ŞER’İ HUKUMLERİ BİLDİRMEYE GELDİM

Yavuz, hazinedeki ihmallerinden dolayı vaki olan sirkat (hırsızlık) sebebiyle yaklaşık kırk kişinin oldurulmelerini emretmişti.

Durumu oğrenen Şeyhulislam Zenbilli Ali Efendi, karar icra edilmeden buna mani olabilmek icin alelacele ve destursuz olarak Yavuz’un yanına vardı. Hadisenin aslını bir de Sultan’dan talep etti.
Yavuz:
“-Efendi Hazretleri! Duyduklarınız doğrudur. Ancak sizin devlet işlerine karışmaya hakkınız yoktur...” şeklinde sert bir cevap verdi.
Bunun uzerine Şeyhulislan Zenbilli Ali Efendi, aynı sertlikle şu mukabelede bulundu:
“-Sultanım! Ben size şeri hukumleri bildirmeye geldim. Zira bizim vafizemiz sizin ahiretini korumaktır...”
Yavuz Selim Han:
“Umumi ahvalin duzelmesi icin bir fırkanın oldurulmesine cevaz yok mudur?” diye sordu.
Zenbilli Ali Efendi:
“-Bunların oldurulmesi ile alemin duzelmesi arasında bir alaka yoktur. Suclarına gore ceza gerekir...” dedi.
Koca orduları dize getiren padişah, başını onune eğdi ve kararını geri aldı. Bundan son derece memnun olan Zenbilli, tam huzurdan ayrılıyordu ki tekrar geri dondu. Kendisine merakla bakan Yavuz’a:
“-Sultanım! Birinci talebim, şeriatın tebliği idi. İkinci bir talebim daha var ki, bu da sadece bir ricadır...” dedi.
Ardından ekledi:
“-Sultanım! Bu mucrimlerin sucları kendilerine aittir. Ancak onlar, hapisteyken masum ailelerine kim bakacak? Dolayısıyla sizden ricam, verilecek ceza bitene kadar bu mucrimlerin ailelelerine nafaka bağlamanızdır.”
Bu ikinci talebi de yerine getiren Yavuz, hic şuphesiz ki farkında olduğu ilahi mes’uliyetin icabını ifa ediyordu.
__________________