TurizmGuncel yazarı Dr. Serdar Baş, sektorun en onemli ayağı olan personel ve yoneticilerin durumunu kaleme aldı.
Ukalalığımı bağışlayın ama gercek hizmet kalitesi deyince neden bahis edildiğini anlamak icin, İstanbullu bir Rum’un veya Ermeni’in işlettiği bir restoranda yemek yemiş olmak lazım.
Benzer duyguyu Avrupa’nın ceşitli ulkelerinde aileler tarafından işletilen restoranlarda da hissedersiniz.
Şunu zannetmeyiniz hemen, Turkiye’ de bircok konu da olduğu gibi servis konusunda da inanılmaz ilerleme olduğu acıkca ortada.
Turkiye'de hizmet sektorunun ulaşmış olduğu nokta bir cok ulkeye gore acık ara iyi. Şark ile de mukayese etsen Garp ile de acık ara Turkiye daha iyi.
Her ikisi de birbirinden oldukca farklı ancak ne Şark’ta ki zenginlikler ne Garp’taki zenginlikler, Anadolu’ nun yoğurduğu insanın sunduğu hizmet kalitesini satın almaya, yerine koymaya muktedir değil.
Sebebi ise acık, secik ortada;
Ucuza hem de oldukca ucuza kaliteli hizmet almaya alışmış beklentisi yuksek insanlarımız,
Ulkenin 1983 den gunumuze kat ettiği yol,
Ulaştığı seviye, farklılıkları, dinamikleri ve konumu nedeni ile bicilen rolun sağladığı ekonomik guc,
Ust seviyede hizmet kulturunun oluşmasına sebep oldu.
Bu gun İstanbul’un beş yıldızlı otellerinde alınan hizmeti, sadece dunyanın belli başlı metropollerinde bile guclukle alabiliyorsunuz.
Ulkemizdeki GSM operatorlerinin verdiği hizmetin daha iyisini sunan, detayı, elemanların konuya vukufiyeti ve kullanma kılavuzuna bakmak yerine call center arıyan milletime gosterilen sabır da goz onune alındığında, belki veren ya bir veya iki ulke vardır.
Ekonomi de yer olmadığından, Businnes Class ucarken Ataturk Havalimanı CIP salonu hakkında arkadaşına fısıldıyarak, “bunca yıldır ucarım, buradan daha iyi hizmet veren business lounge gormedim” diyen Amerikalı’ yı duyunca ne kadar goğsum kabardı tahmin edemezsiniz.
İyi de neden elveda gercek kalite?
İletişim, dunyanın en kapalı toplumları tarafından bile, kuresel markaların sunduğu kalitelerin talep edilmesine sebep oluyor.
Kısca talep var.
Talep var ama acımasız da bir rekabet var.
Ve karlılığı artırma arzusu, zorunluluğu ve caresizliği var.
Formul basit;
Hizmet sektorunun en kolay vazgecilecekmiş gibi kabul edilmiş olunan, ancak daha sonra markaya en ağır maliyeti yukleyecek olan masraf merkezi ne yazık ki iş gucudur.
Ambalajı tamam ancak ici boş yoneticiler, ara yoneticiler ve nihayet en altta ki calışanlar.
Misafir memnuniyeti konusunda en iddalı olanlar bile, doğru adamı doğru yere koyamaz ve yanlış adamı da eğitemez durumdalar.
Koca koca kuresel otel markalarında ki hizmet kalitesinin geldiği durum icler acısı.
Fast food’ un babası Mc Donald’s daha yuksek kalite de hizmet veren dukkanlar acarken, sahte Lacoste kılıklı kuresel dunya markası deluxe 5 yıldızlılarda ne kadar kotu servis verildiğine, uzulmemek elde değil.
Yoğun talep ve her talebe cevap vermek icin her kapıya takılan tabelalar markaları ezer oldular.
Bakalım her acıdan hızlanan dunya, yavaşlıktan ve kaliteden tamamen vaz gecip, en klasiklerde bile hızlı ve kalitesizi mi sececek?
Kaynak
Ukalalığımı bağışlayın ama gercek hizmet kalitesi deyince neden bahis edildiğini anlamak icin, İstanbullu bir Rum’un veya Ermeni’in işlettiği bir restoranda yemek yemiş olmak lazım.
Benzer duyguyu Avrupa’nın ceşitli ulkelerinde aileler tarafından işletilen restoranlarda da hissedersiniz.
Şunu zannetmeyiniz hemen, Turkiye’ de bircok konu da olduğu gibi servis konusunda da inanılmaz ilerleme olduğu acıkca ortada.
Turkiye'de hizmet sektorunun ulaşmış olduğu nokta bir cok ulkeye gore acık ara iyi. Şark ile de mukayese etsen Garp ile de acık ara Turkiye daha iyi.
Her ikisi de birbirinden oldukca farklı ancak ne Şark’ta ki zenginlikler ne Garp’taki zenginlikler, Anadolu’ nun yoğurduğu insanın sunduğu hizmet kalitesini satın almaya, yerine koymaya muktedir değil.
Sebebi ise acık, secik ortada;
Ucuza hem de oldukca ucuza kaliteli hizmet almaya alışmış beklentisi yuksek insanlarımız,
Ulkenin 1983 den gunumuze kat ettiği yol,
Ulaştığı seviye, farklılıkları, dinamikleri ve konumu nedeni ile bicilen rolun sağladığı ekonomik guc,
Ust seviyede hizmet kulturunun oluşmasına sebep oldu.
Bu gun İstanbul’un beş yıldızlı otellerinde alınan hizmeti, sadece dunyanın belli başlı metropollerinde bile guclukle alabiliyorsunuz.
Ulkemizdeki GSM operatorlerinin verdiği hizmetin daha iyisini sunan, detayı, elemanların konuya vukufiyeti ve kullanma kılavuzuna bakmak yerine call center arıyan milletime gosterilen sabır da goz onune alındığında, belki veren ya bir veya iki ulke vardır.
Ekonomi de yer olmadığından, Businnes Class ucarken Ataturk Havalimanı CIP salonu hakkında arkadaşına fısıldıyarak, “bunca yıldır ucarım, buradan daha iyi hizmet veren business lounge gormedim” diyen Amerikalı’ yı duyunca ne kadar goğsum kabardı tahmin edemezsiniz.
İyi de neden elveda gercek kalite?
İletişim, dunyanın en kapalı toplumları tarafından bile, kuresel markaların sunduğu kalitelerin talep edilmesine sebep oluyor.
Kısca talep var.
Talep var ama acımasız da bir rekabet var.
Ve karlılığı artırma arzusu, zorunluluğu ve caresizliği var.
Formul basit;
Hizmet sektorunun en kolay vazgecilecekmiş gibi kabul edilmiş olunan, ancak daha sonra markaya en ağır maliyeti yukleyecek olan masraf merkezi ne yazık ki iş gucudur.
Ambalajı tamam ancak ici boş yoneticiler, ara yoneticiler ve nihayet en altta ki calışanlar.
Misafir memnuniyeti konusunda en iddalı olanlar bile, doğru adamı doğru yere koyamaz ve yanlış adamı da eğitemez durumdalar.
Koca koca kuresel otel markalarında ki hizmet kalitesinin geldiği durum icler acısı.
Fast food’ un babası Mc Donald’s daha yuksek kalite de hizmet veren dukkanlar acarken, sahte Lacoste kılıklı kuresel dunya markası deluxe 5 yıldızlılarda ne kadar kotu servis verildiğine, uzulmemek elde değil.
Yoğun talep ve her talebe cevap vermek icin her kapıya takılan tabelalar markaları ezer oldular.
Bakalım her acıdan hızlanan dunya, yavaşlıktan ve kaliteden tamamen vaz gecip, en klasiklerde bile hızlı ve kalitesizi mi sececek?
Kaynak
__________________