EFENDİMİZ'E (s.a.v) OZLEMLE!..

Ne zaman adını ansam Efendim,
Huzun limanina demir atar gemim..

... Adın dugumlenir boğazımda..
Yağmur bulutlari gezinir gozlerimde, mahzunlaşır yureğim..

Boynum duşer, ozlemin
Can yakar efendim!..

Dalarım ikliminin hayaline,
Colde seni ararken bulurum kendimi...

Neredesin ey YAR nidasi ile inlerim...
Yetimim ey Nebi, yetimim!..

Sensiz hicranlarda, sensiz gurbetlerde,
SENSİZ SESSİZİM..

Ne olur al gotur beni iklimine Efendim..
Medine'ne.. Şehrine..

Ravzanda alnım duşsun yere,
Şefkat elin dokunsun bu yaralarıma..

Ve gozlerin degsin gozlerime EFENDİM!
Nurunla yanarken, Nurun dusmuşken uzerime,

Bi tebessumun EFENDIM! koparsin beni bu vefasiz alemden
ve o tebessumun duşursun beni kalbimin son vurusuyla yere..

Ve Rahman alsin Beni Rahmetine...
YORGUNUM EFENDIM! YORGUNUM İŞTE!...
alıntı
__________________