Sene 1970 veya 71 idi. Kasabamızın merkez camii minaresine din gorevlilerinin arzusuyla hoparlor yeni takılmıştı. Hoparlorden cıkan gur sesi işiten halk sevinc icindeydi.

O gunlerde Ahmet Amca’nın dukkanına uğramıştım. Kendisini uzgun ve duşunceli gorunce, “ Hayrola Ahmet Amca, Karadenizde gemilerin mi battı yoksa?” diye takıldım.

Başını kaldırıp, “ Evlad, iyi olmadı! Bunlar bindikleri dalı kesiyorlar.” dedi. Ben, “ İyi olmayan nedir?” diye sorunca, karşısındaki caminin hoparlorunu gosterdi. Ben, “ Bunun neresi kotu?” diye sorduğumda, “ Bu, bu kadarla kalmaz, bir gun gelir butun camilere bağlanır, sonra da ezan tek camiden okunarak ezan olmaktan cıkarılır; hatta namaz da bu şekilde merkezi olarak kılınır, muezzine, imama ihtiyac kalmayacak, diye korkuyorum” demişti.

Gecen hafta, bazı illerde ezanın merkezi bir sistemle okunmaya başlandığı haberini okuyunca, rahmetli Ahmet Amca’yı hatırladım. İleri goruşluluğunu bir kere daha takdir ettim. “Diyanet İşleri Başkanlığı son donemde yuruttuğu, “dinde reform” calışmalarını "Ezanda Birlik" projesiyle surduruyor.” şeklinde başlayan habere gore; bazı illerde ezan, muzik dersi alan sesi guzel muezzinler tarafından bir merkezden okunuyormuş artık. Bundan boyle altyapısı hazır olan illerde ezan merkezi bir camide okutulacakmış. Zamanla butun şehirler merkezi sisteme gececekmiş.

Acıkca soylenmese de işin icinde, tasarruf ve dini zamana, teknolojiye adapte etme yani dinde reform var. Ne diyelim devir iktisat devri. Her işte iktisat yapılıyor, din hizmetlerinde olmasın mı? Bu sistem genişletilince, daha da merkezi hale getirilince muezzinlere ihtiyac kalmayacak. Hatta daha cok tasarruf icin teyp kaseti de kullanılabilir. Teknik acıdan aralarında zaten fark yok. Cunku, insan sesi, mikrofona gelince gayb oluyor, bitiyor. Elektriğe, sonra miknÂtıs dalgalarına cevriliyor. Bu elektro-manyetik dalgalar, antene gelip, elektriğe ve sonra yeni bir sese cevriliyor. Hoparlorde de boyle olmaktadır. ZÂten hoparlor, elektrik dalgalarını ses dalgalarına ceviren Âlet demek olduğu, Fransızca “Larousse” da bile yazılıdır.

Ayrıca minareler baz istasyonu olarak kiraya da verilmeye başlanmış. Bu da onemli bir gelir kaynağı. Dedik ya devir tasarruf devri! Zaten minareye cıkılmadığı icin sadece hoparlor direği olarak kullanılıyordu, minareye cıkan yoktu. Minareler işe yaramış olur!

Oldu olacak, başlamışken Ahmet Amca’nın soylediği ikinci kısmı da hayata gecirseler bari! Bundan daha cok tasarruf sağlanır. Merkezi bir camiden namaz kıldırılıp, bağlantı kurulmuş diğer camilerdeki cemaat buna uyarsa, imamlardan da tasarruf sağlanır. Boylece ekonomik krize buyuk destek sağlanmış ve teknolojiye de uyulmuş olunur.

Hizmette sınır yok, ileride evlere de hat cekilip, cemaat camiye gitmekten de kurtarılabilir. Evinde coluk cocuğu ile namazını kılar. Camilere de ihtiyac kalmaz. Zaten bazı islam(!) ulkelerinde bu var. Demek ki daha sırası gelmemiş, sırası gelince bizde de uygulanır. Nasıl olsa teknoloji her gun gelişiyor. Ben imamın kendini de goreceğim diyenlere goruntu sağlamak ta mumkun. Boylece Medine’de kılınan namaza evinde goruntulu olarak uyabilir. İmam Medine’de siz burada huşu (!) icinde namazınızı kılabileceksiniz.

Hıristiyanlar, bu teknolojiyi bulmuşlar, fakat geri zekalı oldukları icin(!) kendileri ibadetlerinde kullanmayı akıllarına getirememişler. İbadetlerini asırlardır yaptıkları gibi yapıyorlar, mikrofon kullanmıyorlar ayinlerinde; hÂl Kiliselerde can calıyorlar. Halbuki, herkes duyamıyor can seslerini. Can sesini hoparlor ile yukseltseler her tarafta duyulacak. Butun Hıristiyanlar Kiliseye koşacak. Kiliseler, boş kalmaktan, kapanmaktan kurtulacak!

Değerli okuyucularım, teknoloji yerinde kullanılmazsa boyle garabetler ortaya cıkar. İbadetlerin yerini elektronik aletler alır. Programlanmış ruhsuz robotların yatıp kalkması haline doner. İşte dinde reform, dine bid’at sokmak budur. Bid’atler dini, gercek din olmaktan cıkartır. İsterseniz biraz da ibadetleri ruhsuz, zamana ve kişilere gore değişen, şekli hareketler haline getiren bid’atin dinimizdeki yeri uzerinde duralım.
__________________