Cok hoşuma giden bir yazı.İnşallah sizde okuyun;

--Yatsı namazını ed etmiş tesbihÂtımı yapıyordum, “ElhamdullilÂh” zikrini cekerken bile bir şeyleri isteyerek şukrettiğimi duşundum, o anda bana benden bir kapı acıldı ve girdim iceri ne mel’ûn bir şey vardı oysa iceride, kendime soylediğim yalanlarım, sozlerim ve icimden gecen her şey oradaydı. Yuzum kızardı onları gorunce ve aklıma geldi, her tovbeden sonra onlarla yeniden başladığım.

Sonra kendimi benin onunde buldum bir suclu gibiydim şimdi,
“Namazlarında neleri duşundun?”diye sordu. Cevabım bir kul cevabı gibi olmadı uzulerek utanarak “Namazdan sonra yapacağım işleri, yuzlerini yıllardır hatırlamadığım arkadaşlarımı, kaybettiğim kucucuk bir toplu iğneyi duşundum” dedim.

Benden hic ses cıkmıyordu,diğer soruya gecti “orucluyken nefsini terbiye ettin mi?”diye sordu..Başım one eğikti “orucluyken akşama hangi yemeği yesem,iftara kac dakika var gibi soruları duşundum” dedim.

Oradan soz verdiğim bir sozum benden şikayetci olduğunu soyledi ”bana namazları kılarken farzını ‘kul gibi ‘sunnetleri de ‘ummet gibi’ kılacağım sozunu verdi” diye haykırdı.Yuzum yerde soyleyecek bir şey yok haklıydı.

Ben,bana tekrar dondu ve sormaya devam etti “elinde tesbih var iken neyi duşundun?”cevabım diğerlerine benziyordu,fÂni olan her şeyi duşunmuştum.

Peki sabah namazına kalkmak icin bir sozun vardı hatırlıyor musun? Başımı sallayıp “Evet” diyebildim. Teknolojinin nimetlerinden olan telefonuma sabah vakti uyanmam icin emir vermiştim, o gorevini yaptı ama ben yapamadım on dakika daha uyuyayım dedim uyandığımda bulbuller sitemini dile getiriyordu.

Başımı kaldırdığımda yine bir sozum karşımda dikilmişti “Her akşam Kur’Ân okuyacağım” sozuydu. Ve yine aynı sahne, yuzum yerde başımı kaldırmaya cesaretim yoktu…

Ben, bana donerek “Sen, bensin, atsan atılmaz satsan satılmazsın, hep kactığın tekrar O’na sığındığın RÂbb’ine don, O seni benden daha iyi affeder” diyerek başını one eğdi ve kayboldu.--
(Sevdenur İnci)

Allah bize kendimize hukmetmeyi nasib etsin...
__________________