KABİLİYETLERİ KEŞF

Ezanın bugunku okuduğumuz kelimelerle emredilişine Abdullah bin Zeyd’in (a.s.m.) gorduğu bir ruya sebep olmuştu. Ruyasında ezanın kelimeleri bir bir oğretilmiş, ertesi sabah da Resûlullaha (a.s.m.) durumu anlatmıştı. Hz. Omer de aynı ruyayı gormuştu.
Allah Resûlu (a.s.m.) ezan okuma işini Abdullah bin Zeyd’e değil de Hz. BilÂl’i cağırıp ona oğretip okumasını soylemişti. Abdullah bin Zeyd’e de, “Onun sesi senden daha gur ve etkilidir”1 buyurmuştu.
Resûlullah (a.s.m.) her işinde olduğu gibi burada da ihtisası gozetmiş, işin ehli olan Hz. BilÂl’a bu gorevi yuklemişti.
Ezanla ilgili şu olay da Resûlullahın (a.s.m.) ihtisasa verdiği onemi gosteren guzel bir ornektir:
Huneyn Savaşı donuşuydu. Mekkeli on kadar genc bir araya gelmiş, ordu mola verdiğinde Habeşli BilÂl (r.a.) tarafından ezan okunmaya başlanmış, daha İslÂm kalplerine kokleşmemiş bu gencler Hz. BilÂl’i alaya alarak soylediklerini tekrar etmeye başlamışlardı. Ezan biter bitmez Allah Resûlu (a.s.m.), iclerinde guzel ve gur sesli biri var diye birkac kişi gonderip onları alıp getirmelerini istemiş, onların yaptıkları bu saygısızlığı hic yuzlerine vurmadan, “Sesi gur olan hanginiz?” diye sormuş, onlar da Ebû Mahzûre’yi gostermişlerdi. Allah Resûlu (a.s.m.) diğerlerini bırakıp Ebû Mahzûre’yi yanına almıştı.
Ebû Mahzûre gercekten hoş, tatlı, guzel ve gur sesli birisiydi. Ama ezandan hoşlanmazdı, tanımadığı Resûlullah’tan da (a.s.m.). Allah Resûlu (a.s.m.) onu karşısına alıp ezan okumasını istedi. Ebû Mahzûre caresizlik icinde ve isteksiz olarak ayağa kalktı, karşısında durdu. Ezanın kelimelerini bir bir oğretti Resûlullah (a.s.m.) ona. Ebû Mahzûre de ezanı sonuna kadar okudu. Resûl-i Ekrem (a.s.m.), Ebû Mahzûre’ye icerisinde bir miktar gumuş para bulunan bir kese verdi. Sonra da alnını ve goğsunu sıvazlayıp “Mubarek olsun!” dedi.
O Âna kadar isteksiz olan Ebû Mahzûre o andan itibaren ezan okumaya iştiyak duyar hÂle geldi ve Mekke’de ezan okumak icin Resûlullahtan (a.s.m.) izin istedi. Resûlullah da (a.s.m.) izin verdi.
Ebû Mahzûre butun butun değişmişti artık. Allah Resûlune (a.s.m.) karşı kin ve nefretle dolu iken, “O andan itibaren Resûlullaha kin ve nefretten hicbir eser kalmadı, gonlum ona sevgiyle dolup taştı” der. Sonra Mekke’ye gidip orada muezzinlik yapmaya başlar.1
Hicrî 59’da vefat edinceye kadar Mekke’de Mescid-i Haram’da muezzinlik yapan Ebû Mahzûre’nin bir kac nesil oğulları ve torunları da burada muezzinlik yapmışlardı.

Dipnotlar:
1. Ebû Davud, SalÂt: 28; Tirmizî, Mevakit: 25; İbni Mace, Ezan: 1. 2. Musned, 3:409.


__________________