Yaz Kur’Ân Kurslarını Ciddiye Almak



Ana-babanın cocuklarına karşı en muhim gorevi onlara dini terbiyeyi vermesidir. Dini terbiyenin can alıcı noktası da hic şuphesiz Kur’Ân eğitimi ve oğretimidir. Ana-baba, cocuklarını Kur’Ân’la tanıştırmak, buluşturmak ve kaynaştırmakla yukumludur.

Hz. Peygamber, yedi yaşına giren cocuklara namazın oğretilmesi ve emredilmesi ile ilgili ana-babayı sorumlu tutmuştur. Bu yaşlarda cocuklara namazın oğretilmesi, dolaylı olarak Kur’Ân’ın oğretilmesini de icermektedir. Cunku namazda kıraat yani Kur’Ân okumak farzdır.

Hz. Peygamber’in şu uygulaması Kur’Ân oğretiminin kucuk yaşlarda başladığını gostermektedir. Abdulmuttalip oğullarından bir cocuk konuşmaya başlayınca Hz. Peygamber, onu şu Âyeti yedi sefer okutarak talim ederdi. “Hamd Allah’a olsun ki O, ne bir cocuk edinmiştir, ne de mulkunde ortağa sahiptir...”(İsrÂ, 17/111)1

Hz. Peygamber, Kur’Ân okuma konusunda ana-babalardan ve butun eğitimcilerden şu onemli ilkenin takip edilmesini istemektedir: “Cocuklarınızı şu uc guzel haslet uzerinde terbiye ediniz. Peygamberinizi, onun aile halkını ve Kur’Ân okumayı sevdiriniz.”2

Kur’Ân, Âlemlerin Rabbı olan Allah’ın kelamıdır. Dunya ve Âhiret mutluluğunu sağlayan bu kitabın, en azından lafzının okunmasını cocuklara oğretmek ana-babanın temel vazifesidir. Ana-baba şayet Kur’Ân okumayı bilmiyorsa (aslında her Musluman’ın hic olmazsa Kur’Ân’ı yuzunden okumayı bilmesi gerekir), cocuğuna Kur’Ân’ı oğretmek icin care aramalı, Kur’Ân’ın oğretildiği yerlere cocuğunu gondermeli ya da ekonomik imkanlarını zorlayarak Kur’Ân’ı oğretecek ehil birini bulmalıdır. Orgun eğitim icerisinde İmam-Hatip Liseleri ve Kur’Ân Kursları haric, Kur’Ân’ın oğretilmesi icin bir program olmadığına gore, bu konuda ana-babaya buyuk gorev duşmektedir.

Bir cocuğa inandığı dinin kutsal kitabını oğretmemek kadar haksızlık duşunulemez. Cocuğu bu haktan mahrum eden ana-babalar mesuldur. Ana-baba butun bunları duşunmeli ve Allah TeÂlÂ’nın huzurunda mahcup olmamak icin elinden gelen gayreti esirgememeli ve fedakÂrlıktan cekinmemelidir. İslam Dini ile izzet bulan hicbir ana-baba, İslam’ın prensiplerini yaşamakta zafiyeti olsa bile, cocuğunu Kur’Ân taliminden mahrum bırakmayı asla duşunmez. Kur’Ân, lafız ve mana olarak da Allah’tan geldiğine gore, onu oğrenmek kadar insanı mutlu edecek ve dinî eğitim acısından cocuğa tesir edecek, bilgilendirecek ve feyzini artıracak hicbir dustur yoktur. Cocuğa Kur’Ân’ı sevdirmenin birinci yolu onu, Kur’Ân’ın lafzı ile buluşturmak ve tanıştırmaktır. Kur’Ân’ın lafzını oğrenmeden, manaya ulaşılamaz. Bu sebeple once Kur’Ân’ın lafzı, daha sonra da muhtevası oğretilmelidir.

Kur’Ân bir nurdur. Hak ile batılı birbirinden ayıran bir Kitab-ı Kerimdir. Onun ışık sacan prensipleri ile cocuklar neyin doğru, neyin eğri, neyin hata, neyin sevab, neyin hak, neyin batıl olduğunu anlar. Adalet, şefkat, merhamet, doğruluk, comertlik, sabır, şecaat, kanaat, tevazu gibi ustun değerler onunla elde edilir. İnsanlığın ve ozellikle gunumuz gencliğinin fitne, fesat, anarşi, inanc buhranı, alkol, kumar, uyuşturucu, fuhuş, mustehcenlik, kimlik bunalımı gibi bela ve musibetlerden kurtuluşu Kur’an’ın hayat suyunu icmelerine bağlıdır. Kur’Ân’ın rehberliği olmadan gencliğin ve cocuklarımızın istikametini bulmaları mumkun değildir.
Bu konuda Hz. Peygamber’imizin şu hadisi onemli bir cıkış yolu gostermektedir.
“Muhakkak ki ileride karanlık gece parcaları gibi fitneler ortaya cıkacaktır.” Bunun uzerine “Ey Allah’ın Resûlu! Ondan kurtuluş nasıl olur?”
diye sorulunca Hz. Peygamberimiz şoyle buyurdu:
“Allah TeÂlÂ’nın kitabı. Onun icinde sizden oncekilerin, sizden sonrakilerin haberleri ve sizinle ilgili hukumler vardır. O, bir eğlence vasıtası olmayan hak ile batılı birbirinden ayıran bir kitaptır. Onu (n hukumlerini) kibirlenerek terk edenin Allah belini kırar. Kim doğru yolu ondan başkasında ararsa Allah onu sapıklığa duşurur. O, Allah’ın sağlam ipi ve apacık nurudur. Hikmet dolu Kur’Ân’dır. O, doğru yolun kendisidir. NefsÂnî arzuların sapıtmamasına, goruşlerin dağılmamasına yegane sebep odur. Alimler ona doymaz, Allah’tan korkarak gunah işlemekten cekinenler, ondan usanmazlar. Onun ilmini bilen ileri gider, onunla amel eden sevap kazanır. Onunla hukum veren adaletle hukmetmiş olur. Onun (hukumlerine) sımsıkı sarılan doğru yolu bulur. “3

Cocuğun Allah’ı ve Peygamberini sevmesi Kur’Ân eğitimine bağlıdır. “Allah TeÂlÂ’ya Kur’Ân, yeryuzu, gokyuzu ve onların icerisinde bulunan herşeyden daha sevimlidir”4 hadisinde beyan buyurulduğu uzere Kur’Ân, Allah TeÂlÂ’nın sevdiği bir kitaptır. Cunku Kur’Ân, onun kelamıdır. Dolayısıyla Kur’Ân’ı seven Allah’ı ve Peygamberini sever.
Allah’ı ve Peygamberini seven de Kur’Ân’ı sever. Cocuklarımızı ve genclerimizi Allah sevgisiyle yetiştirmenin yolu Kur’Ân eğitimine bağlıdır. Kur’Ân sevgisi, ebedi ve tukenmeyen bir muhabbetin temelini oluşturur.

Kur’Ân oğrenmek ve okumak, İslam Dinin en onemli şiarıdır.

Cocuğun kalbinde sağlam ve doğru inancın yerleşmesi, kuvvetlenip kok salması Kur’Ân eğitiminden gecer. Cocuk, akıl ve fizikî yonden elverişli olduğunda, ona Kur’Ân’ın oğretilmesi, ezberletilmesi, Allah TeÂlÂ’nın kelamına karşı muhabbetini ve ilgisini artırır ve buna bağlı olarak da inancını sağlamlaştırır.
Kur’Ân oğrenmek, İslam fıtratı ile doğan cocuğun icerisinde olan iman cevherini geliştirir ve kuvvetlendirir.

Cocuğun hayat boyu İslam fıtrat uzere hareket etmesini sağlar. Cocuğun kalbinde ve zihninde Âlemlerin Rabbi olan Allah’a karşı kulluğun yeşermesi de Kur’Ân eğitimine bağlıdır. Cocuğun ahlaklı, faziletli, dindar, ana-babasına bağlı olması ve insanlara saygılı olarak yetişmesinin yolu da Kur’Ân talimiyle irtibatlıdır.

“İcinde (ezberinde) Kur’Ân’dan bir şey bulunmayan kimse, harap olmuş bir ev gibidir.”5 “ hadisinde acıkca ifade edildiği gibi, Kur’Ân’dan yoksun olan kalpler, harap olmaya, huzursuz olmaya ve buhranlarla kıvranmaya mahkumdur. Kalplerin huzuru ancak Allah’ı anmakla mumkundur. Kur’Ân’ın bir ismi de “zikir”dir.
Kur’Ân okumak Allah’ı hatırlatan en onemli zikirdir. “…Bilesiniz ki, kalpler ancak Allah’ı anmakla huzur bulur”6 Âyetinde acıkca vurgulandığı gibi Kur’Ân, kalpleri sukuna erdiren bir hayat kaynağıdır.

Gencliğimizin ve cocuklarımızın huzur ve mutluluk icinde yaşaması, toplum ve millet hayatının barış ve istikrar icerisinde devam etmesi, Kur’Ân’a olan yakınlığımıza ve yonelişimize bağlıdır. Cağımızın kufur, şirk, zulum, gunah ve isyan gibi olumsuzluklarına karşı cocuklarımızı ve genclerimizi koruyacağımız tek kurtuluş recetesi Kur’Ân’ın diriltici ve hayat verici ilkeleridir. Bu ilkeleri genclere ve cocuklarımıza oğretmek icin genel bir seferberliğe ihtiyac vardır. Bu sebeple en azından yeterli olmamakla beraber yaz Kur’Ân kurslarını ciddiye almak ve iyi değerlendirmek zorundayız. Bu konuda ceşitli fedakÂrlıkları goğuslemek, her anne-baba icin rahmet, bereket, nur, aydınlık, saadet ve şefaat kaynağı olacaktır ki, buna da toplum ve millet olarak şiddetle ihtiyacımız vardır.
-------------------------------------------------------------
Dipnotlar: 1) İbrahim Canan, Hz. Peygamberin Sunnetinde Terbiye, 1982, bs. 100, (AbdurrezzÂk İbnu Muhammed es-San’Ânî, Musannefu Abdi’r-RezzÂk, Beyrut, 1970, IV, 334; İbn Ebî Şeybe, Musannefu İbni Ebî Şeybe, Haydarabad, 1966, I, 348 naklen); 2) İsmail b. Muhammed el-Aclûnî, Keşfu’l-Haf ve Muzîlu’l-İlbÂs ammÂ İştehera min’el-EhÂdîsi al Elsineti’n-NÂs, Beyrut, ts. I, 74; 3) Ahmed b. Hanbel, Musned, I, 91; Tirmizî, Sunen, Kitabu FedÂili’l-Kur’Ân, 14; DÂrimî, Sunen, KitÂbu FedÂili’l-Kur’Ân, 1; 4) DÂrimî, K. FedÂili’l-Kur’Ân, 6; 5) DÂrimî, K. FedÂli’l-Kur’Ân, 1; 6) Ra’d, 13/28.

__________________