İstanbul’da yetişen Âlim ve evliyanın buyuklerinden Merkez Efendi (Muslihuddin Musa Efendi) kucuk yaşta memleketinde yaptığı ilk tahsilinden sonra, Bursa ve İstanbul’daki medreselerde okudu...
Merkez Efendi, Kocamustafapaşa’da ilim yayan Sunbul Sinan hazretlerinin şohretini işitti. Fakat bazı kimselerin onun hakkında yaptıkları dedikodular sebebiyle, bir turlu gidip sohbetine katılamamıştı...

Bir gun ruyasında Sunbul Efendinin, kendi evine geldiğini gordu. Sunbul Efendiyi iceri koymamak icin annesi ile kapının arkasına pek cok eşya dayadılar ve uzerine de oturdular. Fakat Sunbul Efendi kapıyı zorlayınca, kapı arkasına kadar acıldı ve arkasındakiler yere yuvarlandı. Bu sırada uyanan Musa Efendi, yaptığı hatayı anladı ve sabahleyin Sunbul Sinan hazretlerinin huzuruna gitmeye karar verdi...

Sabahleyin Sunbul Sinan’ın camisine gidip, vaaz ettiği kursunun arkasına, o gormeden oturdu. Sunbul Sinan hazretleri, vaaz esnasında Taha suresinin bazı Âyet-i kerimelerini tefsire başladı. Tefsirden sonra; “Ey cemaat! Bu tefsirimi siz anladınız. Hatta, Muslihuddin Musa Efendi de anladı!” buyurdu. Sonra aynı Âyet-i kerimeleri daha yuksek manalar vererek tefsir ettikten sonra tekrar; “Ey cemaat; Bu tefsirimi siz anlamadınız, Muslihuddin Musa Efendi de anlamadı” buyurdu. Muslihuddin Musa Efendi, hakikaten ikinci defa anlatılanlardan bir şey anlamamıştı. Sunbul Sinan hazretleri, o gun Taha suresini yedi turlu tefsir etti. Muslihuddin Musa Efendinin kursi arkasında olduğunu, zahiren gormediği halde anlamıştı.

Vaaz bitti, namaz kılındı, herkes camiden cıktı. Sadece Sunbul Efendi kalınca, Muslihuddin Musa Efendi huzura varıp elini optukten sonra af diledi. Sunbul Efendi de: “Ey Muslihuddin Musa Efendi! Biz seni genc ve kuvvetli biri sanırdık. Meğer sen ve anneniz de cok yaşlanmışsınız. Akşam bizi kapıdan iceri sokmamak icin gosterdiğiniz gayrete ne dersiniz? Fakat, neticede kapı acıldı ve ikiniz de yere yuvarlandınız!” diye buyurunca, Muslihuddin Musa Efendi iyice şaşırdı. Pek cok ozurler dileyerek ağlamaya başladı, affına sığınıp talebeliğe kabul edilmesi isteğinde bulundu. Sunbul Efendi de kendisini kabul ettiğini, dergahta hizmete başlamasını soyledi ve kızıyla da evlendirerek kendisine damat eyledi...
__________________