Ataistlerin en buyuk sorularindan biri ve zamaninda benimde kafami cok kurcalamişti...

"Eğer ben bu yaziyi yazdiktan sonra kendimi oldureceksem ve tanri bunu biliyorsa ( kader yani ) ben neden ceheneme giderim ki ? belirlenen bir tren yolunu takip eden makineler gibiyiz ...."

Cevap vereceğiniz ataist materyalist bir insansa ve şekilci bir cevap bekliyorsa karşinizdaki insani ikna edebileceğiniz tek bir cevap var ( bence )

zamani bir cizgi olarak kabul edelim, insanoğlu tek boyutta hareket ediyor zaman uzerinde ve sadece ileriye gidebiliyor. Şekilcilik olacak ama allah afetsin, Tanri zamanida kapsar birbirini kapsayan iki kume gibi duşunun zaman tanrinin bir parcasidir evren ve her bir atom un olduğu gibi; daha acik bir aciklamayla zaman cizgisinin hem başini hemde sonunu gorebildiğinizi duşunun bu durumda gecmişde sizin icin ayni zamandir gelecekde değilmi ? yani siz zaman boyutunun dişinda zamana bakiyorsunuzdur. Tanri icinde dunyanin yaradilişi da yikilişi da tek bir bakişta gorulmektedir.

Şekiller cizerek materyalist bir anlatiş sergilemek isterdim ama malesef askerdeyim ... gidip yatmazsam briazdan yarinim berbat gececek ...

şunu hic bir zaman unutmayin bilimlerin dili matematik ve hayatin cizgileri fizik hic bir zaman din duşmani değil aksine tanriyi bir nebze olsun anlayabilmemizin yollaridir....( Saptirilmadiği surece )

Sevgi ve saygilarla Allaha Emanetsiniz.
__________________