Gecen gunlerde bunu duşunurken en sonunda yanıtını kendim buldum.Sizinle de paylaşmak istedim.Cocukken ahiret diye bişey bilmezdim ve bi ara hep oleceğmizi bir daha annemi babamı goremeyeceğimi duşunmekten uykularım kacar olmuştu.(Daha 6-7 yaşlarındayım tabii)SOnra anneme bunu anlattım ve annem bana obur dunyadan,oldukten sonra başka biyerde tekrar hayata devam edeceğimizden bahsetti.O gunden sonra cok mutlu olmuştum ve uyukularım artık kacmayacaktı.
Şİmdi tekrar bunları duşundum.Peki bir ateist olsaydım şimdi durumum ne olurdu.Heralde bunalıma girmiş hayata negatif bakan,belki de bir hırsız,veya bir katil,insanları hor goren bir insan olurdum, kimbilir.Cunku Allah hayatımda yok.(misal olarak diyorum)İnanc olmayınca da herturlu haksızlığı kotuluğu korkmadan yapardım heralde.Ama yine hep mutsuz olurdum.Neden cunku oldukten sonra bi daha yaşam yok.Beni bekleyn bir cennet de yok..İ
İşte Allah bence bu yuzden ona inanmamızı istiyor.Onun buna ihityacı yok.Herşey bizim icin,bizim mutluluğmuz icin.Her turlu negatiflik bile bizim iyiliğimiz olgunlaşmamız icin diyorum.Umarım sizde hep boyle duşunursunuz.
__________________