak bir şey yok, bugun de boyle gececekmiş napalım kısmet. HARBİ EVDE YAPACAK HİCBİR ŞEY YOK!! Bir insan, vınn denen asrın icadı varken (ki aslında sevmiyorum lanet olasıcayı; omrumun yarısı bunu terbiye etmeye calışmakla gecti minsk!), neden ama nedenn bilgisayarını almaz ki yanına?! Akıllı telefon, internet olmadan bildiğin bir Ajdar Anık zekasına duşuveriyor. İstediği kadar aykusu olsun. Yere girsin oyle zeka!
Bilgisayar yok. Telefon, instagramsız sıkıcı. Kalktım odaları dolandım birkac saat boyunca. Baya boyle hiking gibi duşun. Birinden giriyor, diğerinden cıkıyorum. Arada bir zeytin ağacının kah tepesinde, kah altında deli gibi zeytin toplayan bizimkilere bakıp, yaradandan kendileri icin ivedilikle akıl diliyorum!
Niş ve mutevazi sus eşyaları
Eski kapı
Gun boyu tuneyip dışarıyı seyrettiğim pencere
Vampirlere karşı bile onlem alınmıştı. Vay annassını!
O saatler gecmek bilmedi canımın ici. Toplam 4 saat gecirmişim evde, ama 400 yıl olduğuna kalıbımı basarım. Sonra da zaten televizyonun icadıyla devam ediyor olay. 3 kanal var: Trt cocuk, Belgesel ve Kanal Turk. Neden boyle olmuş, bilmiyorum:
Neyse, 3’u arasında, aynen odalardaki gibi sekip dururken ve kendimi, en az trt belgesel’de izlediğim nine ve dedeler kadar ici gecmiş, feleğin cemberinden girip cıkmış, vay efendim onun bunun sillesini yemiş bir ihtiyar gibi hissederken, KanalTurk’te bir Yeşilcam filmi başladı. İsmi YALI. Başrolde Sezercik var, ama bu defa buyumuş ve Mahsun Kırmızıgul kadar kıllandığı icin cik’lik bir tarafı kalmamış. Allah kahretmesin, hipnotize olmuş gibi değiştiremiyorum kanalı. Zaten değiştirsem ya Pepee, bilemedin dedeler cıkacak karşıma (acmayın!). Sezercik iyidir diyerekten tam 2 saatimi de aha bu filme kurban ettim.
Film bittiğinde akşam olmuştu ve dışarısı beş-on kat daha soğumuştu. Dışarı cıkıp, hala hızlarını alamamış gibi gorunen ebeveynlerime cattım: HADİYİN LAN! KALANINI EVDE TOPLAYIN DİYCEM AMA EVE AĞAC GOTURULMEZ :P
Bugun, zamanın goreceliliğine bir kere daha hayran kaldım. Zahide teyze ve Kazım amca, ortalama seksen yıl yaşamışlardı mesela, ama bana kalırsa 500 yaşında olduklarını hepimizden saklayarak gittiler bu dunyadan.
Koydeysen eğer, dunya donmuyor azizim. Oyle mal mal bakıyor insanın suratına!
PiEs: Yine de severim tabi. Yine de giderim tabi..
Bu da buyumuş Sezercik
__________________