lk uc ceyrekte kısa adamları Barea ile kuleleri Ramos'un performansı, Milli Takım'ın savunmadaki muthiş geri gidişi ve inanılmaz isabetsiz serbest atış yuzdesi, ucluk ihtiyacının bir turlu karşılanamıyor olmasına duşuk enerjimiz eklenince her şey yolunda giderken birdenbire buyuk bir hayal kırıklığı yaşadık. Bir cuval inciri berbat ediyorduk neredeyse... Son ceyrekteki donuşle Porto Riko buluşması kotu başlayıp mutlu sonla biten bir film gibiydi. Neyse ki gununde olmadığı zamanda bile kazanma genetiği oluşmuş bir ekip olduğunu kanıtladı cocuklar... Takımımız şampiyonadaki en kotu oynadığı periyot ile başladı. Savunmamız ilk uc mactaki ortalamasına oranla gevşek, hucum tarafımız hızlıydı. Savunma agresifliği bırakıp seyredince ilk ceyrekte Porto Riko takımı beklediğinden kolay basketler buldu. Hucumda ise hızımıza karşılık ust uste kullanamadığımız fırsatlar rakip karşısında surekli geride kalmamıza neden oldu. Savunmada sert oynayan Porto Riko, Omer Aşık'ı pota altına soktuğumuz her pozisyonda faul verdi ama serbest atışlardaki kotu performansımıza ucluk yuzdesinin duşuk olması eklenince ancak beraberliği bulabildik. Yunanistan macı sonrası takımdan fırtına gibi bir başlangıc beklenmiyordu belki ama ikinci ceyrek başında verdiğimiz kolay sayılarla takımın konsantrasyonu duştu ve endişe başladı. Rusya ya da Yunanistan macı performansıyla 30 fark atabileceğimiz Porto Riko karşısında ilk yarıyı geride tamamlayan takımın sorunu limitlerinin cok altında kalmasıydı ki bunun yorumunu ancak Yunan macı sonrası psikolojik rahatlama olarak yapabiliriz. Bu ceyrekte Jose Barea'nın arka arkaya attığı basketlere engel olamadık. İndianapolis'teki Dunya Şampiyonası macında Porto Riko karşısında başımıza bela olan Aroyo'yu hatırlattı. Acaba bir kez daha aynı senaryo mu sorusu ister istemez kendisini gosterdi. Ucuncu ceyrek başında bir parca Kerem Tunceri enerjisi, biraz seyirci katkısı kendini gosterdi. Buna karşılık, Omer Aşık yine icerde perdeleniyor, yine Omer Onan'la direniyorduk. Porto Riko alan savunmamıza karşı bol bol ucluk bulunca adam adama savunmayı denerken, Hidayet toparlanıp oyuna ısınmaya başladı. Ne var ki adam savunması da işe yaramadı. Ne yapsak olmadı. Geriye hızlı donemedik, dış şutlara direnemedik, potaya isabetli atışlar gonderemedik ve en muhimi agresif ve istekli Turkiye gitmiş; bitkin ve herkesin birbirini seyrettiği bir takım kalmıştı sahada.. Temel sorun oyun ici istikrarını bir turlu kuramamak, ust uste birkac dakika konsantre olamamaktı. Yunanistan macının altın cocuğu Ersan ilk ucluğu ucuncu ceyrek biterken atabildi. Skor 53-50 oldu. Bu artık takımın geri donmesi icin bir işaretti. Ceyreği tek sayı geride kapatıp, dorduncu ceyrekte 10-0'lık seri yakaladığımız agresif oyuna donunceye kadar yaşananlar ne kadar kabus ise bu bolum o denli ruya gibiydi. Semih, Kerem Gonlum ve Ender'in taze kuvvet olarak katılımıyla 12 Dev Adam son ceyrekte bu şampiyonanın en iyi takımı olduğunu hatırladı ve biz de rahatladık. Yalnız 9 sayı farkla one gecip son dakikada anlamsız bir hatalar zinciri bağlamayı kimse anlamadı vesselam... Yine de rahat olun bu takımda şampiyonluk geni var.. Sıradaki gelsin... Zaman __________________