Bir Cocuğun Ramazan Anıları



Ramazan 1
Bu gun evde bir acayiplik var.
Herkes sessizce işine okuluna gidiyor.
Annem ‘Zeynep hadi sana kahvaltı hazırlayalım’ dedi.
Kimse yemek yemiyor, su icmiyor.
Ablam bile!
Ramazan 5
Once diyet yaptıklarını sanmıştım.
İzledim hepsini.
Akşama doğru hepsi sessizleşiyor.
Sofrayı hazırlayıp ezanı bekliyorlar.
Onları boyle seyretmek, oyle hoş ki.
Başka zaman, susmak bilmeyen ablamın bu hali icten ice gulduruyor beni.
Ama gulmeye cesaretim yok.
Ramazan 9
‘Niye boyle yapıyorlar?’ Ablama sordum, ‘Buyuyunce anlarsın..’ dedi.
Zaten başka ne der ki…
Anneme sordum, Ramazan dedi.
Babama sordum, Oruc dedi.
Ramazan 11
Bu Ramazan ve Oruc isimli iki kişi, bizimkilere yeme-icme yasağı koymuş demek.
Arkadaşım Fatıma’ya sordum.
Onun ailesine gunduzleri yemek yemiyor su icmiyormuş.
Ramazan 14
Kaşık catal sesleri, konuşmalar duydum.
Uyandım.
Babama haber vermeye koştum, yatağında yok!
Caresiz, huysuz ablamın odasına koştum.
O da yok!
Korkmadım, Ben bu hırsızların hakkından gelirim!’ dedim.
Aldım elime paspasın sapını, aniden actım mutfak kapısını.
Sopamı havaya kaldırdım oylece kaldım oracıkta.
Bizimkiler yemek yiyorlar!
Vay uyanıklar.
Gunduz Oruc ile Ramazan’dan korkup gece yiyorlar.
Birde ustume guluyorlar…
Korkaklar.
Ramazan 17
Onceleri, Oruc ile Ramazan’ı bulup şikayet etmeyi duşundum.
Fakat ablamın yemek yemedikce pamuk gibi yumuşadığını fark ettim.
Babam ile Annem de artık tartışmıyorlar.
O zaman devam.
Belli ki Oruc ve Ramazan iyi kalpli iki amca.
Ramazan 19
Her gun bize beyaz başortulu teyzeler geliyor.
Oturup birlikte Kur’an okuyorlar.
Her zaman ki gibi mobilyadan, gelinden, kaynanadan, konuşmuyorlar.
Ellerini acıp herkese dua ediyorlar.
Sevim teyze de başını ortmuş.
Cok da yakışmış
Ramazan 22
Her şey aynen devam ediyor.
Televizyonlar bile uslu uslu konuşuyor.
Hepsi akşam ezan okuyor.
İftar iftar deyip butun şehir birden yemeğe başlıyor.
Ne hoş.
Ramazan 24
Oruc’u mer ak ediyorum.
Gecen gun Ayşe teyzem Annemle konuşuyorlardı.
Şoyle şoyle yaparsam Oruc bozulur mu?
Yok boyle olursa Oruc kacar mı?
Demek ki Oruc, cok duygulu birisi.
İnsanlar kotu bir şey yapınca bozuluyor.
Kotuluğu gorduğu yerden kacıyor.
Oruc’u ve Ramazan’ı artık iyice merak ediyorum.
Onlarla tanışmaya can atıyorum.
Ramazan 25
Bu gunlerde herkes Kadir gecesinden bahsediyor.
Şimdiye kadar gecesi olan bir adam goremedim.
Bu Kadir de kim?
Bin aydan hayırlı gecesi varmış.
O gece uyumamak, namaz kılmak, Kur’an okumak onemliymiş.
Ramazan 26
Merak icinde beklerken uyuyakaldım.
Kadir, gecesiyle beraber gelmiş gitmiş.
Ben goremedim.
Anlayamıyorum.
Bu yuzden ağabeyimi cok ozluyorum.
Ablama soru sormaya kalksam, bana doya doya guluyor.
Sonra da arkadaşlarına anlatıyor, birlikte guluyorlar.
Sinir oluyorum.
Abim uzak bir şehirde universitede okuyor.
‘Abim ne zaman geliyor?’ diye aneme soruyorum.
‘Bayram gelsin, o da gelecek’ diyor.
Oruc, Ramazan, gece gelen Kadir’den sonra şimdide Bayram!..
Soramıyorum ‘Bayram kim?’ diye.
Neden o gelmeden abim gelemiyor?
Belki de abimin arkadaşıdır.
Cok ozledim abimi.
Bayram’ı da alsın gelsin tanışalım.
Ramazan 29 Arefe
Sonunda bir hanım ismi duydum.
Arife diyemiyorlar mı ne?
Arefe diyorlar.
Niye Arefe?
‘Arife’ olması gerekmiyor mu?
Yengemin adı gibi yani…
‘Arefe geliyor, daha temizliği bitirmedik.’ diyor Annem .
Demek ki Arife teyze cok titiz.
İyice telaşlandılar.
Bir Bayram diyorlar, bir Arefe, harıl harıl calışıyorlar.
Temizlik yapılıyor.
Yemekler hazırlanıyor.
Anneme ‘Bayram ne zaman gelecek?’ dedim, ‘Arefe’den sonra’ dedi.
Demek ki Bayram ile Arefe evli değil.
Akraba da değil.
Kafam karma karışık.
Salih abim bi gelse de her şeyi bana anlatsa.
Ve Bayram geldi
Sabah kalktığımda, herkesi kahvaltıda yakaladım!.
Oruc oldu heralde diye duşundum.
Gece Abim gece gelmiş.
Sevincten haykırdım.
Cok ozlemişiz birbirimizi.
Butun olanı biteni bir guzel anlattım Abime.
Yuzume bakarken, bana tebessum ettiğini gordum.
Ablama sormamakla ne iyi ettiğimi anladım.
Abimin tebessum ettiği yerde, Ablam kahkaha atar.
Abime kuser gibi yaptım, hemen gonlumu aldı.
Bana her şeyi baştan anlattı, bu sefer de ben gulmeye başladım.
Abimden soz aldım.
Kimseye anlatmayacak, konuştuklarımızı yazmak icin izin istedi.
Ben de verdim..
Ramazan gunluğu işte boyle ortaya cıktı.
Abim buna bir de isim buldu: 5 Yaş Sendromu.
Sendromu anlamadım.
Ama olsun, Abime guveniyorum.
Gerci Ablam’a gore 4 yaşındayım.
Annem 5 yaşında olduğumu soyluyor.
Babam daha 4 yaşından gun almadı diyor.
Abim bu konu beni aşar diyor.
Bayramı cok sevdim.
Ama Ablam tekrar o sinirli haline donecek diye, Ramazanın gidişine cok uzuldum.
Bizim icin her gun Ramazan olsa!..
Ne iyi olur..
İftarı cok sevdim.
Akşam yemek yemeye İftar diyorlar.
Gece yemek yemenin adı da Sahur.
İftar sonrası eğlenceler oluyor.
Babam camilere goturuyor bizi.
Herkes sokaklarda, camide, neşe icinde.

kaynak

__________________