Umeyme (r.a) Rukayka bint. Huveylid'in kızıdır. Annesi Rukayka. Hz Hatice'nin (r.a) kız kardeşidir.

Gunlerden zor gunlerdi
Gunlerden guzel gunlerdi
Gonlun, O'nun gonlunde soz verdiği, soz verdiğimiz gunlerdi.
Cile ekip gul, guller derdiğimiz gunlerdi.

Semerkand Aile Dergisi / Elvida Unlu / 2011 Ağustos


NİSAN YAĞMURUNDAN O İLK DAMLALAR

Umeyme (r.a) Rukayka bint. Huveylid'in kızıdır. Annesi Rukayka. Hz Hatice'nin (r.a) kız kardeşidir. Yani Umeyme bint Rukayka (r.a) Efendimiz'in (s.a.v) hanımı Hz. Hatice'nin (r.a) yeğeni, Hz. Hatice (r.a) de Umeyme'nin teyzesi olmaktadır.

İslam'ın ilk devirlerinde teyzesi Hz. Hatice sayesinde Musluman olmuştur. (Allah onlardan razı olsun.)

O gunlerde susuzluktan kavrulmuş topraklara ilk yağmur damlaları duşmektedir.

İnanctan damlalar, teslimiyetten damlalar, gonulden damlalar...

İşte Umeyme (r.a) o ilk damlalarla ıslanan, serinleyenlerden.

İlk damlalardan nasibi olanlardan

Bir nisan yağmurunun altında serinlemek guzeldir, lakin damlalarla uzerlerine duşen aynı zamanda ciledir, vazifedir.

Ciledir; hala icinde ateşini taşıyanlar vardır. Onlardan nasibine duşen eziyettir, hakarettir.

Vazifedir; ulaşmak, ulaştırmak vardır damlaları en ucralara, en derinlere.


SIDDIK OLMAK

O gunlerde muşrikler guc yetirebildikleri Muslumanları yakalar, şehir dışına getirir, o Muslumanlara turlu ceşit işkenceler yaparlardı. Umeyme (r.a) de muşriklerin eziyetlerini ceken lakin tum bu eziyetler icinde dilinden ve kalbinden kelime-i tevhit ceken asil Muslumanlardandır.

Hz. Ebu Bekir (r.a) o Muslumanları sahiplerinden satın alarak hurriyetlerine kavuştururdu. Bu şekilde bircok hanımı kurtardığı olmuştur. Henuz Musluman olmamış olan babası Ebu Kuhafe oğlunu kınardı:

"Oğlum, sen bu adama (Efendimiz (s.a.v) icin) uyarak atalarını terk ettin. Bu yetmedi bir de uc beş zayıf kadını aldın."

Ebu Bekir (r.a) merhamet sahibi, ince gonullu, ustelik adalet sahibi bir insandı. Butun bu kınamalarına rağmen babasını da kırmaz incitmez, ona şoyle cevap verirdi:

"Baba sen merak etme, ben ne yaptığımı biliyorum."


O GOZ ACILDIĞINDA...

Umeyme'nin (r.a) bir gun gozune bir cop battı ve gozu kor oldu. Muşrikler bu durumu fırsat bilerek şoyle dediler:

"Musluman olduğun, atalarının dinini terk ettiğin icin Lat ve Uzza seni kor etti."

Umeyme (r.a) onların bu takılmalarına kulak asmadı. Putların boyle bir şey yapamayacaklarını biliyordu. Zerre kadar şuphe duymadı inancından da inancsızlığından da.

Allah'a inanıyordu. O istemeden yaprağın kıpırdayamayacağına, gozunun kor olamayacağına inanıyordu.

Putlara inanmıyordu. Onların kudretlerinin olduğuna, olacağına; uzerlerine bir sinek konsa onu dahi kovacak guc ve iradelerinin olduğuna inanmıyordu.

İnanmak aynı zamanda inanmamaktır.

Allah'a inanmak O'ndan gayrına inanmamaktır.

İmanı kalbine koyarken O'ndan gayrını kalbinden cıkarmaktır.

Umeyme (r.a) de oyle yaptı. İnancını ve inancsızlığını haykırdı.

Allaha teslimiyetini haykırdı.

Cok gecmemişti. Gecici korluk yaşayan Umeyme'nin (r.a) gozleri Allah'ın izniyle acıldı. Bunu goren kalp gozleri kapalı muşrikler ancak şoyle diyebildiler:

"Bu ancak Muhammed'in sihridir."

İman gozu acıldığında goruyor sandığımız diğer tum gozler kapanır.

Hayaller, heyulalar biter, hakikat başlar.

İman gozu acılmayanlar başka ne diyebilirlerdi ki?


BİAT ETTİĞİM O GUN

Hubeyb bin Ka'b (r.a) ile evlenen Umeyme'nin (r.a) Nehdiyye ismini verdikleri bir cocukları olmuştur.

Umeyme (r.a) Allah Rasulu (s.a.v) ile her zorluğu her guzelliği yaşamıştır.

Gun gelir zorluklar silinir hayallerden guzellikler kalır. İlk biatın guzelliği, gonlun O'nun gonlunde ilk şehadetin guzelliği...

Anlatır Umeyme (r.a):

"Ensardan bir grup kadınla Peygamber'e gelip biat ettik:

'Allah'a hicbir şeyi ortak koşmayacağız. Hırsızlık yapmayacak, zina etmeyecek, cocuklarımızı oldurmeyeceğiz. Emirlerinde sana isyan etmeyeceğiz.'

Peygamber bu arada hemen şunu ekledi:

'Gucunuzun yettiği ve takat getirebileceğiniz hususlarda'

Bu merhamet yuklu sozleri uzerine haydi biat edelim diyerek musafaha etmek istedik. O şoyle buyurdu:

'Ben kadınlarla musafaha etmem. Benim yuz kadına toptan soylediğim bir soz her kadın icin ayrı ayrı soylenmiş sayılır."

Boylece Allah Rasulu (s.a.v) dine dair bir kuralı da oğretmiş oluyordu. Nikah duşen kadın ve erkek birbiriyle musafaha edemez, tokalaşamaz, el ele tutuşamazdı.

Hz. Aişe (r.a) de Allah Rasulu (s.a.v) icin şoyle demiştir: "O'nun eli ailesinin dışında hicbir kadının eline değmedi."

O gun Umeyme (r.a) gonlunu Allah Rasulu'nun (s.a.v) gonlunun ustune koydu da soz verdi: "Allah'a ortak koşmayacağım..."


* * *


Biat ettiğim o gun gonlumu gonlune koydum.

Al gonlumu.

Gonlunden gecenler gonlumden gecenler olsun.

Gonlunun muradı gonlumun muradı olsun.

Bir nisan yağmurunun altında beraber ıslanalım.

Zaman serinlesin.

"Oldur bana murad ki oldur sana murad

Haşa ki senden başka ola iddia bana"
__________________