Allah TeÂlÂ’nın affettiği, azap cektirmeyi istemediği bazı gunah sahipleri ise azap gormeyecektir.

İbÂdet ve tÂat ehlinin, sÂlih amel sahiplerinin kabirde, CenÂb-ı Hakk’ın bildiği ve dilediği şekilde nimet icinde bulunmaları da haktır.

Fahr-i KÂinat Efendimiz (s.a.v.) bir mezarlıktan gecerken iki kabirdeki olunun bazı ufak şeylerden dolayı azap gorduklerini muşahede etti. Bunlardan birinin koğuculuk ve bozgunculukla cok yakından ilgisi vardı. Diğeri deidrar yaparken ihtiyatlı davranmaz, (sıcrıntılardan) sakınmazdı. Bunun uzerine Peygamber Efendimiz bir yaş ağac dalı istemiş ve ikiye bolmuş, birini bir kabre, diğerini de oburune diktikten sonra şoyle buyurmuştur: ‘Umulur ki bu yaş ağaclar kuruyuncaya kadar azapları hafifler.”(3)

Yine kabirde Munker ve Nekir’in sual sorması da haktır. Bu iki melek kabre girerek oluye,

- ‘Rabbin kimdir?

- Dinin hangi dindir?

- Peygamberin kimdir?’ diye sorduğunda, mu’min şu cevabı verir:

- ‘Rabbim Allah, dinim İslÂm, peygamberim Muhammed’dir (s.a.v.).’

Peygamber Efendimiz bir hadîs-i şeriflerinde şoyle buyurmuşlardır:

“Olu mezara gomulunce, gozleri mavi olan iki siyah melek gelir. Bunların birine Munker, diğerine Nekir adı verilir.Ona derler ki:

- ‘Şu zat (Muhammed s.a.v.) hakkında ne dersin?’

O da şoyle cevap verir:

- ‘O AllÂh’ın kulu ve resûludur. Ben şehÂdette bulunurum ki, Allah’tan başka ilah yoktur. Muhammed de onun kulu ve resûludur.’

Bunun uzerine melekler:

- ‘Biz senin boyle soyleyeceğini zaten bilmekte idik’ derler. Sonra onun mezarını yetmiş arşın genişletirler; sonra bu olunun mezarı ışıklandırılır, aydınlatılır. Daha sonra ise melekler oluye:

- ‘Yat ve uyu’ derler. O da:

- ‘Âileme gidin de durumu haber verin’ der.

Melekler:

- ‘Zifafa giren ve sadece en cok sevdiği kişi tarafından uyandırılan şahıs gibi mahşer gunune kadar sen uyumana devam et’ derler.

Olu munÂfık olursa, meleklerin sualine:

- ‘Halkın Muhammed hakkında bir şeyler soylediklerini işitmiş, ben de onlar gibi konuşmuştum, başka bir şey bilmiyorum’ diye cevap verir.

Melekler de:

- ‘Boyle diyeceğini zaten biliyorduk’ derler.

Daha sonra arz’a/yeryuzune, ‘Alabildiğine sıkıştır’ diye hitap edilir. Yer de başlar adamı cendere gibi sıkıştırmaya… O kadar ki, kemikleri hurdahaş olur. Mahşer gunune kadar mezarda boyle işkence gorur.”(4)
__________________