İbret dolu bir roportaj

Andrei Babitski anlatıyor; 'Kendi arabamla Prag'dan Ukrayna’ya gittim ve oradan Kerch'e gectim. Ukrayna-Rusya sınırından taksi ile İnguşetya'ya gittim.Orada direniş hareketiyle ilişkisi olan biriyle goruşturuldum. Gece gec saatlerde Nesterovsk koyune goturuldum. Orada araba değiştirildi. İkici arabaya bindiğimde benim icin bir surpriz, hatta surprizden daha da ote, cok zor bir an, bir şoktu. Basayev, arabada oturuyordu. Şok korkudan değildi. Onu, uzun zamandır tanıyordum. Ama karşılaşacağım sonucları duşundum. Rus yetkililerin, beni bir teroristle, teroristlerle işbirliği yapmakla suclayacaklarını duşundum. Karşılaşmanın beklenmedik olduğunu soylemek istiyorum. Acıkca soylemek gerekirse tam olarak nerede olduğumu da bilmiyordum. Bu, daha sonradan nerede olduğumu kimseye soyleyememem ya da saklandıkları yeri bildirememem icin kasten yapılmıştı.
Ve roportaj…
Andrei Babitsky: Dunyada en cok aranan ikinci terorist olduğun halde, bu kadar uzun sure yaşamayı nasıl başardın?
Basayev: İlk olarak ikinci değilim ve ikinci olarak ben aranmıyorum. Ben bu teroristleri bulmaya calışıyorum. Tum Rusya'da, onları arıyorum. Onları, aramaya ve bulmaya devam edeceğim. Ve onları cezalandırmayı da surdureceğim. Bu yuzden, onların beni bulmaya calıştıklarını soyleme sakın; ben onları bulmaya calışıyorum.
Babitsky: İstediğin gibi olursa, Rus birlikleri ayrıldıktan sonra Cecenistan'ı kim yonetmeli?
Basayev: Aklıma gelen ilk şey 'halkın gucu'. Asla gucu aramadım ya da guc icin savaşmadım. Her zaman adalet icin savaştım ve adalet benim tek amacım oldu. Durustlukle soyluyorum hicbir zaman, kendimin bir av olduğunu duşunmedim, ama bir savaşcıyım ve halen savaştayım ve her an da olebilirim, hatta şu an bile.
Babitsky: Neye guveniyorsun? Terorun, Putin rejimini, teslim olmaya ya da muzakerelere zorlayabileceğini duşunuyor musun?
Basayev: Benim onların muzakerelerine ihtiyacım yok. Cecen halkına karşı yapılan soykırımın bitmesine ihtiyacım var. İşgalci ayak takımının, ulkemizi terk etmesine ihtiyacım var. Gelecekteki Cecen nesillerinin, 1944'de olduğu gibi Siberya'ya surulmeyeceklerinin garantisine ihtiyacım var. Bağımsızlığa ihtiyacımızın olma sebebi işte bu. Pratik olarak butun dunya, bunun bir soykırım olduğunu biliyor. Terorist olanlar 'Ruslar'dır. Ulusal bağımsızlığımız icin devam eden bir mucadele var.
Babitsky: Beslan'e gelince… Bu operasyonun potansiyelini ve Putin'in tepkisini duşunursek, cocukların hayatlarını riske atmanın ve onları su'dan bile mahrum etmenin doğru olduğunu duşunuyor musunuz? Cocukların olumlerinden dolayı, kendinizi sorumlu hissediyor musunuz, belki sorumluluğu Putin ile de paylaşarak?
Basayev: Neden Putin'in sorumluluğunu paylaşayım? Resmi olarak 40 bin cocuk olduruldu ve on binlercesi sakat bırakıldı. Kimse bunun hakkında konuşuyor mu?
Babitsky: Yani cocukların sorumlu olduğunu soyluyorsun?
Basayev: Sorumlu olanlar cocuklar değil. Sorumluluk, sessiz tutumuyla her şeye 'evet' cevabı veren Rus halkınındır.
Cecenistan'ı tahrip eden işgalcilerini besleyen bir millet. Onlar icin yiyecek ve benzeri şeyler biriktirdiler, vergi verdiler. Yapılanlara, sozle ve fiilen onay verdiler. Hepsi sorumlu. Ve Beslan'da durust olmak gerekirse bunu beklemiyordum. Beslan'da amac Cecenistan'daki savaşın sona ermesi ya da Putin'in istifa etmesiydi.Bu ikisinden sadece biri. Birini yap ve herkes serbet bırakılsın, sorun yok. Anladın mı? Daha fazlası değildi. Bunu neden yaptığımı sorabilirsin. Binlerce ve binlerce Cecen cocuk, kadın ve yaşlı insanın oldurulmesine bir son vermek icin. Gerceklere bir bak. Onlar kacırıldı, uzaklara goturuldu ve oldurulduler.
Babitsky: Yani yakın mesafeden ateş acmadığın surece her şey iyi. Cocukların hayatını riske atmanın onları oldurmekle aynı şey olmadığını duşunuyorsun?
Basayev: Soykırımı durdurmak icin elimden gelen her şeyi yaparım ama inanclarımın sınırları dahilinde. Allah Kur'an'da bize, 'Size karşı nasıl savaşıyorlarsa siz de onlara karşı o şekilde savaşın ama sınırı gecmeyin' diye emrediyor. Ben sınırı gecmeye calışmam ve gecmedim de.
Babitsky: Beslan olayında sonra ne tur duygular yaşadınız?
Basayev: Durustlukle soyluyorum şok oldum, yemin ederim. Bunu hic beklememiştim. Putin'in bu kadar kana susamış bir olduğunu duşunmuyordum. Boyle yapacağını duşunmedim. Daha ciddi bir durumla karşılaştıklarında gaz ya da benzeri bir şey yapmaya calışacaklarını duşundum. En azından cocuklara karşı bir şey yapmazlardı. Benim duşuncem buydu. Eylemi ne kadar sert yaparsam, mesajı o kadar cabuk iletebileceğimi duşundum. İşe yarayacağını duşundum.
Beslan'da kucuk cocukların olacağını hic duşunmemiştim. Bu bir okul. Her neyse en kucuğu 6 yaşında olacaktı. Yolun karşısında bir anaokulu var. Kimseyi gormedim. Haritalarla calıştık, her şeye baktık. Planlar yaptım ve komutana, Rus gorevliler geldiğinde, taleplerimizi resmi bir şekilde iletmelerini ve on yaşından kucuk her kesin serbest bırakılmasını soyledim. Hicbir soru sorulmadı. Ona soylediklerim bundan ibaret. Benim şartlarım bunlardı.
Babitski anlatıyor; Kanlı catışmayı başlatan okuldaki ilk patlamayı Basayev'e sordum. O da elindeki bilgiere gore spor salonunda, patlayıcının tetiğine ayağıyla bastıran Cecenin bir keskin nişancı tarafından vurulduğunu soyledi. Vurulan Cecen bombanın tetiğini tutmakla gorevliydi. Ama nişancı tarafından vurulduğunda duştu, ayağını tetikten kaldırdı ve bomba patladı.
Babitsky: Peki ucakların duşurulmesi hakkında ne soyleyeceksiniz?
Basayev: Ucakların duşurulduğunu kim soyledi? Onların duşurulduğu ile ilgili gercekler nerede? Ucakların ateş edilip duşurulduğu neden aklınıza gelmiyor? Talepler yine aynıydı, savaşa son verilmesi… Neden bizi sucluyorsunuz? Bunu duşunun.
Babitsky: Bunun hakkında biraz daha acıklama yapar mısınız, sizin adamlarınız sadece ucağı mı kacırdılar?
Basayev: Onlar ucağı kacırıp savaşın bitmesi talebinde bulunmakla yukumluyduler. Ve her hangi bir cevap gelene kadar da ucağın inmesine izin vermeyeceklerdi. Ama hemen indirildiler.
Her neyse, gorevlilerimizin ucağı duşurmek gibi bir gorevi yoktu. Ve iki ucağında neden aynı anda patladığını merak ediyorum.
Aynı şey Nord- Ost tiyatrosunda da oldu. Adamlarıma tum yabancıların, şartsız bir şekilde serbest bırakılmasını soyledim. Onları serbest bırakabilirsin ama onlar bunu guvenli bir hale getirmeyebilir. Bu onları senin oldurduğunu gosterir. Arabalar geldi, sen onların gitmelerine izin verdin fakat coğunun ayrılmalarına izin verilmedi. Bununla ne yapmalıyım? Yapabileceğimi yaptım. Cecenistan'da ve diğer yerlerde, mantıklı ve kabul edilebilir metotlar kullanıyorum. Mucahitler, ne burada ne orada asla cocuk oldurmediler gercek bu.
2004'un Ocak ayında resmi bir acıklama yapmıştım. Cecenistan'a bunca zarar veren eşkiyaların başı Putin'in, uluslararası kanunlara uygun bir şekilde davranacağını resmi olarak beyan etmesi halinde, Rus topraklarındaki bombalama ve saldırılara son vereceğimi soylemiştim. Sadece Cecenistan'daki askerlerle savaşacaktık. Bu resmi acıklamayı yaptım. Anladın mı? Peki cevap ne oldu? Daha cok kacırmalar, daha cok cinayetler ve daha cok yıkım.
Babitsky: Bunu bağımsızlık icin bir mucadele olarak adlandırıyorsun.
Basayev: Peki sen ne olarak adlandırırdın?
Babitsky: Sanırım bunun yanında inancsal bir motivasyon da soz konusu.
Basayev: Hayır. Benim icin bu, ilk olarak bir ozgurluk mucadelesi. Ozgur biri değilim, inancımı yaşayamıyorum. Ozgur olmam gerekli. Ozgurluk onde geliyor. Benim goruşum bu. Şeriat ikinci sırada.
Babitski anlatıyor; Basaev aranıyor. Bunun hakkında da konuştu. Bu yıl onu iki kere zehirlemeye calıştılar. Yurt dışından ayağındaki proteze ilişkin bazı zorunlu tıbbi malzemeler alıyor. Kesilen ayağının kalan kısmını ozel bir silikon corapla kapatıyor. Ve yurt dışından aldığı silikon coraplardan biri zehirliydi. Onu, bir tavuk kumesine yerleştirerek test ettiler. Ve bir tavuk hemen oldu.
Basayev: Bu sene beni iki kere zehirlemeye calıştılar. Bircok catışma oldu ama zamanım daha gelmedi. Zamanım geldiğinde beni oldurmeleri icin Rus ordusuna ihtiyacım olmayacak. Oleceğim. Er ya da gec herkesin zamanı gelecek. Bu yine Allah'ın sozunu doğruluyor; Allah bizim ici ne yazdıysa, o olur. Zamanım geldiğinde, oleceğim ve butun dunya birleşse bile benim icin hicbir şey yapamaz o anda. Bu da beni acıtamaz. Ve eğer Allah benim icin iyi bir şey yazmışsa olur. Ve dunyadaki hicbir şey de bunu engelleyemez.
Babitski: Beslan ve tiyatro gibi olaylar, tekrar edebilir mi?
Basayev: Tabii ki. Cecenlere yapılan soykırım devam ettikce, bu katliam devam ettikce, her şey olabilir. Evet, kabul ediyorum kotu bir adamım. Ben bir eşkıyayım, bir teroristim. Peki, onlara ne demeli? Eğer onlar, anayasal duzenin koruyucuları ve anti teroristlerse butun bu anlaşmalara ve guzel sozlere tukureyim. Ve eğer, butun dunya benim uzerime tukururse ben de tum dunyaya tukurmek istiyorum.
Babitsky: Bu sıralarda bir ara var. Bu yeni bir şeyler planladığınız anlamına mı geliyor? Yoksa bir sureliğine işi kolaydan almaya mı karar verdiniz?
Basayev: Bir an bile işi kolaydan almam. Kışın verdiğimiz ara, gereğinden fazlaydı zaten. Evet planlar yapıyorum, goreceğiz. Her zaman yeni yollar arıyoruz. Bir yontem başarısız olursa yeni bir yontem arıyoruz.
Babitski anlatıyor; Rus yoldaşlarımın coğu, bu buluşmayla ilgili bir terorist ve suclunun yerini bulup onu tutuklayabilmeleri icin neden federal guvenlik guclerine haber vermediğimi soracaklar. Cevabım şu; ben Rus yetkililere hic guvenmiyorum. Hicbir şey bilmediğimi soylediğimde bana inanmayacaklarına ikna oldum. Basaev'in nerede olduğu ile ilgili bilgileri gizlediğime karar verecekler, bunu biliyorum.
Cecenistan'da, hatta sadece Cecenistan'da da değil, diğer yerlerde ozel servislerin ve icişleri bakanlığının, işleri nasıl yuruttuğunu de biliyorum. Kac kişi, hicbir iz bırakmadan kayboldu. Kac kişi inanılmaz korkunc ve insanlık dışı işkenceye maruz kaldı. Sanırım eğer federal guvenlik servisiyle temasa gecseydim, kendimi işkence konusu yapardım. Sanırım boyle bir kaderi gonullu olarak secmek de gayet akılsız ve mantıksızca bir şey olurdu.
Ajans Kafkas

dualarınızı eksik etmeyin mazlum coğrafyadan.
__________________